Ζ. Μακρυπούλια: “Δεν είμαι από τις γυναίκες που έχει ξυπνήσει το μητρικό ένστικτο”

Η ηθοποιός και παρουσιάστρια Ζέτα Μακρυπούλια φωτογραφίζεται με εντυπωσιακά φορέματα και μιλά στο περιοδικό Hello! και τη Χριστίνα Κόμπου για το νέο θεατρικό της βήμα, τα τηλεοπτικά της σχέδια και δηλώνει ότι βασική προϋπόθεση για ένα γάμο είναι τα παιδιά.

Ανταλλάσσετε απόψεις με το σύντροφό σας, Μιχάλη Χατζηγιάννη, μια και θα πρωταγωνιστήσει κι εκείνος σε μιούζικαλ;
Κυρίως το διασκεδάζουμε λόγω του ότι οι πρόβες είναι ατελείωτες κάτι που το αντιλαμβάνεται και εκείνος και πλέον έχουμε άλλου είδους επικοινωνία αφού βλέπει ακρβώς τι γίνεται. Προσπαθούμε λίγο να το ξορκίζουμε και να μην το συζητάμε συνέχεια. Αν όμως έχουμε μια συγκκριμένη δυσκολία , π.χ. σε ένα τραγούδι και ξέρω ότι μπορεί να με βοηθήσει, εννοείται ότι θα μου αφιερώσει χρόνο. Αντίστοιχα κι εγώ σε κάποια κομμάτια υποκριτικής.

Τελικά, τη φετινή σεζόν θα απέχετε τηλεοπτικά;
Η αλήθεια είναι ότι τώρα όλο το βάρος, η προσοχή και το είναι μου είναι όλα στην παράσταση. Δεν σκέφτομαι τίποτε άλλο. Όταν ξεκινήσει με το καλό και μπει σε μια ροή, γιατί για μένα μια παράσταση αρχίζει να ρολάρει όχι στην πρεμιέρα, αλλά μια βδομάδα μετά. Τότε θα συζητήσω κάποιες προτάσεις που μου έχουν γίνει. Αυτήν τη στιγμή δεν είναι το ζητούμενό μου. Είμαι πολύ καλυμμένη ψυχικά με αυτό που γίνεται και δεν με απασχολεί να σκεφτώ κάτι άλλο.

Αν θα έπρεπε να διαλέξετε, θα επιλέγατε ξανά ένα βραδινό σόου ή θα δοκιμάζατε τις δυνάμεις σας σε κάτι διαφορετικό;
Η ασφάλεια θα μπορούσε να με οδηγήσει να κάνω πάλι ένα βραδινό σόου και θα το τολμούσα.Αλλά επειδή ξέρω τι άνθρωπος είμαι, πολλές φορές η πολλή ασφάλεια μπορεί ασυναίσθητα να με οδηγήσει και στο άλλο άκρο που είναι η ανασφάλεια. Φυσικά και θα τολμούσα κάτι διαφορετικό αργότερα, άλλωστε είναι μέσα στα σχέδιά μου!

Τα τελευταία χρόνια προσέχετε ιδιαίτερα τη διατροφή σας και ειδικά αυτή την περίοδο είστε αρκετά αδύνατη. Ακολουθείτε κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα;
Δεν το κάνω σε μόνιμη βάση. Το κάνω όταν αισθάνομαι ότι παίρνω λίγα παραπάνω κιλά ή όταν υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Τώρα λοιπόν υπήρχε πολύ σοβαρός λόγος και δεν είναι άλλος από την παράσταση καθώς έχω επικεντρωθεί πάρα πολύ σε αυτή. Ξεκίνησα από το καλοκαίρι να προσέχω πολύ τη διατροφή μου. Δεν κάνω δίαιτα, είμαι υπέρ της υγιεινής διατροφής και πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτό καθώς τα αποτελέσματα της διατροφής είναι καλύτερα και πιο υγιεινά. Οπότε αυτό που κάνω είναι να τρώω συχνά μικρά γεύματα σχεδόν κάθε τρεις ώρες και αποφεύγω εντελώς τα τηγανητά. Το πρωί επιλέγω δημητριακά και το κυρίως γεύμα μου αποτελείται από ψητό με σαλάτα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας επιλέγω κάποια μικρά σνακ, όπως τοστ, ξηροί καρποί, φρούτα είτε μια μπάρα δημητριακών.

