Αλίκη: “Το δικό μου πρόβλημα είναι ο μπαμπάς μου που είναι τρομερά ρατσιστής…”

Γεια σας!
Εμένα με λένε Αλίκη και το Φεβρουάριο κλείνω τα 18. Από την αρχή του καλοκαιριού είμαι σε σχέση με τον Τ., ο οποίος είναι ένα χρόνο μεγαλύτερός μου κι έχει περάσει στη σχολή που ήθελε, αλλά οι δυο μας γνωριστήκαμε στο σχολείο, που εγώ τελειώνω το 2016.

Είμαστε υπέροχα μαζί κι έχω γνωρίσει και τους γονείς του. Το δικό μου πρόβλημα είναι οι γονείς μου, και δη ο μπαμπάς μου, που είναι τρομερά ρατσιστής… Βλέπετε, ο Τ. ήρθε από τη Νιγηρία όταν ήταν τριών μαζί με τους γονείς του και τις δύο του μεγαλύτερες αδερφές.

Αν εξαιρέσουμε, όμως, την εμφάνιση, σε τρόπους και ομιλία δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν Έλληνα. Αν και, εδώ που τα λέμε, από τότε που κάναμε μαζί παρέα και τα φτιάξαμε, δεν μπήκα ποτέ στη διαδικασία να του βάλω κάποιον “βαθμό ελληνικότητας”, δεν τον σκέφτομαι σαν “κατά πόσο Έλληνας είναι”. Είναι αυτός που είναι, ένας άνθρωπος, ένας πολύ ωραίος νεαρός κύριος που μου φέρεται υπέροχα, που παρόλο το ρατσισμό που έχει βιώσει από μικρός πρόκοψε, και που κάνει το παν όχι μόνο για να συνεχίσει να είναι άριστος στη σχολή του, μα και για να βοηθά την οικογένειά του που αγαπά πολύ.

Τώρα πλέον οι γονείς μου με ρωτάνε πιο επίμονα για αυτόν. Είπαν ότι θα ήθελαν να τον γνωρίσουν… Αλλά αν υπάρχει έστω και 2% πιθανότητα να αποδεχτεί η μαμά μου το γεγονός ότι βγαίνω με κάποιον που δεν είναι της λευκής φυλής, ο μπαμπάς μου είναι πολύ κολλημένος.

Ντρέπομαι πολύ που το λέω, μα κάποτε κι εγώ είχα υιοθετήσει τις ρατσιστικές του απόψεις περί ανωτερότητας της λευκής φυλής, αλλά χάρη στις συναναστροφές μου με παιδιά διαφόρων εθνικοτήτων στο σχολείο και σε μια κατασκήνωση καμιά διετία πριν, έκανα στροφή 180 μοιρών και είδα το αυτονόητο: ότι είμαστε όλοι άνθρωποι και δεν χωριζόμαστε σε “λευκούς” και “κακούς”.

Οι γονείς του Τ. είναι καταπληκτικοί. Mου άνοιξαν το σπίτι τους και μου φέρονται πάντα τόσο φιλόξενα… Φαίνεται ότι είναι μια φιλήσυχη και δεμένη οικογένεια… Άνθρωποι σαν όλους μας, τέλος πάντων. Αλλά ο μπαμπάς μου εκεί, ανένδοτος! Λέει ότι οι Λευκοί είναι ανώτεροι, πιστεύει σε κάτι ψευδοεπιστημονικές “αποδείξεις” περί Αρίας φυλής, και ψευδοϊστορικές “μαρτυρίες” ότι τάχα μου οι Άριοι λευκοί πρόκοβαν και άνθιζαν και ξάφνου ήρθαν οι “κακοί και δόλιοι έγχρωμοι” και μας τα κατέστρεψαν όλα! Και φυσικά μιλάει για διατήρηση “καθαρότητας” της φυλής και, όσο γίνεται, του έθνους. (Τι αστείο να το λέει αυτό, εν τω μεταξύ… κυκλοφορεί στην οικογένειά μας η φήμη ότι ο αληθινός του μπαμπάς ήταν ένας Ολλανδός τουρίστας και όχι ο Θρακιώτης ο παππούς μου, οπότε ο ίδιος δεν είναι “καθαρός”, αν το πάμε έτσι. Επειδή έχει ένα μπόι και μπλε μάτια δεν τον κάνει “άριο” ούτε καμιά τέτοια μπούρδα. Αλλά πώς του το λέμε αυτό τώρα! Θα γίνει… έξαλλος σαν Χίτλερ!)

