Αλκίνοος Μπουνιάς στο TLIFE: Το νέο του βιβλίο και η βιογραφία μιας μεγάλης σταρ που ετοιμάζει!

Ο Αλκίνοος Μπουνιάς είναι γνωστός στο ευρύτερο κοινό ως δημοσιογράφος. Στο χώρο του έχει αφήσει τη σφραγίδα του μέσα από τα αποκλειστικά ρεπορτάζ του στην εφημερίδα Espresso αλλά και τις lifestyle εκπομπές στις οποίες συμμετείχε. Αυτή τη φορά όμως μας αποκαλύπτει μία άλλη πλευρά του, αυτή του συγγραφέα. Στις αρχές Απριλίου πραγματοποιήθηκε και η παρουσίαση του νέου του βιβλίου με τίτλο “Νύχτα στην Πανεπιστημίου” όπου έδωσαν το παρών πλήθος επωνύμων. Μιλώντας στο TLIFE, εκμυστηρεύεται πώς εμπνεύστηκε το συγκεκριμένο βιβλίο, ποια ανάγκη των κάνει να γράφει, ενώ αποκαλύπτει ότι ετοιμάζει τη βιογραφία μιας μεγάλης σταρ.



Πώς προέκυψε η ανάγκη για να γράψετε ένα βιβλίο; Την είχατε από παλιά ή γεννήθηκε στην πορεία της καριέρας σας;

Γράφω βιβλία από τα πρώτα χρόνια της δημοσιογραφικής μου πορείας. Όπως είναι η πρώτη- μη εξουσιοδοτημένη -βιογραφία της Αλίκης Βουγιουκλάκη, (βγήκε το 1984, είναι η μοναδική βιογραφία που γράφτηκε ενώ ζούσε η αείμνηστη «Εθνική Σταρ», ολα τα άλλα βιβλία που γράφτηκαν για εκείνη κυκλοφόρησαν μετά τον θάνατό της…), το παραμύθι «Η κυρία Φιλία»,(1987) και ένα χρόνο μετά το βιβλίο «30 χρόνια πίσω από την κάμερα της Φίνος- Φιλμς» με ιστορίες από τα παρασκήνια των γυρισμάτων της θρυλικής κινηματογραφικής εταιρείας. Η ανάγκη για να γράψω ένα βιβλίο προκύπτει πάντα από το δημοσιογραφικό υλικό που συγκεντρώνω – να θυμίσω ότι είμαι καλλιτεχνικός ρεπόρτερ εδώ και 38 χρόνια- και λόγω έλλειψης χώρου η ακόμη κι επειδή συναντάω αντιρρήσεις από τους προϊσταμένους μου δεν μπορεί να δημοσιευτεί στα εκάστοτε έντυπα που εργάζομαι. Έτσι προέκυψαν οι βιογραφίες που έχω γράψει ( εκτός από τη βιογραφία της Αλίκης κυκλοφόρησα το 2006 και την -επίσης μη εξουσιοδοτημένη- βιογραφία της Άννας Βίσση ) καθώς και το βιβλίο για την «Φινος- Φίλμς». Όμως το παραμύθι, τα τρία μυθιστορήματα που έχω γράψει αλλά και η ποιητική συλλογή «Νύχτα στην Πανεπιστημίου», που βγήκε πρόσφατα, προέκυψαν από εσωτερικές ανάγκες έκφρασης, τις οποίες είχα από τα εφηβικά- για να μην πω κι από τα παιδικά- μου χρόνια. Γράφω ποιήματα από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού…

Σε ποιες φάσεις της ζωής σας ή της μέρας σας νιώθετε έντονη τη διάθεση να εκφραστείτε στο χαρτί;
Μάλλον όταν δεν είμαι καλά και ειδικά τα βράδια, που υπάρχει περισσότερος ελεύθερος χρόνος αλλά και η διάθεση είναι πιο χαλαρή και …γεννάει εικόνες, σκέψεις, ιδέες αλλά και αποκαλύπτει πράγματα, που είναι καλά κρυμμένα στα εσώψυχα. Το γράψιμο είναι η καλύτερη ψυχανάλυση, αρκεί να είσαι αληθινός σε αυτά που γράφεις. Προσωπικά νομίζω πως είτε μιλάω είτε γράφω- και ιδιωτικά και δημόσια- λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Κι αυτό με γλιτώνει από τους ψυχολόγους και τους ψυχιάτρους …Ελπίζω αυτοί που με ακούνε και με διαβάζουν να μην…τρελαίνονται και να παίρνουν κάτι θετικό από τα γραφόμενα-λεγόμενά μου!
Για να καταλάβετε τι εννοώ θα σας πω ότι το μυθιστόρημα μου «Σπέρμα φάλαινας», που βγήκε το 1999 από τις εκδόσεις «Αστάρτη» ( και μια πιο βελτιωμένη και ολοκληρωμένη εκδοχή του κυκλοφόρησε το 2009 από την Espresso της Κυριακής με τον τίτλο «Το βατερλό ενός κοσμικογράφου») ήταν για μένα το φάρμακο που με έσωσε από τα ψυχοφάρμακα. Όταν το έγραφα στα τέλη της δεκαετίας του 90 ήμουνα πολύ down από την πολύ «σοουμπιζνίτιδα»- έτσι λέω εγώ την αρρώστια των ανθρώπων που ανακατεύονται πολύ στο χώρο της σόου μπιζ από διάφορες πλευρές- και βγάζοντας στο χαρτί πραγματικές ιστορίες και αληθινά συναισθήματα, που είχα ζήσει και βιώσει, ένιωσα ανακουφισμένος. Λες και έκανα την πιο βαθιά εξομολόγηση στον πιο αυστηρό παπά… Άδειασα από όλα αυτά τα άσχημα που κουβαλούσα μέσα σαν βιώματα δικά μου η βιώματα μέσω τρίτων. Αυτό το μυθιστόρημα είναι πέρα για πέρα αληθινό και βασισμένο σε πολύ γνωστά πρόσωπα της εγχώριας σόουμπιζ, που μεσουρανούσαν στις δεκαετίες του 80 και 90 και αρκετά ζουν και δραστηριοποιούνται και σήμερα.