Το τίμημα της αναγνωρισιμότητας είναι βαρύ για εσάς;
Είναι μεγάλη κουβέντα και προσωπικά δεν αγαπώ τις μεγάλες κουβέντες και τις βαριές λέξεις. Είναι αρκετά δύσκολο γιατί είναι ένας κόσμος που δεν τον ξέρεις, τον μαθαίνεις βίαια και σε πάρα πολύ γρήγορους ρυθμούς, και πρέπει να συμβαδίσεις και να μάθεις να ζεις με καθετί περίεργο που συμβαίνει. Είναι πολλές φορές που έχω στενοχωρηθεί και άλλες που έχω αδικηθεί αλλά δυστυχώς είναι τόσο μεγάλη η διαφορά μεταξύ όλου αυτού του όγκου και της μονάδας, που δυστυχώς ο καθένας που είναι γνωστός δεν μπορεί να κάνει κάτι. Οπότε έχω συμφιλιωθεί με αυτό και έχω αποφασίσει ότι θα κάνω αυτό που μου αρέσει, θα προσπαθώ να ικανοποιώ εμένα, τις δικές μου επιθυμίες. Τα υπόλοιπα που συμβαίνουν παράλληλα, προσπαθώ, όσο γίνεται, να μη με επηρεάζουν γιατί παλιά με επηρέαζαν και κλεινόμουν ακόμη πιο πολύ στον εαυτό μου.

Όταν θέλετε να περάσετε απαρατήρητη, τα καταφέρνετε;
Κάποιες φορές το καταφέρνω. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος που ως παιδί περνούσα απαρατήρητη γιατί ήταν η ψυχοσύνθεσή μου τέτοια. Όλο αυτό λοιπόν το κουβαλάς για πάντα μέσα σου, δεν φεύγει. Η αναγνωρισιμότητα μπορεί να διώχνει ένα μεγάλο μέρος του, αλλά η τάση μου στο να περνάω απαρατήρητη υπάρχει. Οπότε κάποιες φορές έχω την αίσθηση ότι το καταφέρνω. Φυσικά δεν γίνεται πάντα.

Υπήρξαν στιγμές που θελήσατε να τα παρατήσετε;
Ναι, υπάρχουν τέτοιες στιγμές που έρχονται στο μυαλό μου είτε λόγω υπερβολικής κούρασης είτε από τον διαφορετικό κόσμο που είδα πολλές φορές να υπάρχει στη δουλειά από ό,τι είμαι εγώ. Και εκεί κάπου δεν αντέχεις γιατί παρατηρείς ότι δεν συμβαδίζεις. Ποτέ όμως δεν το βροντοφώναξα. Ευτυχώς το πείσμα και η αντοχή μου είναι πιο μεγάλα από το να πω δεν αντέχω, τα παρατάω.

Είχατε δηλώσει ότι «φοβάστε να γίνετε μητέρα». Παραμένετε ακόμη πιστή σε αυτή την άποψη;
Δεν είμαι από τις γυναίκες που έχει ξυπνήσει το μητρικό ένστικτο και κάνουν τα πάντα για να γίνουν μητέρες, γιατί φαντάζομαι αν είχε συμβεί, θα είχα γίνει. Έχω πάρα πολλές φοβίες, τις οποίες έχω μετριάσει πια και θέλω να πιστεύω ότι αυτές που έχουν απομείνει είναι εκείνες που φεύγουν αυτόματα με το που γεννιέται ένα παιδί.

Μήπως τελικά δίνετε προτεραιότητα στην καριέρα σας;
Έχει τύχει να πάει προς τα εκεί. Αν ήθελα πάρα πολύ να κάνω ένα παιδί, θα το είχα κάνει. Το ότι δεν έχει γίνει, πιστεύω ότι είναι κυρίως δική μου ευθύνη. Το ότι η δουλειά έχει πάει καλά, μπορεί να είναι ότι το ένα βοήθησε το άλλο. Δεν είναι ότι κάποια στιγμή ήρθα αντιμέτωπη με το δίλημμα «δουλειά ή παιδί», και διάλεξα το πρώτο.

Διάβασε περισσότερα στο Hello που κυκλοφορεί