Τι να κάνω, μπαμπάς μου είναι, αλλά αυτά που πάει και πιστεύει, χειρότερα κι από χρυσαυγίτικα παραληρήματα είναι! Με τέτοιες απόψεις, φοβάμαι να του πω για τον Τ., δεν ξέρω πώς θα αντιδράσει. Λέω αν τον γνώριζε από κοντά και γνώριζε και τους γλυκούς και ανοιχτόκαρδους γονείς του, μπας και άλλαζε γνώμη, αλλά φοβάμαι ότι η ιδιότητα του χρώματος θα τυφλώσει την κρίση του και δεν θα μπορέσει να δει τίποτα πέρα από αυτό.

Α, επίσης, με τον Τ. έχουμε κάτσει σε μια παρέα μια φορά, όπου ήταν μια γνωστή μου… Ο αδερφός αυτής της γνωστής μου ανήκει σε μια ρατσιστική οργάνωση από ότι ξέρω και από ιδέες είναι σαν τον μπαμπά μου! Τον ξέρει τον μπαμπά μου και για αυτό δεν θέλω, αν αυτή η κοπέλα του έχει πει για μας, να το μάθει ο μπαμπάς μου από αυτόν. Αν είναι να μάθει κάτι, ας το μάθει από μένα.

Αλλά το θέμα είναι πώς να του μιλήσω για τον Τ.; Δεν μου αρέσει που κρύβω την καταγωγή του από τους γονείς μου λες και πρόκειται για καμιά αρρώστια… Κι από την άλλη φοβάμαι μην μου απαγορεύσουν να τον ξαναδώ ή μη μας εμποδίσουν ή… ακόμα χειρότερα, μη του στήσει τίποτα άσχημο ο μπαμπάς μου. Πώς να το πάρω το ρίσκο; Αν δεν έμενα μαζί τους, δεν θα με φόβιζε τόσο. Αλλά τώρα;

Αν οι γονείς μου είναι πάνω, τότε με διάφορες προφάσεις κάνω τον Τ. να μη με αφήνει κάτω από το σπίτι μου (αντ’ αυτού, π.χ. να με βάλει μόνο στο αστικό κι ο καθένας το δρόμο του). Και δεν νιώθω καθόλου ωραία με τον εαυτό μου, γιατί δεν ντρέπομαι στα αλήθεια για τίποτα… Μόνο φοβάμαι. Το σενάριο του “να χωρίσω για να προστατέψω και τους δυο μας” δεν παίζει. Δεν έχουμε κανένα απαρτχάιντ, ενώ η σχέση αυτή μού είναι πολύτιμη και εύχομαι να είχα περισσότερη τόλμη για να σταθώ για χάρη των δυο μας, ακόμα κι ενάντια στους γονείς μου. Τι πρέπει να κάνω; Λέτε να αλλάξει ποτέ μυαλά ο κολλημένος μπαμπάς μου;

Βοηθήστε με.
Αλίκη


ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;

  1. Γεια σου Αλίκη, και συγχαρητήρια για τις πολύ όμορφες ιδέες σου. Είμαι και εγω σε μια interracial σχέση, ο συντροφος μου ειναι από το Trinidad. Αντιμετώπισα δυσκολίες και εγώ και εκείνος γιατί γνωριστήκαμε στο εξωτερικό οπότε και εγώ ήμουν πολύ λευκή για την οικογένειά του, και εκείνος πολύ σκούρος για τη δική μου. Παρόλα αυτά υποστηρίξαμε και οι 2 τα θέλω μας και φυσικά το δικαίωμα να λεγόμαστε άνθρωποι χωρίς διακρίσεις. Στη δική μας περίπτωση κράτησε και είμαστε πολύ αγαπημένοι, αλλά ακόμα και αν δεν κρατούσε, θα έκανα το ίδιο για λόγους συνείδησης. Μίλα ανοιχτά, υπερασπίσου το δικαιωμα σου στον έρωτα και στην αγάπη και μη φοβάσαι. Ακόμα και αν το αποτέλεσμα έχει αρνητικές συνέπειες, θα έχεις υςπερασπιστει τα πιστευω σου και τις ιδέες σου. Και αν οι γονείς σου χαλάσουν τις σχέσεις σας, μην φοβηθείς. Θα καταλάβουν έστω κ αργά οτι ειναι λάθος. Σημασία έχει ένα πραγμα: τι θέλεις ΕΣΥ;

