Ένας άντρας παθαίνει κρίση αισιοδοξίας… για να εκμεταλλευθεί το τριήμερο! Γιατί έτσι πρέπει…

Από μικρό παιδί αυτή ήταν η αγαπημένη μου μέρα… Το καλύτερο τριήμερο του χρόνου! Ο πατέρας μου έφτιαχνε τους καλύτερους χαρταετούς κι εγώ ήμουν όλη μέρα έξω να κυλιέμαι στα χώματα μην πέσει στο έδαφος. Αμόλα καλούμπα, να πάει πιο ψηλά!

Μπορεί να πέρασαν πολλά χρόνια, όμως τα Κούλουμα τα περιμένω πάντα με την ίδια παιδική ανυπομονησία και λαχτάρα. Μπορούμε να ζήσουμε αυτό το τριήμερο έτσι… χωρίς “αλλά”, χωρίς γκρίνιες, χωρίς δυσφορίες! Ένα τριήμερο σαν να ήμαστε και πάλι παιδιά…

ΘΑ ‘ΘΕΛΑ ΝΑ…
Έχουμε κάνει την οργάνωση από πριν. Η παρέα, η τοποθεσία, το εστιατόριο ή τα φαγητά στο καλαθάκι για το πρώτο πικ νικ της Άνοιξης, είναι όλα οργανωμένα με λεπτομέρεια. Και εκεί ξαφνικά, παίρνει η κολλητή σου και ακυρώνει! Τσακώθηκε με τον δικό της και δεν έχει όρεξη για ταραμοσαλάτες… Μη! Μην μουτρώνεις και μην ξεφυσάς. Δεν αλλάζει τίποτα. Το μαγευτικό τριήμερο είναι ακόμη μπροστά μας, έτοιμο να το ζήσουμε!

Φτάνουμε στο εστιατόριο και ο υπεύθυνος δεν βρίσκει το όνομα που με μεγάλη προσοχή του έδωσα… “Περιμένετε λίγο στο μπαρ να αδειάσει κάποιο τραπέζι!”. Anger Management… Όχι, δεν θα νευριάσω. Δεν θα κάνω σκηνή, ούτε θα ζητήσω να μιλήσω με τον διευθυντή. Γιατί να χαλάσω την καλή μου διάθεση; Πάμε στο μπαρ! Δεν θα έχει πλάκα να κάνουμε λίγο role playing; Ότι και καλά σε τσεκάρω στη γωνία του μπαρ και σε φλερτάρω; Τάχα μου, τάχα μου πως δεν σε ξέρω καθόλου. Αν πάλι το μπαρ είναι χάλια, παμε σπίτι και σου φτιάχνω το πιο ρομαντικό δείπνο για δύο. Και μόνοι μας θα είμαστε και οικονομία θα κάνουμε…

Όλο το Σαββατοκύριακο έχω κάνει το σπίτι εργοτάξιο. Μονάδα παραγωγής χαρταετών… Ξημερώνει η Δευτέρα και το νερό πέφτει με το “τουλούμι”! Ούτε εγώ θα βάλω πυτζάμα και θα λιώσω στην τηλεόραση, αλλά ούτε εσύ θα μουτρώσεις που δεν μπορείς να βάλεις τα ωραία σου γοβάκια γιατί θα λασπωθούν. Τι λες για καφέ σε εκείνη την καφετέρια ψηλά στο βουνό; Το τζάκι να καίει και η θέα κάτω να αδειάζει το μυαλό… Αν πάλι έχεις φαγωθεί να κάνουμε πικ νικ, περίμενε! Στρώνω το καρό τραπεζομάντηλο στη μέση στο σαλόνι και το πικ νικ ξεκινά!

Με άλλα λόγια δεν θα αφήσουμε τίποτα να χαλάσει την διάθεση για υπέροχο τριήμερο. Ακόμη και ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα εμείς οι δύο θα περάσουμε υπέροχα. Γιατί δεν χρειάζεται τίποτα, μα τίποτα εκτός από τους καλύτερους εαυτούς μας. Άσε λοιπόν τα “θα ‘θελα να….” και ζήσε όσα συμβαίνουν εκείνη τη στιγμή.

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΩΡΑ…
Μανώλη μου θα σε μαλώσω! Αυτός ο στίχος έχει καταστρέψει κόσμο, τριήμερα και σχέσεις! “Ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να ‘ρθει” έλεγε ο Μανώλης Φάμελλος και εμείς το πήραμε σοβαρά. Ε, λοιπόν όχι!

Ευτυχία είναι που σε έχω και που με έχεις.

Χαρά είναι που έχουμε τρεις μέρες μακριά από την πίεση της δουλειάς, χωρίς να χρειάζεται να ανοίξουμε τηλεόραση για ειδήσεις! Ακόμη και να γυρίσουμε στη δραχμή, προβληματιζόμαστε από Τρίτη.

Ανακούφιση είναι να μπορείς να τσουγκρίσεις το ποτήρι με ανθρώπους που αγαπάς και όχι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο που τους άφησες κάποια στιγμή να φύγουν.

Χαλάρωση είναι να γυρίσεις στο σπίτι μετά από μια μέρα τόσου γέλιου, που ξαπλώνεις και το πρόσωπο τείνει να μειδιάσει από μόνο του. Έτσι, από συνήθεια.

