Βίκυ Αρβανίτη: “Για να αντέξεις στο χώρο θα πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις, όχι να το βλέπεις σαν επάγγελμα”

Μετά από ένα πραγματικό θρίλερ στη Ρώμη, η Εθνική μας ομάδα Beach Volley σφράγισε το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου! Οι Βίκυ Αρβανίτη και Μαρία Τσιαρτσιάνη εξασφάλισαν την παρουσία τους στις πρώτες 16 ομάδες της παγκόσμιας κατάταξης που προκρίνονται απ’ ευθείας στην Ολυμπιάδα, όπου για μία ακόμα φορά και πρώτη ως δίδυμο, θα τιμήσουν τα Ελληνικά χρώματα…

Η Βίκυ μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις της, εξηγεί τι σημαίνει να είσαι πρωταθλητής και πόσο εύκολο να είσαι με μια βαλίτσα στο χέρι καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου…

Τι να περιμένουμε εδώ στην Ελλάδα από την συμμετοχή σας στους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου;
Εφόσον βρεθούμε στο Λονδίνο θέλουμε να απολαύσουμε κάθε στιγμή εκεί, και να δώσουμε το 100% της προσπάθειάς μας.

Επάγγελμα ή πάθος; Είναι ο πρωταθλητισμός ένα επάγγελμα όπως όλα τα άλλα;
Για να αντέξεις, να διατηρηθείς στο χώρο του Πρωταθλητισμού θα πρέπει πρώτα να αγαπάς αυτό που κάνεις και όχι να το βλέπεις σαν επάγγελμα. Η κούραση, ψυχολογική και σωματική είναι πολύ μεγάλη και μόνο αν έχεις πάθος και λατρεία σε αυτό που κάνεις μπορείς να ανταπεξέλθεις.

Πόσες… θυσίες κρύβει πίσω της μια επιτυχία σε διεθνείς διοργανώσεις;
Μια επιτυχία δεν έρχεται τυχαία. Για να καταφέρεις να βρεθείς στις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης ή του κόσμου σημαίνει ότι έχεις γράψει πολλές ώρες προπόνησης προσπαθώντας να βελτιωθείς, έχοντας χαρεί αλλά και έχοντας φύγει με απογοήτευση χωρίς όμως να το βάζεις κάτω. Θυσιάζοντας την προσωπική ζωή αλλά και πράγματα που για πολλούς είναι αυτονόητα.

Προετοιμασία, τουρνουά, ευρωπαϊκές διοργανώσεις! Πόσο εύκολο είναι να βρίσκεστε συνεχώς με μια βαλίτσα στο χέρι;
Το άθλημά μας έχει πολλά ταξίδια. Κάθε εβδομάδα είμαστε σε διαφορετική χώρα. Πολλοί μας λένε ότι ζηλεύουν επειδή γυρίζουμε σε όλο τον κόσμο. Φυσικά αν δεν κάναμε αυτό το σπορ δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τόσες χώρες. Όμως τα πράγματα δεν είναι τόσο ευχάριστα και εύκολα όσο ακούγονται. Έχουμε βρεθεί τόσες πολλές φορές σε διάφορες χώρες χωρίς να καταφέρνουμε να δούμε κάποια αξιοθέατα και με μοναδικές διαδρομές γήπεδο-ξενοδοχείο. Είναι τέτοιο το πρόγραμμα που δεν υπάρχει χρόνος για ξεκούραση καιφυσικά πάντα θέλουμε να είμαστε προσηλωμένες στο στόχο μας που είναι οι αγώνες. Αυτό σημαίνει ότι αφήνουμε το σπίτι μας για μεγάλο διάστημα, δεν πάμε ποτέ καλοκαίρι διακοπές κτλ…

Γίνεται μια πρωταθλήτρια να παραμένει και… γυναίκα; Να φροντίζει τον εαυτό της, να έχει προσωπική ζωή! Να βγει με την παρέα της το βράδυ;
Προσπαθούμε όσο γίνεται να μην παραμελούμε τον εαυτό μας. Φυσικά δεν γίνεται στον ίδιο βαθμό με οποιαδήποτε άλλη γυναίκα, όταν όμως βρισκόμαστε Ελλάδα μου αρέσει να ντύνομαι πιο γυναικεία, να χρησιμοποιώ μακιγιάζ, να κάνω πράγματα που με ευχαριστούν και μου ανεβάζουν τη διάθεση και φυσικά να βλέπω φίλους και οικογένεια και να διασκεδάζω όπως εγώ επιθυμώ.

Υπάρχουν μυστικά, γούρια ή συνήθειες που δεν αλλάζετε με τίποτα λίγο πριν τον αγώνα; Έτσι για να έχετε καλό αποτέλεσμα;
Δεν μπορώ να πω ότι έχω κάποιο συγκεκριμένο γούρι. Είμαι βέβαια αρκετά προληπτική οπότε όταν κερδίζουμε προτιμώ πάντα να φοράω το ίδιο χρώμα μαγιώ κτλ.

Από τουρνουά σε τουρνούα και ακόμη περισσότερο φέτος με τους Ολυμπιακούς αγώνες. Ποιο είναι το πρόγραμμά σας καθημερινά; Αλλάζει η διατροφή; Αλλάζει η εξάσκηση;
Φέτος σίγουρα ήταν η πιο γεμάτη χρονιά , με 3 camp προετοιμασίας σε Βερολίνο, Τενερίφη και Λος Άντζελες, με καθημερινές διπλές προπονήσεις, γυμναστήριο, θεραπείες. Τώρα που είμαστε σε αγωνιστική περίοδο είναι λιγότερες οι προπονήσεις και περισσότεροι αγώνες! Όπoτε επιστρέφουμε Ελλάδα κάνουμε προπόνηση σε γήπεδο και γυμναστήριο και ξαναφεύγουμε για το επόμενο ταξίδι. Κάπως έτσι κυλάει το πρόγραμμα μας μέχρι τώρα.

Κάνει καμιά φορά ένας αθλητής ατασθαλείες; Τρώει το αγαπημένο της γλυκό; Ξενυχτάει; Ή μήπως ο πρωταθλητισμός χρειάζεται στρατιωτική πειθαρχεία;
Δε μπορώ να πω ότι στερούμαι ότι έχει να κάνει με φαγητό! Φυσικά το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου προσέχουμε τη διατροφή μας και ειδικότερα μέσα στους αγώνες. Επειδή όμως η καταπόνηση είναι μεγάλη όταν νιώσω την ανάγκη να φάω κάποια λιχουδιά το κάνω χωρίς τύψεις. Όσον αφορά το ξενύχτι είναι κάτι που δεν υφίσταται στην αγωνιστική περίοδο παρά μόνο όταν το πρόγραμμα το επιτρέπει.

Έχετε σκεφτεί ποτέ ποια θα θέλατε να είναι η συνέχεια μετά το τέλος των αγώνων; Όταν δηλαδή αποσυρθείτε από την ενεργό δράση;
Είναι κάτι που δεν το έχω σκεφτεί ακόμη. Σίγουρα κάποια στιγμή θα ήθελα να κάνω οικογένεια.