Καιρός να διεκδικήσεις το δικαίωμά σου στη χαρά!
Καταφτάνουν στο TLIFE καθημερινά μηνύματα γυναικών, κοριτσιών που δεν νιώθουν καλά. Κλεισμένες στον εαυτό τους, κλεισμένες στα σπίτια τους, εγκλοβισμένες στην κακή ψυχολογία, ακινητοποιημένες. Περιμένοντας ένα θαύμα, περιμένοντας κάτι που θα τους επαναφέρει…
Όλοι έχουμε βρεθεί σε αυτή τη θέση, τουλάχιστον για μία φορά στη ζωή μας. Εκλιπαρώντας μέσα μας για εκείνο το “ταρατατζούμ” που θα έρθει και θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά. Τον έρωτα που θα μας πάρει και θα μας σηκώσει. Το συγκλονιστικό γεγονός που θα μας βγάλει ξανά στη ζωή…
Τα πράγματα όμως δεν είναι έτσι. Η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση και εξαρτάται από σένα και μόνο. Κάποτε ένας ιερέας που είχε πει: να μην στηρίζω την ευτυχία μου σε κανέναν, απλά να τη μοιράζομαι. Να στηρίζομαι και στα δυο μου πόδια, να μη γύρω να στηριχτώ στον διπλανό μου. Μόνο στα πόδια μου. Έτσι θα γίνω ευτυχισμένη. Και αυτή μου την ευτυχία να την μοιραστώ με τον διπλανό του. Μόνο τότε όλα θα είναι καλά…
Μια κακοτοπιά, μια αναποδιά, μια απώλεια… Δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος να πέσει. Το καταλαβαίνω. Κι αν πέσεις, άντε μετά να σηκωθείς. Το κακό είναι ότι μένεις πεσμένος και περιμένεις κάποιον άλλον να σε σηκώσει. Αλλά αυτό είναι λάθος. Η χαρά εκεί θα είναι προσωρινή, εικονική. Μια ψευδαίσθηση.
Και δεν είναι τυχαίο, που αυτό που περιμένουμε συνήθως, αυτό από το οποίο εξαρτάται η ευτυχία μας είναι ένας σύντροφος. Η μοναξιά μας παραλύει. Μας τυφλώνει. Και περιμένουμε το “ταρατατζούμ”! Κι όσο δεν έρχεται, τόσο βουλιάζουμε…
“Όλες οι γυναίκες ζητάμε κάτι “ουάου”. Το θέμα όμως είναι να μην χάνουμε αυτό που συμβαίνει στο παρόν” υπενθυμίζει η ψυχολόγος Δήμητρα Ζάφειρα. Αλλά το παρόν σου φαίνεται μίζερο, άσχημο. Ούτε οι διακοπές δεν κατάφεραν να σε ισιώσουν.
Κοιτούσες γύρω σου και ένιωθες χειρότερα. Κορίτσια που γελούσαν, αγόρια που φλέρταραν, έπαιζαν, έτρεχαν. Γυναίκες με συγκλονιστικά σώματα, ζευγάρια αγαπημένα…. Έτσι δείχνουν, έτσι φαίνονται, προβολές δικές σου είναι. Που ξέρεις τι κουβαλάει ο καθένας πίσω του; Που ξέρεις ότι εκείνη νιώθει καλύτερα από σένα. Απλά δεν βουλιάζει στο παρόν. Το ζει. Μην παραμελείς τον εαυτό σου…
Και τι να κάνω θα μου πεις… “Σκέψου ένα πράγμα που σου δίνει χαρά. Ένα. Έστω ένα. Η θάλασσα; Η θάλασσα στο πρόγραμμα λοιπόν. Το κάνεις μόνη σου δηλαδή. Μια ζωή έχουμε να ζήσουμε. Τουλάχιστον να έρθεις πιο κοντά σε αυτό που σου δίνει χαρά. Δεν είναι η μόνο χαρά ο έρωτας. Μπορεί να είσαι μια χαρά και μόνη σου. Όχι τό ιδεν χρειάζεται ο έρωτας… Αλλά δεν είναι μόνο αυτός που δίνει χαρά” τονίζει η Δήμητρα Ζάφειρα, ψυχολόγος.
Μόνη σου πρέπει να νιώσεις δυνατή. Και όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, τόσο εύκολο αποδεικνύεται τελικά. Αρκεί να εντοπίσεις τι είναι αυτό που σου δίνει χαρά, πραγματική χαρά, και να το βάλεις στο πρόγραμμα.
Η φύση θα σε βοηθήσει πολύ. Η επαφή μαζί της σε γεμίζει ευφορία. Μπορεί να είναι οι φίλοι. Το γράψιμο, το τρέξιμο, η ζωγραφική, η καθημερινή περιποίηση του εαυτού σου. Ψάξε μέσα σου. Δεν γίνεται. Σε όλους υπάρχει… Θα το βρεις. Και άρχισε να το κάνεις. Μην είσαι αναβλητική. Εκμεταλλεύσου το “συν” που σου έδωσαν οι διακοπές και προχώρα. Δυνατή.
Και να σου πω και κάτι; Μόνο έτσι θα έρθει ο έρωτας.
Ήρθε η ώρα να αλλάξεις!
Μαλλιά, γκαρνταρόμπα… ό, τι σου κάνει κέφι. Αυτό που σίγουρα όμως πρέπει να αλλάξεις είναι τη συμπεριφορά σου. Μα αλλάζει ο άνθρωπος θα μου πεις; “Μόνο αν θέλει” απαντά η ψυχολόγος.
“Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να περάσει μια διαδικασία αυτογνωσίας; Μέσα από απώλειες, μέσα από εμπειρίες, μέσα από πράγματα που του μαθαίνει η ζωή… και μέσα από όλα αυτά να πάρει κάποιες αποφάσεις για τη ζωή του. Εγώ νομίζω πως ναι, ο άνθρωπος αλλάζει. Τα βασικά δομικά στοιχεία ενός ανθρώπου δεν αλλάζουν, η προσωπικότητά του δηλαδή” εξηγεί η κ. Ζάφειρα.
Έχεις ελαττώματα τα οποία μπορείς να τα μάθεις. “Τα οποία κάποια στιγμή όταν τα ξέρεις, μπορεί να γίνουν και προτερήμτα, γιατί θα τα γνωρίζεις”. Έχεις και προτερήματα, τα οποία πρέπει να αναδείξεις και όχι να τα μεταμορφώσεις σε μειονεκτήματα.
Τα πάντα εξαρτώνται από σένα. Από κανέναν άλλον!
Της Ξένιας Ιωάννου
Με την πολύτιμη συνεργασία της ψυχολόγου Δήμητρας Ζάφειρα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;
Τα σχόλια είναι κλειστά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ξένια,συγχαρητήρια για το άρθρο σου.. Περνάω πολύ δυσκολα αυτές τις μέρες και μου έκανε εντύπωση που υπάρχουν και άλλα άτομα που στέλνουν e mail και αισθάνονται όπως και εγώ.. Όπως τα λες ειναι στην ουσία και όλες/οι τα ξέρουμε αυτά που αναφέρεις..πως η ευτυχία εξαρτάται απο εμάς κτλ..στην πράξη όμως τι γίνεται..Πώς/πού βρίσκεις το κουράγιο να σηκώσεις κεφαλι;..