Από που εμπνευστήκατε τον τίτλο «Νύχτα στην Πανεπιστημίου»;

Για όσους δεν το ξέρουν το «Νύχτα στην Πανεπιστημίου» είναι καταρχήν ο τίτλος ενός τραγουδιού που έχω γράψει τους στίχους του και το ερμηνεύει η Ελένη Δήμου (κυκλοφόρησε το 1987 σε μουσική Λάκη Παπαδόπουλου και συμπεριλαμβάνεται στο δίσκο της τραγουδίστριας «Κατά βάθος αλεπού»). Το εμπνεύστηκα ένα χειμωνιάτικο βράδυ, στα μέσα της δεκαετίας του 80, που βρισκόμουνα σε ένα ταξί και κατηφόριζα την οδό Πανεπιστημίου. Εντελώς ξαφνικά ο οδηγός του ταξί- ο όποιος, όπως αντιλήφθηκα αργότερα, ήταν ένας νεαρός ηθοποιός της εποχής και έκανε τον ταξιτζή γιατί εκείνο το διάστημα δεν είχε δουλειά στο θέατρο- άρχισε να μου αφηγείται μια πολύ προσωπική του ερωτική ιστορία, που με ενέπνευσε να γράψω αυτό το τραγούδι. Δεν θα ξεχάσω πόση μοναξιά αλλά και καταπίεση από το σπίτι του ένιωθε αυτός ο άνθρωπος και ήθελε κάπου να μιλήσει και να τα πει. Μάλιστα ένα χρόνο μετά από εκείνη την συνάντηση μας έμαθα ότι έπαθε βαρύ έμφραγμα και σώθηκε από θαύμα.

Σε ποιον αφιερώνετε αυτή την ποιητική σας συλλογή;
Σε αυτούς «που φοράνε ριχτό σακάκι τη νύχτα και τ΄ άστρα γύρω από τον λαιμό, ψάχνοντας στο διάστημα για την Ιθάκη και για τον άλλο- τον βαθύτερό τους- εαυτό…». Αυτή η αφιέρωση υπάρχει και στο βιβλίο και είναι ένας στίχος από το ποίημα μου «Απόψε στη ζωή μου βάζω ενοικιαστήριο».

Υπάρχει κάποιο ποίημα που είναι γραμμένο για κάποιον πολύ συγκεκριμένο άνθρωπο;
Όλα τα ποιήματα μου έχουν προσωπικό ύφος και κρύβουν μέσα τους συγκεκριμένους ανθρώπους της ζωής μου. Του παρελθόντος και του παρόντος. Υπάρχουν όμως και ποιήματα που είναι γραμμένα για άγνωστους ανθρώπους που πέρασαν από μπροστά μου και – για κάποιο λόγο, που τις περισσότερες φορές είναι μεταφυσικός και ανεξήγητος- με επηρέασαν θετικά η αρνητικά. Όπως αυτό το ποίημά μου :
«Σε είδα να βγαίνεις από το καθαριστήριο / με τα ρούχα σου σε πλαστικές σακκούλες / Σακκάκια σειδερωμένα / παντελόνια με τσάκιση / πουκάμισα κολλαριστά / Όλα πεντακάθαρα / Για να τα φορέσεις σε κοσμικές εξοδους / και λουκούλεια δείπνα / με ατσαλάκωτους συνδαιτημόνες / που φοβούνται το κόκκινο κρασί / γιατί λερώνει τους κυριλέ γιακάδες / κι αφήνει ανεξίτηλο το στίγμα του / στα πλυντήρια της ματαιοδοξίας/ Αχ, πόσο θα΄θελα ένα γιγάντιο βαρέλι με μπρούσκο κρασί / να πέσει πάνω απ΄ την Εκάλη / κι οι πιτσιλιές του να φτάσουν μέχρι το Κολωνάκι!»

Έχετε και κάτι άλλο στα σκαριά;
Ετοιμάζω την βιογραφία μιας μεγάλης σταρ. Δεν θα σας αποκαλύψω ποια είναι γιατί θα βγει- όπως έγινε και με την Βουγιουκλάκη και τη Βίσση- χωρίς την έγκρισή της και θέλω να το μάθει και η ίδια την τελευταία στιγμή…

*Οι φωτογραφίες είναι από την παρουσίαση του νέου του βιβλίου

Read More

And More