Ανθή: “Μου κάνει αυτό το πατ-πατ στο κάτω μέρος της κοιλίτσας και μου λέει: είμαστε πλαδαρούληδες εδώ, ε;”

Γεια σας,
με λένε Ανθή και είμαι 24! Θα ήθελα να σας περιγράψω μια πρόσφατη (άλλη μία) αρνητική μου εμπειρία με εκπρόσωπο του αντίθετου φύλου και δη ενός συγκεκριμένου επαγγέλματος, αυτού του αθλητή, για να μου πείτε τη γνώμη σας.

Καταρχάς, να πω ότι ο αδερφός μου, τρία χρόνια μεγαλύτερος από μένα, είναι αθλητής, οπότε συναναστρέφεται ομοίους του, κι από αυτόν τον κύκλο έχει τύχει να γνωρίσω αρκετούς άντρες. Εγώ με τον αθλητισμό… σχέση αγάπης – μίσους, τι να σας πω! 🙂 Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει να χτυπιέμαι στο γυμναστήριο, το βρίσκω μονότονο και δεν το ευχαριστιέμαι, αλλά μου αρέσει η κολύμβηση, το καλοκαίρι δεν βγαίνω από τη θάλασσα, ενώ το χειμώνα πάω κατά καιρούς σε κλειστά κολυμβητήρια. Δεν το κάνω, όμως, ψυχαναγκαστικά, παρά μόνο αν έχω όρεξη να κουνηθώ λίγο.

Ήδη νιώθω απολογητική διάθεση για τις συνήθειές μου σε μια κοινωνία που διαφημίζει υγιεινό τρόπο ζωής, συμπληρώματα και γραμμωμένο σώμα σαν must, συν το ότι ο κόσμος των αθλητών γυρίζει γύρω από αυτό. Για να ικανοποιήσουμε και τα κριτήρια του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για το υπέρβαρο, το ΒΜΙ μου είναι στα 22. Όχι κι άσχημα, έτσι; Ωστόσο, πρόσφατα είχα αποκτήσει ένα κόμπλεξ με το σώμα μου απέναντι στους άντρες, και μάλιστα εξαιτίας των τελευταίων.

Κοιτάξτε γιατί το λέω αυτό. Πριν από κανένα χρόνο γνώρισα έναν άντρα δρομέα. Πέρα από τέλειο σώμα, είχε κι ένα καταπληκτικό μυαλό, ήταν ψαγμένος, έξυπνος, ώριμος… Αλλά ένιωσα λίγο “σωματικό σωβινισμό” από μεριάς του. Συνεχώς μου μιλούσε για τα οφέλη πρωτεϊνικής δίαιτας, καθημερινής άσκησης κλπ. και μάλιστα πρότεινε να μου δείξει ασκήσεις ενδυνάμωσης διαφόρων ομάδων μυών (αρνήθηκα ευγενικά, αλλά ούτε αυτό με σταμάτησε από το να τον βλέπω ερωτικά).

Αφότου είχαμε προχωρήσει, κάποια στιγμή του μιλούσα για την εμπειρία μου στο Erasmus, λέγοντάς του ότι μου άρεσε να βολτάρω στα πάρκα και σε διάφορα ιστορικά κτίρια. Και αυτός, χωρίς να ενθουσιαστεί ιδιαίτερα, με ρώτησε: “ναι, αλλά από τρέξιμο ή γυμναστήριο έκανες κάτι εκείνο το διάστημα;” Παιδιά, μου ήρθε να κοπανήσω το κεφάλι μου (ή του) στον τοίχο!! Τέλος πάντων, δεν δούλεψε μεταξύ μας η κατάσταση, κατάλαβα ότι δεν ήμουν αυτό που ήθελε σωματικά ή/και εγκεφαλικά. Δεν φαινόταν να ήταν κι ενθουσιασμένος μαζί μου στο σεξ, οπότε μάλλον δεν ήμουν “επαρκής” πουθενά για τα γούστα του.

