Ερώτηση: Έχω μια ανιψιά 6 ετών. Η αδελφή μου χώρισε με τον άντρα της, όταν το παιδί ήταν ενός μηνός. Από τότε ο πατέρας της δεν έχει δείξει παρά περιστασιακό ενδιαφέρον, ωστόσο στις σπάνιες επισκέψεις του απαιτεί να πάρει σπίτι του το παιδί, το οποίο και αντιδρά κλαίγοντας. Εμείς ποτέ δεν έχουμε κατηγορήσει τον πατέρα στη μικρή παρόλο που εκείνος έχει εκτοξεύσει απειλές εναντίον μας. Πώς μπορούμε να προστατεύσουμε την ψυχική ισορροπία του παιδιού και τι πρέπει να κάνουμε όταν εκείνο αρνείται τόσο έντονα να τον συναντήσει;
Η κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου, Ψυχολόγος-Παιδοψυχολόγος απαντά:
“Η επικοινωνία του παιδιού με το γονέα που απουσιάζει -εν προκειμένω τον πατέρα- είναι πολύ σημαντική. Ωστόσο, ο πατέρας πρέπει να δείχνει το απαραίτητο ενδιαφέρον.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση η επαφή είναι περιστασιακή και μικρής διάρκειας και είναι λογικό το παιδί να μην αισθάνεται εξοικείωση με τον πατέρα του, αφού δεν τον γνωρίζει ουσιαστικά. Για να αποκτήσει το παιδί την οικειότητα που χρειάζεται προκειμένου να διανυκτερεύσει μαζί του είναι απαραίτητο οι γονείς να συμφωνήσουν να υπάρξει μια πιο συστηματική επαφή, αρχικά στο σπίτι της μητέρας όπου το παιδί θα νιώθει ενδεχομένως πιο άνετα. Μέσα από την επαφή αυτή ο πατέρας θα γνωρίσει τις συνήθειες του παιδιού και το παιδί σταδιακά θα αποκτήσει τη δέουσα εμπιστοσύνη και οικειότητα ώστε να μπορέσει να διανυκτερεύσει.
Αν υπάρξει δυσκολία στην επικοινωνία, η βοήθεια ενός ειδικού είναι σημαντική για τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν. Ο γονιός, που ενδιαφέρεται για το παιδί του, μπορεί να δημιουργήσει σχέση πάνω σε σωστά θεμέλια ακόμη και ξεκινώντας από μηδενική βάση. Το παιδί που είναι πλέον ηλικίας 6 ετών έχει γνώμη, άποψη και εμπειρία. Εξακολουθεί ωστόσο να έχει ανάγκη από την πατρική φιγούρα και παρουσία. Ο πατέρας πρέπει να προσπαθήσει, ώστε να οικοδομήσει σχέση με την κόρη του προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η επιλογή σας να μην κατηγορείτε τον πατέρα παρά τη συμπεριφορά του είναι σωστή. Παράλληλα, πρέπει να διερευνηθούν και να εξασφαλιστούν οι δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ των γονέων, εφόσον εκείνες υπάρχουν. Αν το παιδί αρνείται να συναντήσει τον πατέρα του, η μητέρα οφείλει να το προετοιμάσει και να το διαβεβαιώσει πως ανεξάρτητα με τη συχνότητα της επικοινωνίας εκείνος ενδιαφέρεται γι’ αυτό. Αν ο πατέρας δεν θέλει να συνεργαστεί η μόνη λύση είναι η βοήθεια από έναν ειδικό για να μπορέσει να ασκήσει σωστά το δικαίωμά του να βλέπει το παιδί του, οικοδομώντας σιγά σιγά σχέση εμπιστοσύνης μαζί του. Αν το παιδί εξακολουθήσει να αρνείται πεισματικά την επαφή, δε μπορεί να υπάρξει επικοινωνία με το ζόρι και οι γονείς θα πρέπει να λάβουν ειδική βοήθεια για να χειριστούν την κατάσταση”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
