Με μεγάλη επιτυχία έγινε η παρουσίαση της ποιητικής συλλογής της Ειρήνης Ευριπίδου! [pics]

Σε μια ξεχωριστή βραδιά, την οποία τίμησαν με την παρουσία τους, άνθρωποι της τέχνης και της διανόησης αλλά και αγαπημένοι φίλοι και συνεργάτες από τον εικαστικό και επιχειρηματικό κόσμο παρουσιάσθηκε στη Γκαλερί Ευριπίδη η νέα ποιητική συλλογή της Ειρήνης Ευριπίδου. Όλα τα έσοδα που συγκεντρώθηκαν από τις πωλήσεις του βιβλίου, κατά την παρουσίασή του, θα διατεθούν για τις ανάγκες των Παιδικών Χωριών SOS.

Την παρουσίαση του βιβλίου πλαισίωσαν οι φωτογραφίες της Ειρήνης Ευριπίδου από την νέα της φωτογραφική δουλειά, εμπνευσμένες από την φύση σε Ελλάδα και Αγγλία, οι οποίες θα εκτίθενται στη Γκαλερί Ευριπίδη μέχρι τις 29 Ιουλίου 2017.

Με θερμά λόγια για την νέα ποιητική συλλογή της Ειρήνης Ευριπίδου μίλησαν η Δρ. Ιστορικός Τέχνης Ντόρα Ηλιοπούλου Ρογκάν, ο συγγραφέας Θωμάς Μαστακούρης, ο Αναπληρωτής Καθηγητής ΕΚΠΑ κ. Βασίλης Τσάφος, καθώς και η δημοσιογράφος Ειρήνη Πιτσόλη, που συντόνισε την συζήτηση. Ακολούθησε απαγγελία ποιημάτων από την ηθοποιό Γιούλικα Σκαφιδά, η οποία μετέφερε την αισθαντικότητα της ποίησης της Ειρήνης Ευριπίδου στους παρευρισκόμενους.

Για την ικανότητα της Ειρήνης Ευριπίδου να δημιουργεί και να υποβάλλει εικόνες με την δύναμη και την ενάργεια μιας αυτοτελούς εικαστικής παρουσίας μίλησε η Δρ. Ιστορικός Τέχνης Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν τονίζοντας παράλληλα ότι «..Δίχως ίχνος ναρκισσισμού ή υπερβολής που να οδηγεί σε επιτηδευμένες και ανούσιες λυρικές εξάρσεις αλλά, τουναντίον, με μιαν ιδιωματική λιτότητα, η Ειρήνη Ευριπίδου κατορθώνει όπως ο Αλεξανδρινός Καβάφης –το εννοώ δίχως ίχνος υπερβολής-να μην γλιστρούν οι στίχοι της πάνω στο χαρτί αλλά, αντίθετα να και να διεισδύουν στη ψυχή μας γαλουχίζοντάς την με πλούσιες σε συνειρμούς, εικόνες. Εικόνες αλληλένδετες με την αύρα της ποιήτριας καθώς τις γεννά η ίδια η αισθαντικότητα της και δεν τις δανείζεται επικουρικά εξυπηρετώντας έναν επιδερμικό εντυπωσιασμό»…

Ο συγγραφέας Θωμάς Μαστακούρης επισήμανε ότι «η ποίηση της Ειρήνης Ευριπίδου μοιάζει με ένα βλέμμα αγωνίας, λαχτάρας και προσμονής που κοιτάζει πάντα ψηλά. Μαζί με τα ποιήματά της, που μας μιλούν για τον ήλιο και τη βροχή, τον ουρανό και το φεγγάρι, τα σύννεφα και τις νιφάδες του χιονιού, δεν μπορούμε παρά να παρασυρθούμε και εμείς και ακολουθώντας την ανθρώπινη φύση, να την μιμηθούμε, κοιτάζοντας ψηλά, όπως αρμόζει σε κάθε άνθρωπο που θέλει να είναι άξιος αυτού του προορισμού».

Την ιδιαίτερη γραφή της Ειρήνης Ευριπίδου ανέλυσε ο αναπληρωτής Καθηγητής ΕΚΠΑ Βασίλης Τσάφος υπογραμμίζοντας ότι «η ποιήτρια φαίνεται σε μια πρώτη ανάγνωση να εμπνέεται από τις σκηνές της φύσης για να εκφράσει όμως έναν βαθύ και πολύ προσωπικό στοχασμό. Δείχνει να βιώνει τον ποιητικό της κόσμο ως έναν αστείρευτο εσωτερικό κόσμο, τον οποίο μας φανερώνει σταδιακά μέσα από τους εσωτερικούς της μονολόγους μα και τους ποικίλους διαλόγους, που πάντα κρατούν κάτι κρυφό ή αδιάγνωστο ακόμη και από την ίδια».