  2. Καταλαβαίνω πόσο δύσκολη είναι η θέση σου…και μπράβο σου που ακους και βαδίζεις σύμφωνα με την δική σου εμπειρία και όχι με τις απόψεις του πατέρα σου. είμαι σίγουρη ότι δεν πρέπει να πεις σχετικά με την σχέση σου πριν ενηλικιωθείς. Ξέρω ότι ακούγεται ανόητο να θεωρείται κάποιος ανώριμος να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού του όταν είναι 17χρονών και 10μηνών και ξαφνικά να ωριμάζει στα 18, αλλά ο νόμος είναι νόμος και μάλιστα αυστηρός . Κράτα λίγο καιρό ακόμα το μυστικό σου, ίσως μέχρι να μην εξαρτάσαι απο τους γονείς σου οικονομικά…αλλά θα το δεις και στην πορεία

  3. Γενική αρχή: ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΑΝΘΑΣΤΟΣ ούτε ο πατέρας σου ούτε εσύ.- Ο πατέρας σου πιστεύω ότι σε υπεραγαπά. Θα το καταλάβεις όταν αποκτήσεις παιδιά. Διαφορετικά θα συμφωνούσε στα πάντα μαζί σου και δεν θα σου χάλαγε ποτέ χατίρι για να περνά καλά. Πρέπει λοιπόν να μετρήσεις την άποψή του πολλές φορές πριν την απορρίψεις. – Σκέψου οι απόψεις σου πριν 7 χρόνια ήταν περισσότερο ή λιγότερο ώριμες από ότι σήμερα; ʼρα οι απόψεις του πατέρα σου μήπως είναι πιο ώριμες από τις δικές σου; Αν σκέπτεσαι να τον παντρευτείς και να αποκτήσεις παιδιά, μήπως θα αναδειχθεί η εντελώς διαφορετική κουλτούρα και πρότυπα ( χωρίς να σημαίνει ότι η μια είναι καλλίτερη από την άλλη) και αυτό θα ενισχύει τις φυσιολογικές εντάσεις σας ως οικογένεια; Αλήθεια τα παιδιά σου μήπως αντιμετωπίζουν και αυτά κάποια προβλήματα αποδοχής στο περιβάλλον; Βεβαία ξέρω ότι η ΛΟΓΙΚΗ λίγο μετράει στον έρωτα. Έχε αυτά υπόψη σου … για να κτυπάς κάποτε το κεφάλι σου. ΟΧΙ ότι αν ήταν Έλληνας όλα θα ήταν καλά. Θα ήταν όμως λιγότερες οι αφορμές εντάσεων.

  4. Alex στ αλήθεια τί ένοείς όταν λες: ” Σκέψου οι απόψεις σου πριν 7 χρόνια ήταν περισσότερο ή λιγότερο ώριμες από ότι σήμερα; ʼρα οι απόψεις του πατέρα σου μήπως είναι πιο ώριμες από τις δικές σου;” ? Ότι οι απόψεις του στυλ ” οι Λευκοί είναι ανώτεροι” ή ότι “οι ʼριοι λευκοί πρόκοβαν και άνθιζαν και ξάφνου ήρθαν οι “κακοί και δόλιοι έγχρωμοι” και μας τα κατέστρεψαν όλα! Και φυσικά μιλάει για διατήρηση “καθαρότητας” της φυλής και, όσο γίνεται, του έθνους.” τις οποίες πιστεύει ο πατέρας της κοπέλας είναι πιό “ώριμες” από το απλό και υπέροχο ” ότι είμαστε όλοι άνθρωποι και δεν χωριζόμαστε σε “λευκούς” και “κακούς” που πιστεύει η ίδια? και μην ξεχνάς ότι αυτό το λιγότερο “ώριμο” που πίστευε παλιά ήταν η άποψη του πατέρα της!!! και στην τελική τί μετράει τέλος πάντων? Ο βαθμός των εντάσεων απο την πλευρά του μπαμπά ή η ευτυχία του κοριτσιού? Αν υπεραγαπά την κόρη του όπως μας λες, θα κάνει τον εγωισμό του στην άκρη και θα ανοίξει τα μάτια του για να δει τί συμβαίνει στην καρδιά της κόρης του

