Δ. Βανδή: “Από την πρώτη μέρα που παντρεύτηκα ακούω ότι χωρίζω”

Λατρεύει τις γιορτές και λίγες μέρες πριν την αλλαγή του χρόνου η Δέσποινα Βανδή έκανε την πιο γλυκιά της φωτογράφιση. Η αγαπημένη σου τραγουδίστρια πόζαρε στον φωτογραφικό φακό του περιοδικού OK! και μίλησε ανοιχτά για όλα στον Θανάση Αναγνωστόπουλο.

Από την νέα σειρά ρούχων της και την ενασχόλησή της με την μόδα, την κρίση στα νυχτερινά μαγαζιά, τα παιδιά της αλλά και την σχέση της με τον Ντέμη Νικολαίδη. Μπορεί το νέο έτος να την βρήκε να αναρρώνει μετά την νοσηλεία της στο νοσοκομείο σίγουρα όμως η διάθεσή της ήταν ανεβασμένη, όπως ακριβώς και στις φωτογραφίες που βλέπεις…

Πριν μερικές ημέρες με ρώτησαν -για άλλη μία φορά- αν χωρίζετε εσύ και ο Ντέμης. Στα δικά σου αυτιά φτάνουν αυτά τα σχόλια;
Από την πρώτη μέρα που παντρεύτηκα ακούω ότι χωρίζω.

Και δεν θυμώνεις;
Όχι, δεν θυμώνω πια. Το έχω συνηθίσει.

Ο Ντέμης θυμώνει;
Καθόλου, χάρη σε εκείνον έμαθα να δίνω σημασία στην ουσία.

Είναι αλήθεια ότι ο εφιάλτης κάθε παντρεμένης γυναίκας είναι το διαζύγιο;
Εξαρτάται από τη γυναίκα και την προσωπικότητά της. Για κάποιες το διαζύγιο είναι ένα πάρτι, εξαρτάται από τη στάση ζωής της καθεμιάς από μας. Έχω ακούσει φίλη μου να λέει: “Οχ Θεέ μου, πρέπει να αρχίσω να ξυρίζω τα πόδια μου ξανά, πρέπει να αδυνατίσω…”

Χαίρεσαι όταν σε βάζουν στις κατηγορίες με τα σύμβολα του σεξ ή τα πιο σέξι σώματα της ελληνικής showbiz;
Ένα κομμάτι της ματαιοδοξία μου ικανοποιείται, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Θέλω να αισθάνομαι καλά κάθε φορά που βλέπω στον καθρέφτη τον εαυτό μου.

Δεν στεναχωριέσαι που μεγαλώνεις, που φεύγει η νιότη;
Το έχω φιλοσοφήσει εδώ και καιρό, υπάρχουν πολλοί που μελαγχολούν στα γενέθλιά τους εγώ όμως θέλω να βλέπω τη θετική πλευρά: ένας χρόνος έφυγε, ένας καινούριος έρχεται και ξεδιπλώνεται άγνωστος και γοητευτικός. Το ξέρω ότι ο χρόνος είναι αμείλικτος με το δέρμα και βιολογικά, αλλά σημασία έχει πως είσαι στη ζωή σου. Δεν θα ήθελα να ξαναείμαι 20, μ’ αρέσει που είμαι έτσι, που αντιμετωπίζω καταστάσεις και ανθρώπους με τον συγκεκριμένο τρόπο. Κάτι κερδίζεις, κάτι χάνεις σε σχέση με τον χρόνο και αν μου λείπει κάτι από τα 20 μου δεν είναι η φρεσκάδα ή το δέρμα –δεν στέκομαι σε αυτό-, με στεναχωρεί όμως που μειώθηκε ο αυθορμητισμός μου, ο παρορμητισμός μου. Με τα χρόνια γινόμαστε πιο δειλοί, τα σκεφτόμαστε όλα, τα αναλύουμε, μου λείπει η τρέλα του “πάμε και ό,τι γίνει”. Σήμερα τα προγραμματίζω όλα.

Διάβασε περισσότερα στο OK! που κυκλοφορεί