Κατά τον χαιρετισμό της η Ειρήνη Ευριπίδου μίλησε με ιδιαίτερη ευαισθησία για την ποίηση λέγοντας ότι « έχει τη δυνατότητα σε μια εποχή που καταρρακώνει τα όνειρα, σε μια εποχή που βρίσκουμε τους εαυτούς μας κλεισμένους σε κελιά με ανοιχτές πόρτες, στα οποία έχουμε οι ίδιοι παγιδεύσει τους εαυτούς μας, σε αυτήν τη γκρίζα εποχή που ζούμε, η ποίηση μπορεί να μας δώσει την παρότρυνση να κάνουμε ένα βήμα προς τα έξω, προς το φως, προς την απελευθέρωση από όλα εκείνα που μας κρατούν δέσμιους σε έναν σκοτεινό κόσμο, ένα βήμα προς την πραγματοποίηση των ονείρων μας».

Αναφερόμενη στη νέα της ποιητική συλλογή «Ονειροπολήσεις ενός Φεγγαριού», τόνισε ότι προσπαθεί να εκφράσει συναισθήματα, ιδέες, όνειρα και γεγονότα˙ είτε αυτά έχουν συμβεί, είτε θα ήθελε να έχουν συμβεί. «Είναι γραμμένα χωρίς γραφικούς κανόνες, όπως κάποιος θα διηγόταν ένα όνειρο ή θα εξιστορούσε ένα γεγονός ή μια επιθυμία. Κάποιες λέξεις είναι όμορφες, κάποιες είναι σαν τα αγκάθια και τα σπασμένα γυαλιά. Όλες μαζί όμως υφαίνουν έναν νέο, έναν κόσμο πλημμυρισμένο από συναισθήματα και εικόνες» παρατήρησε.

Καταλήγοντας υπογράμμισε ότι «Μέσω της ποίησης μπορούμε να απαθανατίσουμε την ίδια μας τη ζωή, μπορούμε να διατηρήσουμε όλες τις σημαντικές στιγμές διά παντός, καθώς η ποίηση αψηφά το θάνατο. «Να γιατί γράφω. Γιατί η ποίηση αρχίζει από κει που την τελευταία λέξη δεν την έχει ο θάνατος» έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης. Γι’αυτό γράφω. Γιατί ορισμένα πράγματα είναι πολύ σημαντικά για να τα αφήσουμε να ξεθωριάσουν από τη μνήμη μας. Ορισμένα πράγματα πρέπει να εξωτερικευτούν, να εκφραστούν, να πάρουν υπόσταση. Ορισμένα πράγματα πρέπει να ονειρευτούν και ορισμένα όνειρα πρέπει να γίνουν πραγματικότητα.

Η Ειρήνη Ευριπίδου γεννήθηκε στο Λονδίνο και κατάγεται από την Κύπρο. Μεγάλωσε στην Αθήνα και αργότερα μετακόμισε στο Λονδίνο για σπουδές. Είναι απόφοιτος του Kings College London (KCL) με πτυχίο στις Νεοελληνικές Σπουδές μαζί με Ψηφιακές Ανθρωπιστικές Επιστήμες (Modern Greek Studies with Digital Humanities) και μεταπτυχιακό στην εφαρμογή νέων τεχνολογιών στις ανθρωπιστικές επιστήμες και την πολιτιστική κληρονομιά (Digital Culture and Technology). Η σύνδεση της τεχνολογίας και του πολιτισμού είναι ένας τομέας που την κέρδισε, γι΄αυτό και συνέχισε τις σπουδές της σε αυτό το αντικείμενο (Digital Humanities) στο University College London (UCL).

Ξεκίνησε την επαγγελματική της σταδιοδρομία το 2006 συμμετέχοντας σε ερευνητικά προγράμματα του Centre for Computing in the Humanities (CCH) του Kings College London. Με την επιστροφή της στην Ελλάδα, ασχολήθηκε με την ψηφιοποίηση αρχείων και στη συνέχεια εργάστηκε στο τμήμα Marketing και Επικοινωνίας της PwC και ως web-developer στη διαφημιστική εταιρεία Sprint.

Από τις αρχές του 2015 ξεκίνησε να σχεδιάζει εντατικά τη δημιουργία της Γκαλερί Ευριπίδη, με στόχο την ανάδειξη της υψηλής καλλιτεχνικής αξίας της ελληνικής ζωγραφικής και γλυπτικής, αλλά και της φωτογραφίας. Σήμερα δουλεύει στη γκαλερί και ασχολείται με τη γενική διαχείριση καθώς και με την επικοινωνία και τα Μέσα Ενημέρωσης.

Η Ειρήνη Ευριπίδου έδειξε από μικρή ηλικία μεγάλο ενδιαφέρον για την τέχνη και κυρίως για την έκφραση μέσα από τον ποιητικό λόγο. Το αποτέλεσμα αυτής της ενασχόλησής της αποτυπώθηκε στην πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Γυάλινα Τριαντάφυλλα», η οποία κυκλοφόρησε το Δεκέμβρη του 2011 από τις εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ. Πρόκειται για μια συλλογή που περιλαμβάνει ποιήματα τα οποία έγραψε κατά τη διάρκεια των σπουδών της. Η δεύτερη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Ονειροπολήσεις (ενός Φεγγαριού)» κυκλοφόρησε το Σεπτέμβρη του 2016, επίσης από τις εκδόσεις ΑΙΟΛΟΣ. Εκτός από την ποίηση, ασχολείται με το χορό και τη φωτογραφία. Το 2014 πραγματοποίησε την έκθεση macro φωτογραφίας «Αστικές αντιθέσεις» στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.