Ένας άγνωστος που μπαίνει στο αγαπημένο σου μπαρ; Ο παλιός συμμαθητής της κολλητής σου που την συναντά τυχαία στο δρόμο; Ο μυστήριος τύπος που σου ρίχνει κλεφτές ματιές στο πλοίο για τις καλοκαιρινές διακοπές σε κάποιο νησί του Αιγαίου; Ποιος μπορεί να είναι ο έρωτας; Και πώς θα τον αναγνωρίσεις; Αναρωτήθηκες ποτέ τι είναι αυτό που μας κάνει να παρατηρήσουμε το άλλο μας μισό (για όσο χρόνο διαρκέσει αυτό) ανάμεσα σε 6 δισεκατομμύρια ανθρώπους;

Θα σας πω μια ιστορία…
Μου συνέβη πριν από αρκετό καιρό, αλλά τη θυμάμαι σαν τη δική μου κινηματογραφική παρένθεση στην καθημερινότητα. Πλησιάζε Καλοκαίρι και η θερμοκρασία ανάγκαζε τους ανθρώπους στο μετρό να φορούν όσο πιο άνετα και αέρινα ρούχα γίνεται. Κατέβηκα από το ένα βαγόνι και ξεκίνησα να τρέχω σαν αθλητής αγώνων δρόμου -γιατί τρέχουμε έτσι στο μετρό;- να προλάβω την ανταπόκριση. Μπαίνοντας στο βαγόνι στριμωχτήκαμε καμιά δεκαριά άτομα στην πόρτα και ένιωσα την παρουσιά της πίσω μου! Λένε πως όταν κάποιος σε κοιτάει επίμονα, τότε μια έκτη αίσθηση σε προειδοποιεί και αντιλαμβάνεσαι την παρουσία του.

Την είδα να στέκεται απέναντί μου με ένα ανοιχτόχρωμο καλοκαιρινό φορεματάκι και αυθόρμητα χαμογέλασα… Δεν μπορούσα να κρατήσω πολύ ώρα το βλέμμα μου πάνω στο δικό της! Κάτι με έκανε να γυρίσω προς το παράθυρο, σαν να έρχονταν κοντά δύο μαγνήτες με την ίδια πολικότητα. Αυτές οι κλεφτές ματιές και τα γελάκια κράτησαν για δυο τρεις στάσεις ακόμη. Το είχα πάρει απόφαση! Έπρεπε να κάνω κάτι για να τη γνωρίσω. Και το έκανα… Το αποτέλεσμα ήταν μία ώρα μετά να πίνουμε καφέ παρέα με θέα τη θάλασσα. Ακούγεται σαν σελίδα από Άρλεκιν, όμως είναι αλήθεια. Να σημειώσω πως ήταν η μόνη φορά που έπαιρνα το μετρό προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση και ότι είχα ξεκινήσει για τη δουλειά μία ώρα νωρίτερα χωρίς ιδιαίτερο λόγο.

Παιχνίδια της τύχης
Είναι ο έρωτας μεταξύ δύο ανθρώπων μια σειρά από τυχαία γεγονότα που τελικά φτιάχνουν μια υπέροχη ιστορία; Θυμήσου τον Leonardo Di Caprio στον Τιτανικό. Ένα καλό φύλλο στο πόκερ και το εισιτήριο για το διάσημο καράβι, αλλά και για τον έρωτα της ζωής του, ήταν δικό του! Αλλά και η Sandra Bullock έτρεχε σαν τρελή για να προλάβει το λεωφορείο, προτού αυτό αποδειχθεί πως έχει βόμβα και σε αυτό γνωρίσει τον Keanu Reeves στην ταινία Speed.