Πρόσφατα γνώρισα ένα άλλο παιδί, έναν πολίστα. Πιο νέος από τον προηγούμενο (ο δρομέας ήταν 34, ενώ αυτός στα 27). Μια χαρά συγκροτημένο παιδί φαινόταν και ευτυχώς δεν έδειχνε να θέλει να αναλάβει αυθαίρετα το ρόλο του προσωπικού μου trainner όπως ο προηγούμενος. Όλα καλά, όλα μια χαρά… Προχωρήσαμε και αφότου κάναμε σεξ, ξαπλώνουμε και αυτός με παίρνει αγκαλιά… Ωραία, να μια τρυφερή στιγμή, λέω… Κι έτσι όπως με παίρνει, μου κάνει αυτό το πατ-πατ στο κάτω μέρος της κοιλίτσας, μου λέει, με μια διάθεση να ακουστεί και χαριτωμένος, “είμαστε πλαδαρούληδες εδώ, ε;” Άφησε κι ένα χαζό γελάκι, τι αστείο αυτό που είπε, μπουαχαχα… Ναι, sorry που δεν έχω κάνει κάτι τελευταία ώστε να κάνω πέτρα τους κάτω κοιλιακούς…

Ένιωσα ηλίθια, όχι μόνο γιατί εκνευρίστηκα, μα το χειρότερο επειδή δεν ήξερα πώς να το δείξω. Με ένα χαμόγελο, ευγενικά, χωρίς απότομες κινήσεις σηκώθηκα κι άρχισα να ντύνομαι με την πρόφαση ότι έπρεπε να πάω σπίτι οπωσδήποτε. Ένιωθα να με σκανάρει με το βλέμμα του, λες και το γυμνό μου σώμα είναι προϊόν προς αξιολόγηση – τι έγινε, δεν πέρασα τα καλλιστεία, ε; Από εκεί την έκανα… Λούης (να κι άλλη μου σχέση με τον αθλητισμό! Να τρέχω από εκεί που θέλω να τα βάλω όλα μπουρλότο.)

Μπορεί άλλους να μην τους πειράζει, αλλά εμένα αυτό το πατ-πατ στην κοιλίτσα μου φαίνεται αηδιαστική κίνηση, ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό. Όταν μου το κάνει κάποιος, είναι σα να μου λέει: “χμ, εδώ πρέπει να κάνεις κάτι.” Δεν καταλαβαίνω αυτήν την εμμονή μας, που μάλλον έχω κολλήσει κι εγώ, με το ακατόρθωτα τέλειο σώμα, αυτό που βλέπουμε σε διαφημίσεις ρούχων ή γυμναστηρίων και που έχουν περάσει από Photoshop… ΟΚ, οι αθλητές έχουν τη γυμναστική σαν σημαντικό κομμάτι της ζωής τους, οπότε δεν μπορούν να καταλάβουν εύκολα αυτόν που δεν το θέτει προτεραιότητα στη δική του, μα γιατί δεν μπορούν να καταλάβουν ότι ναι, υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να έχουν πολλά διαφορετικά ενδιαφέροντα εκτός καθημερινής γυμναστικής και διατήρησης ελαχίστου ποσοστού λίπους στο σώμα;

Εν τω μεταξύ, κάποτε στον αδερφό μου του είπα ότι με εκνευρίζει αυτή η εμμονή με το ιδανικό σώμα. Του είπα ότι, άλλωστε, κάπου το 90% των γυναικών έχουν κυτταρίτιδα σε μικρό ή μεγάλο βαθμό και μου λέει: “ναι, αλλά τι γίνεται με το 10% που δεν έχει;” Είναι με στεροειδή ή είναι λιποβαρείς, βλάκα… Ακόμα κι ο αδερφός μου έχει μια εμμονή. Βλέπετε, πιστεύει στην ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του καθενός όχι μόνο να διατηρείται αδύνατος, μα συνάμα γυμνασμένος! Είναι με την κοπέλα του, μοντελάκι στην όψη εκείνη, και μια φορά έρχεται και μου λέει: “χμ, έχει βάλει κανά δυο-τρία κιλάκια τελευταία… λίγο το χάπι, λίγο το φαΐ… της είπα να κάνει κάτι.” Κι αναρωτιέμαι εγώ τώρα, μήπως είναι ένα καθολικό trend των αθλητών αυτός ο σωματικός σωβινισμός (για να μη μιλήσω για τη χοντροφοβία που είναι δεδομένη από μεριάς τους), εξ ου και η τάση τους να τα φτιάχνουν με άλλες αθλήτριες ή μοντέλα, ή εάν εγώ απλώς έτυχε να έχω να κάνω με… μακάκες (dear brother included). Τι λέτε;