  5. Ξέρω ότι είναι παράξενο για τα ελληνικά δεδομένα η σχέση λευκού με μαύρο, αλλά γι αυτό είναι τα δεδομένα!!!ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ…και την χρειαζόμαστε την αλλάγή…Για έναν ειρινικό κόσμο χωρίς διακρίσεις και ρατσισμούς.ʼλλωστε αυτό που συμβαίνει στην κοπελιά της ιστορίας μας συνέβη και στην μάνα μου!!!Μόνο που η τότε σχέση της και αργότερα πατέρας μου δεν ήταν απο την Νιγηρία…αλλά απο την Κρήτη!!! Νομίζω αυτό αποδεικνύει περίτρανα ότι οι πατεράδες δεν έχουν πάντα δίκιο και ότι οι κόρες δεν μπορούν να είναι μ αυτόν που θέλει ο μπαμπάς τους.Τον παππού μου αυτόν δεν τον γνώρισα, έχω να πώ ότι οι άνθρωποι που εμμένουν και αδυνατούν να πάνε ένα βήμα παρακάτω…χάνουν.Κ φυσικά δεν γράφω μόνο με την ιδιότητα της κόρης.Γράφω και ως μητέρα

  6. Απο τα γραφόμενά σου καταλαβαίνω ενα πράγμα: οτι το θέμα σου δεν είναι τόσο ο υποτιθέμενος έρωτάς σου για τον Τ όσο το να τη βγείς στον μπαμπά σου. Ειλικρινά μικρή μου, δεν πιστεύω οτι γουστάρεις ιδιαίτερα τον Νιγηριανό, αλλά απο αντίδραση σε οτι ακούς απο τον πατέρα σου τόσα χρόνια πάς κόντρα σε ο,τι λέει και πάς να πείσεις τον εαυτό σου οτι αυτό που κάνεις εσύ είναι το σωστό. Αφού το θεωρείς ok τί κάθεσαι και αναλύεις ολες αυτές τις μπούρδες περι αρείας φυλής; Μηπως θα τον παντρευτείς; Βγές στα μουλωχτά λοιπόν, κάνε το κομμάτι σου οτι είσαι “επαναστάτρια” και ασε τον πατέρα σου και εμάς στην ησυχία μας…

  7. Σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί έχω περάσει παρόμοιες καταστάσεις. Για δέκα χρόνια πέρναγα δύσκολα. Πολλά προβλήματα με γονείς, απειλές από μέρους τους κ.τ.λ. Ώσπου κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι το πρόβλημα δεν ήταν οι γονείς αλλά εγώ. Εγώ δεν είχα αποδεκτεί τη σχέση γιατί βαθιά μέσα μου δεν είχα ξεπεράσει όλες αυτές τις ρατσιστικές απόψεις με τις οποίες με είχαν μεγαλώσει. Και τότε τα άλλαξα όλα. Σταμάτησα να στεναχωριέμαι για ό,τι και να μου έλεγαν. Έκανα και παιδιά και πραγματικά πλέον νιώθω ευτυχισμένη. Και μάλιστα οι γονείς μου είναι πλέον χαρούμενοι με την επιλογή μου. Τουλάχιστον αυτό θέλουν να δείχνουν. Και αυτό μου αρκεί. Πιστεύω πως οι άνθρωποι αν εχουν καλή διάθεση, θέληση και αγάπη αλλάζουν. Αλλά να ξέρεις ότι μέχρι τότε θα συναντήσεις πολλές δυσκολίες. Θέλει δύναμη. Καλή τύχη σε ό, τι αποφασίσεις.

Πες μας τη γνώμη σου, στείλε το σχόλιό σου!

And More