Η ψυχολόγος απαντάει στις ανήσυχες μανούλες!

Γιατί το παιδί μου μιλάει με φανταστικούς φίλους; Γιατί ο γιος μου ζηλεύει τον μικρότερο αδερφό του; Πως μπορώ να μάθω την κόρη μου να πηγαίνει τουαλέτα; Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη είναι εδώ για να λύσει τις απορίες σας!

“Είναι 10 ετών και όταν βρίσκεται μόνος του μιλάει, όταν τον ρωτάω με ποιον εκείνος μου απαντά ότι φαντάζεται ότι είναι με φίλους του. Ανησυχώ. Τι μπορώ να κάνω;”

Απάντηση

Μπορεί να είναι κάτι πολύ απλό, όπως το να εφευρίσκει φανταστικούς φίλους και συντρόφους που συνηθίζουν τα μοναχοπαίδια, μπορεί όμως να είναι και αποτέλεσμα αυξημένου άγχους. Καλύτερα να συμβουλευτείτε ειδικό που θα αξιολογήσει την κατάσταση από κοντά.

“Καλησπέρα κυρία Μαυράκη. Σας ευχαριστώ για τη στήλη σας και τη βοήθεια που μου έχετε προσφέρει τόσες φορές. Μπορείτε να μου πείτε πώς θα μπορέσω να ξεπεράσω τις προλήψεις μου που με καταδυναστεύουν; Ευχαριστώ”

Απάντηση

Οι προλήψεις που σας καταδυναστεύουν είναι ψυχαναγκαστικοί μηχανισμοί για να αντιμετωπίσετε το άγχος σας. Συμβουλευτείτε ειδικό.

“Έχω ένα κοριτσάκι 4,5 ετών. Πάει παιδικό σταθμό από 3 ετών. Δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί αλλά τώρα περνάει καλά. Πριν από 15 ημέρες την έγραψα στο μπαλέτο μετά από δική της επιθυμία όμως δεν θέλει να μπει την τάξη και όταν μπαίνει δεν συμμετέχει αλλά βλέπει τα άλλα παιδιά. Πρέπει να την πιέσω και να συνεχίσω να την πηγαίνω με το ζόρι ή να την αφήσω;”

Απάντηση

Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Επειδή είναι ένα παιδί που φαίνεται ότι έχει μια αργή προσαρμογή, θα την πηγαίνετε στο μάθημα και θα της δώσετε, χωρίς πίεση και με σεβασμό στους ρυθμούς της, τον χρόνο για να μπορέσει να ενταχθεί στην ομάδα.

“Ο 2,5 ετών γιος μου ζηλεύει τον 10 μηνών μικρότερο γιο μου. Τι πρέπει να κάνω όταν τον χτυπάει και τον δαγκώνει;Έχει αρχίσει και κάνει και κάποιες κινήσεις στο στόμα του την στιγμή που δείχνει την ζήλια του στο μωρό.”

Απάντηση

Θα πρέπει με κάποιο τρόπο να τον απενοχοποιήσετε για την ζήλια που νιώθει, να μην αισθάνεται το παιδί ότι είναι ένα τέρας που κάνει κακά πράγματα χωρίς όμως και να του επιτρέπετε να κάνει επιθετικές συμπεριφορές στον αδερφό του. Δείξτε του λοιπόν ότι είναι απαράδεχτο το να δαγκώνει ή να χτυπάει τον αδερφό του και όταν το κάνει να τον απομακρύνετε και να τον αφήνετε να παίξει μόνος του, αλλά συγχρόνως να του εξηγείτε ότι όλα τα παιδάκια ζηλεύουν στην αρχή αλλά μετά καταλαβαίνουν πόσο τυχερά είναι που έχουν αδερφάκι. Έτσι θα γίνει και με εκείνο.

“Είμαι 24 χρονών, από μικρή έβλεπα τον αδελφό μου να έχει πολύ καλά χαρακτηριστικά αλλά παράλληλα και τα χειρότερα. Είναι ένας άνθρωπος καλός και γλυκός αλλά όταν θυμώσει (με το παραμικρό) αρχίζει να φωνάζει να βρίζει και να χτυπάει τους τοίχους και τις πόρτες. Αυτό όσο ζούσε μαζί μας το έβγαζε μόνο σε εμάς. Τώρα ζει με την κοπέλα του και κάνει τα ίδια. Πως να τον συμβουλέψω ότι κάνει κακό στον εαυτό του και ότι πρέπει να πάει σε ψυχολόγο άμεσα; Να συμπληρώσω ότι και ο πατέρας μου ήταν πάντα νευρικός και εκρηκτικός σήμερα όμως στα 60 του έχει αλλάξει και είναι πιο ήρεμος. Νιώθω ότι τα γονίδια τελικά ακόμη και σε αυτό το κομμάτι έχουν μεταδοθεί.”

Απάντηση

Πρέπει να εξηγήσετε στον αδερφό σας ότι ο μόνος λόγος για τον οποίο τον προτρέπεται να πάει σε ειδικό είναι η δική του καλή διάθεση και η δική του ψυχολογική κατάσταση. Εξηγήστε του ότι ο ψυχολόγος δεν είναι για αρρωστημένες καταστάσεις, αλλά είναι η βοήθεια που έχουμε για να καταλάβουμε καλύτερα τον εαυτό μας και να διαχειριζόμαστε τον θυμό μας και τα αρνητικά μας συναισθήματα. Αν δεν το καταλάβει, δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα παραπάνω.

“Σας παρακαλώ θέλω την βοήθειά σας. Έχω μια κόρη 3 ετών που δεν λέει να κατανοήσει ότι πρέπει πλέον να χρησιμοποιεί την τουαλέτα. Όσες φορές την έχω αφήσει χωρίς πάνα, τα κάνει επάνω της και όταν την πηγαίνω στην τουαλέτα δεν κάνει. Πείτε μου, τι κάνω λάθος δεν αντέχω. Να σημειώσω ότι προσπαθώ εδώ και 7 μήνες αλλά ακόμα κανένα αποτέλεσμα. Περιμένω εναγωνίως την απάντησή σας. Ευχαριστώ.”

Απάντηση

Μην άγχεστε. Το κάθε παιδί έχει τον δικό του ρυθμό και απ’ ότι φαίνεται η κόρη σας δεν είναι ακόμα έτοιμη για να αποκολληθεί από εσάς, να ανεξαρτητοποιηθεί και άρα να κάνει έλεγχο σφιγκτήρων. Δώστε της χρόνο και υπομονή και συνεχίστε την αγωγή, μην διακόψετε, χωρίς όμως εκνευρισμό, χωρίς πίεση και χωρίς απογοήτευση κάθε φορά που δεν τα καταφέρνει.