Πλέον αποβάλλω το κόμπλεξ που είχα, μα προσπαθώ να καταλάβω τι στο καλό συνέβαινε με τους πρώην μου. Να σημειώσω ότι πιο μικρή τα είχα και με μπασκετμπολίστα, αλλά χωρίσαμε για λόγους άσχετους με τα παραπάνω, δεν με έκανε ποτέ να νιώθω ανεπαρκής σωματικά. Αναρωτιέμαι αν αποτέλεσε εξαίρεση από τον αθλητικό κόσμο ή αν απλώς δεν ήταν βλάκας. Παρόμοιες εμπειρίες καμιά/κανένας σας;
Ανθή

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;

  1. Τώρα εσένα ποιό είναι το θέμα σου; να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης των αθλητών ή να βρείς εναν δρομέα/πολίστα/μπασκετμπολίστα που να σε θέλει για την προσωπικότητά σου και την μπάκα σου; Μου φαίνεσαι οτι φάσκεις και αντιφάσκεις. Τι πάς και τα φτιάχνεις με δρομείς και πολίστες αφου εσυ δεν είσαι της ανάλογης νοοτροπίας;

  2. Κι εσύ ολο με “ανεγκέφαλους” αθλητές πας και μπλέκεις; Ο κάθε άνθρωπος που είναι δίπλα μας -είτε είναι καλός, είτε μακάκας όπως λες- είναι επιλογή μας και είμαστε αποκλειστικά υπεύθυνες, οπότε καλό είναι να μη κλαιγόμαστε αλλά να κανουμε σωστότερες επιλογές συντρόφων, φίλων κλπ. ʼσε που μου φαίνεται οτι εσύ εχεις ψώνιο με τους αθλητές και κόμπλεξ με το σώμα σου και γυρεύεις επιβεβαίωση από τους πλέον ειδικούς! (Το ΒΜΙ τι στα κομμάτια είναι και μας το μοστράρεις με τέτοια περηφάνεια; )

  3. Κοριτσι μου προφανως και επεσες σε ζωα και μακακες οπως λες και εσυ. Θα σου προτεινα να μην ξαναμπλεξεις με αθλητη/γυμναστη κλπ. αφου βλεπεις οτι υπαρχει τετοιος ρατσισμος απο τη μερια τους.Εκεινο που μου κανει εντυπωση ειναι γιατι ερχονται μαζι σου αφου θεωρουν οτι “υστερεις” σωματικα? Σε αυτον τον τελευταιο επρεπε να του πεις οτι νους υγιης εν σωματι υγιη ελεγαν οι αρχαιοι μας προγονοι, μαθε λοιπον τροπους και καλλιεργησε το πνευμα σου γιατι πατ πατ ο εγκεφαλος σου ειναι πλαδαρος αφου συμπεριφερεσαι ετσι σε μια γυναικα αξεστο γιδι.. Επισης να σημειωσω οτι ειναι δικαιωμα του καθε ανθρωπου να ειναι οπως γουσταρει εμφανισιακα ( παντα στα πλαισια διατηρησης της υγειας μας βεβαια) καθως επισης και οτι πολλα απο τα μοντελα/αθλητες/γυμναστες κλπ που προβαλλονται απο τα ΜΜΕ παιρνουν ντοπα και ναρκωτικα γενικοτερα και δεν διαγουν εναν και τοοοσο υγιεινο τροπο ζωης. Φιλια και μη στενοχωριεσαι γιατι ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ!!!