Ξεκούραση είναι να μπορείς να πέσεις προς τα πίσω (οι Αμερικάνοι το λένε Trust Fall) χωρίς ίχνος αμφιβολίας πως κάποιος θα βρίσκεται εκεί να σε κρατήσει.

Ελπίδα είναι να καταφέρεις σε ένα τριήμερο να φτιάξεις “συμμάχους” για να αντέξεις στη δουλειά την ερχόμενη βδομάδα. Γιατί πολύ απλά ξέρεις πως πίσω έχεις μια χούφτα ανθρώπους που σε νοιάζονται.

Ξέρω, δεν θα μπορούσες να το κάνεις κάθε μέρα, ακόμη κι αν το ήθελες. Κι εμένα άλλωστε με παίρνει μέρες-μέρες η ζωή από κάτω! Αλλά ας κάνουμε μια συμφωνία. Ας μη γίνει κάτι τέτοιο αυτές τις τρεις μέρες!

Πάρε λοιπόν μια βαθιά ανάσα και βούτα… Φαντάσου το τριήμερο σαν ένα τεράστιο βουνό από ζελέ! Δεν πρόκειται να βγεις από εκεί, παρά μόνο όταν τελειώσει την Τρίτη το πρωί! Καλή μας διασκέδαση…
Του Λευτέρη Σαββίδη Say hi on twitter (@lefterix28)

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;

  1. Θελω να πω κι εγω τη δικη μου ιστορια.Τη γρφω εδω γιατι ντρεπομαι να μιλησω στους φιλους μου και φοβαμαι τη κριση τους.
    Λοιπον, εχω μια σχεση 3μιση χρονια σχεδον.Εγω Αθηνα εκεινος Κρητη.Ξεκινησαμε τη σχεση χωρις να εχουμε εστω και μια συντομη γνωριμια.Αρχικα ημουν επιφυλακτικη δεδομενων των συνθηκων,ομως επειδη περνουσα μια δυσκολη περιοδο(σπουδαζα και ειχα μεινει πολυ πισω με τα μαθηματα)σκεφτηκα πως θα ειναι καλυτερα να εχω σχεση απο αποσταση γιατι ετσι δε θα αποσπουμε απο τα μαθηματα.Στην αρχη το εβλεπα χαλαρα,δεν ημουν ερωτευμενη,δεν αργησε ομως να με κανει να τον ερωτευτω.Δεν ειχα κανει αλλη σχεση μεχρι τοτε,τον ερωτευτηκα και κολλλησα απιστευτα.Μολις κολησα εγω εκεινος χαλαρωσε και γρηγορα αρχισαμεε να εχουμε τα πρωτα μας προβληματα.Κυριως απο τη πλευρα μου προεκυπταν τα προβλημτα μας.Ζηλευα και ειχα απειρες ανασφαλειες.Εκεινος θυμωνε που δε τον εμπιστευομουν(λες και τον ηξερα κι απο χθες κι επρεπε να τον εμπιστευτω)αλλα μετα τα παρεβλεπε ολα και συνεχιζαμε.Ωστοσο το προβλημα δε λυνοταν ποτε.Αυτο κρατησε 2 χρονια,εγω μεσα σε μια μονιμη ανασφαλεια κι εναν θυμο που δε μπορουσα να διαχειριστω.Κοντεψαμε πολλες φορες να χωρισουμε μεχρι που εγινε ενα πολυ εντονο περιστατικο ζηλιας απο μενα,αλλα ακομα και τοτε δε με χωρισε.Αυτο εγινε το προηγουμενο πασχα κι απο τοτε κατα εναν παραξενο τροπο ηρεμισα.Συνειδητοποιησα ξεφνικα ποσο ανοητη ημουν και σταματησα να δημιουργω προβληματα.Βεβαια λογω αποστασης προβληματα υπηρχαν ακομα.Το θεμα ειναι πως εγω εχθες το βραδυ τον απατησα…….Οχι γιατι με συνεπηρε ο συνοδος μου,ηταν σα να ηθελα να το κανω….Προφανως δε τον αγαπω πια,κι ισως να ειναι καιρος τωρα που να μη τον αγαπω.Παρ’ολο που καθε φορα που βρισκομασταν περνουσαμε πολυ ωραια καποιες κινησεις στη συμπεριφορα του μου αφηναν κενα.Παντα στα λογια του μου εταζε τον ουρανο και τα ατσρα αλλα ποτε δεν εκανε το ελαχιστο στις πραξεις.Τον δικαιολογουσα,ελεγα πως ετσι ειναι ,ετσι εχει μαθει,ομως στενοχωριομουν.Και για να μη μακρυγορω το ερωτημα ειναι το εξης,ξερω πως δε με καλυπτει αυτος ο ανθρωπος,αφου εφτασα στο σημειο να τον απατησω,ομως δε μπορω να τον χωρισω.Φοβαμαι!!!Συνηθισα τη ζωη μου μαζι του.Μπορει η λογικη να μου λεει οτι δε θα μας οδηγησει πουθενα αυτο που εχουμε,αλλα δε μπορω,δεν εχω τη δυναμη να το τελειωσω.

  2. ti kaneis otan to agori sou paei 3mero me kollitous kai esu meneis pisw?

Τα σχόλια είναι κλειστά.

Read More

And More