Διαταραχές στη μάθηση

Πριν καταλήξεις στο συμπέρασμα ότι το παιδί σου είναι αδιάφορο για το σχολείο ή απλώς “κακός μαθητής” εξέτασε μήπως στην πραγματικότητα παρουσιάζει κάποια ειδική μαθησιακή δυσκολία.

“Μερικά παιδιά ενώ έχουν φυσιολογική νοητική ικανότητα και δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα όρασης ή ακοής ή κάποιες ψυχικές διαταραχές παρουσιάζουν μια ανεξήγητη από τους γονείς δυσκολία σε επιμέρους τομείς της σχολικής τους φοίτησης” επισημαίνει η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος κ. Καππάτου.
Περίπου το 10% του μαθητικού πληθυσμού παρουσιάζει διαταραχές στη μάθηση, που στην πλειοψηφία του θα τις ξεπεράσει σχετικά εύκολα. Σε κάποιες περιπτώσεις ωστόσο, θα χρειαστεί η συνδρομή του ειδικού που με συστηματική και εξατομικευμένη βοήθεια μπορεί να επιφέρει σημαντικές βελτιώσεις στη σχολική απόδοση του παιδιού.
Τι να προσέξεις
Για να γίνουν αντιληπτές οι ειδικές μαθησιακές δυσκολίες απαιτείται υπευθυνότητα, και πραγματικό ενδιαφέρον από γονείς και δασκάλους ενώ εξαιρετικά σημαντικό είναι να προληφθούν τα ψυχολογικά προβλήματα που μπορεί να παρουσιάσει ένα παιδί, ως συνέπεια της σχολικής του αποτυχίας (ειδικά αν είναι υπερβολικά ευαίσθητο ή δέχεται μεγάλη πίεση από το περιβάλλον του).
Τα παιδιά με ειδικές διαταραχές στη μάθηση -πλην των συμπτωμάτων που αφορούν αμιγώς στις σχολικές δραστηριότητες-παρουσιάζουν χαρακτηριστικά όπως:
ανώριμη συμπεριφορά, υπερκινητικότητα, πρόβλημα συγκέντρωσης, δυσκολία στην οργάνωση, αδυναμία στην

προφορική έκφραση, κακό συντονισμό κινήσεων, καθυστέρηση στην εκτέλεση εργασιών ή αδυναμία ολοκλήρωσης τους,

απότομες εναλλαγές στη διάθεση με συχνές εκρήξεις κ .α

Επιπτώσεις στην ψυχολογία του παιδιού
Ένα παιδί που παρουσιάζει διαταραχές στη μάθηση εμφανίζει άγχος, ανασφάλεια και ενοχές καθώς θεωρεί ότι είναι ανίκανο να αντιμετωπίσει την κατάσταση. “Κλείνεται στον εαυτό του, γίνεται επιθετικό και ευέξαπτο, χάνει την αυτοεκτίμηση του και πιθανώς παρουσιάζει προβλήματα στη συμπεριφορά του. Στην τάξη μπορεί να είναι ανυπάκουο, απείθαρχο, επιθετικό ή αντίθετα απομονωμένο. Η κατάσταση μπορεί να κλιμακωθεί και να υπάρξουν σοβαρές διαταραχές στην ψυχική υγεία του παιδιού που είναι ήδη ευάλωτη”, υπογραμμίζει η κ. Καππάτου.
Η στάση των γονιών
Οι γονείς θα πρέπει να είναι υποστηρικτικοί και να δείχνουν υπομονή και κατανόηση. Αποφύγετε να ασκήσετε πίεση και να φορτώσετε με άγχος το παιδί. Προτρέψτε το να ασχοληθεί και με άλλες δραστηριότητες ώστε να αναδείξει τα ταλέντα του. Η ηρεμία στο οικογενειακό περιβάλλον και η συμπαράσταση από όλα τα μέλη της οικογένειας θα ενισχύσει τη θέληση του παιδιού.
Αντιμετώπιση
Οι ελαφρές περιπτώσεις που θα διαγνωστούν έγκαιρα και δε συνυπάρχουν με άλλα προβλήματα αντιμετωπίζονται εύκολα με ειδική εκπαίδευση. Αν το πρόβλημα είναι σοβαρότερο, η διάγνωση καθυστερήσει ή έχουν ακολουθηθεί εσφαλμένες θεραπείες, η αντιμετώπιση δυσκολεύει. Σε κάθε περίπτωση η θεραπεία και η διάρκεια της εξαρτάται από τις ιδιαιτερότητες του κάθε παιδιού και στοχεύει στην ψυχολογική υποστήριξη και την τόνωση της αυτοπεποίθησης του παιδιού. Εξαιρετικά σημαντική είναι η εξασφάλιση της συνεργασίας της οικογένειας και του σχολείου.

Read More

And More