Τι μας λέει όλο αυτό; Πως δεν πρέπει να θεωρείς κενά σημεία ή μεταβατικές περιόδους καμιά στιγμή της ζωής σου. Εκείνος που περιμένεις μπορεί να κάθεται υπομονετικά στην ουρά στο ΙΚΑ και τελικά να περιμένει εσένα. Να βρίσκεται σταματημένος στην κίνηση στο διπλανό αυτοκίνητο και να ακούει το αγαπημένο σου τραγούδι.

Σκέφτηκες ποτέ πως μπορεί το ταίρι σου να περάσει από δίπλα σου, την ώρα που εσύ έχεις κλειστεί στις σκέψεις σου; Μήπως με άλλα λόγια πρέπει κι εσύ -κι εγώ, δεν βγάζω την ουρά μου απ’ έξω- να ξεκινάμε κάθε μέρα όσο πιο αισιόδοξα γίνεται; Έχοντας στο μυαλό μας πως μπορεί η τύχη να ξετυλίξει το κουβάρι έτσι που να μας φέρει στην αγκαλιά τον άνθρωπο που πάντα αναζητούσαμε;

Κάρμα, Κισμέτ, Μοίρα…
Κάτι σε ενοχλεί σε όλη αυτή την… τυχαία δημιουργία του έρωτα! Σε βλέπω, δυσανασχετείς. Το σκέφτομαι κι εγώ, δεν στο κρύβω. Μπορεί το γεγονός ότι γνώρισες κάποιον, ότι τον αγάπησες και ένιωσες τόσο έντονα για εκείνον να είναι απλά μια ζαριά; Ένας τυχαίος αριθμός περιστατικών που οδήγησαν τα βήματά σου στα δικά του; Μήπως αυτό που λέγεται μοίρα με έσπρωξε να σηκωθώ πιο νωρίς εκείνο το πρωινό που τη συνάντησα; Πόσο τυχαίο είναι που κι εκείνη ξενύχτησε στην κολλητή του και τελικά κοιμήθηκε σπίτι της το περασμένο βράδυ; Ποιες είναι οι πιθανότητες να συγχρονίστηκαν οι ζωές δύο ανθρώπων σε τόσο απόλυτο βαθμό, ώστε να βρεθούν στο ίδιο σημείο την ίδια στιγμή;

Αυτό το μεγάλο δώρο του έρωτα δεν μπορεί παρά να έρχεται από τα χέρια κάποιου εξωκοσμικού, μεγαλύτερου. Καρμικού! Εκατοντάδες ποιήματα, χιλιάδες κείμενα και αναλύσεις καταλήγουν πως οι ψυχές από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκαν είχαν κάπου εκεί έξω το συμπλήρωμά τους. Το κομμάτι που θα τους γέμιζε και θα φώτιζε τη ζωή τους… Αυτή λοιπόν η δύναμη αλλάζει δρομολόγια, κλείνει ή ανοίγει δρόμους και κάνει τα πάντα με τέτοιο τρόπο που να σε σπρώχνει στον άλλο. Πώς μπορεί να είναι τυχαίο που μέσα στους δεκάδες ένιωσες την παρουσία του τόσο έντονα;

Τύχη ή κάρμα λοιπόν;
Νομίζω πως δεν θα μπορούσα να σου δώσω την απάντηση. Είναι σαν να προσπαθώ να σου δώσω απάντηση για τον τρόπο που δημιουργήθηκε ο κόσμος. Αλλά τι σημασία έχει αν είμαστε το αποτέλεσμα τυχαίων γεγονότων ή συμπαντικού σχεδίου;

Αυτό που πρέπει να κρατήσεις από όλο αυτό είναι ότι δεν πρέπει να απογοητεύεσαι. Ούτε βέβαια να περνάς στο fast forward στιγμές της ζωής σου που θεωρείς ασήμαντες και περιττές. Ποτέ δεν γνωρίζεις που θα γίνει το θαύμα. Που θα σε ευνοήσει η τύχη ή -αν το θέλεις- θα σε θυμηθεί το κάρμα…
Του Λευτέρη Σαββίδη (tweet me on twitter @lefterix28)