  4. καλημερα κοριτσι μου! ειμαι 28 χρονων, χημικος ( δλδ δεν ασχολουμαι επαγγελματικα με τον αθλητισμο ) αλλα κανω γιογκα και πιλατες τα τελευταια 10 χρονια. εχω ομορφο σωμα, οχι τελειο φυσικα, γιατι καμια γυναικα δεν ειναι τελεια χωρις νυστερι η Photoshop, οπως πολυ σωστα αναφερεις. θα σου πω λοιπον την δικη μου εμπειρια, μιας και ο επι 2 χρονια συντροφος μου ειναι μπασκετμπολιστας. ποτε δεν με εκανε να αισθανθω ασχημα με τον εαυτο μου, παντα εδειχνε να με σεβεται και να με αγαπα. με ειδε απο την αρχη πως ειμαι, βγαιναμε περιπου 2μηνες και με επελεξε για συντροφο του. οπως κι εγω το ιδιο. ποτε δεν του ειπα αν ειναι πολυ ψηλος η πολυ γυμνασμενος η πως εγω ειμαι πιο σπουδασμενη κλπ κλπ. ξεχασα να σου αναφερω, ειναι 1.91 κι εγω δεν ξεπερνω το ταπεινο 1.65. εχει τελειωσει καποια σχολη, αλλα εγω εχω 2 μαστερ. μιλαει απταιστα 3 γλωσσες ομως, ενω εγω μονο αγγλικα. αυτο που θελω να πω ειναι πως καθε ανθρωπος ειναι διαφορετικος και ειναι καθαρα θεμα ανθρωπου αν θα σταθει μονο στα κιλα η στο υψος η στο πτυχιο.. ο συντροφος μας ειναι ενα συνολο και ολο αυτο επιλεξαμε. καλο ειναι να εξελισσεσαι και να σεβεσαι τον συντροφο σου και τον εαυτο σου. αν ομως εσενα σου αρεσεις και δεν θελεις να γυμναστεις, θα βρεις καποιον να του αρεσεις οπως εισαι. μην αναλωνεσαι ασκοπα σε αλλους. αυτη η προσωπικη μου γνωμη και συμβουλη. και να θυμασαι, δεν φταινε τα κιλα παραπανω η λιγοι ποντοι παρακατω για εναν χωρισμο, εκτος αν ο αλλος η η αλλη ειναι τοσο απαιδευτοι και ανωριμοι. τοτε, ποιος ο λογος να αξιζει την προσοχη σου?

  5. Αρχικά, γράφεις πολύ όμορφα!! Έχεις ωραίο, μεστό, γάργαρο λόγο, απόλαυσα την ανάγνωση! Ως προς την ουσία του θέματος, όμως, δεν έχω προσωπική εμπειρία. Είμαι πολύ μεγαλύτερη σου, 38 χρ, και στην δική μου γενιά δεν υπήρχε αυτή η “μόδα” , το να χτυπιέσαι στο γυμναστήριο, να παίρνεις πρωτείνες, να είσαι χορτοφάγος, να αναθεματίζεις όσους δεν συμφωνούν μαζί σου. Θεωρώ, όμως, ότι ο άντρας ούτως ή άλλως δίνει πολύ μεγάλη προσοχή στην εμφάνιση της γυναίκας, είτε είναι γυμνασμένος ο ίδιος, είτε όχι, πόσω μάλλον στη δική σου περίπτωση που πρόκειται για αθλητές με το τέλειο κορμί! Φαντάζομαι, λοιπόν, ότι ζητούν κάτι αντίστοιχο απο την κοπέλα τους, εφόσον οι ίδιοι διαθέτουν αυτό το προσόν! Την επόμενη φορά λοιπόν, δώσε μεγαλύτερη βάση στο μυαλό και όχι στο σώμα, τσέκαρε τον πρώτα πριν προχωρήσεις, βρες κάποιον πιο “γήινο”.

  6. Ανθη μου ποσο δικιο εχεις!!καταρχας αλλαξε και συ πεδιο επιλογων!τι ασχολεισαι με ολους τους γυμνασμενους ψωνια που το μυαλο τους φτανει μεχρι το ποσο λιπος εχουν και ποσους κοιλιακους να κανουν?οι περισσοτεροι δυστυχως ετσι σκεφτονται.σου λεει εγω κοπανιεμαι να εχω αψογο σωμα αρα μου αρμοζει μια αντιστοιχη κοπελα .ετσι παει.μη σκας!δε φταις εσυ ο καθενας κανει τις επιλογες του.αυτοι οι ανθρωποι ειναι πραγματικα κολλημενοι στην εικονα τους και νομιζουν πως μονο αυτο εχει αξια στη ζωη.εσυ τι θες?εναν ανθρωπο γεματο απο ομορφια κοιλιακους με !μηδεν μυαλο που σε υποτιμα και σε γεμιζει ανασφαλεια η εναν ανθρωπο που θα μπορεις να συνεννοεισαι και θα σε ανεβαζει στον ουρανο??προσωπικα εναν ειχα γνωρισει κολλημενο και ενω ειμαι μια χαρα σωματικα χωριζονταν τον μου αφησε τοσα κομπλεξ που εκανα διαιτες εχασα ποσα κιλα και στο τελος εγινα χειροτερη.ευτυχως ξεπερνωντας τον επανηλθα!

  7. Εσύ που σχολίασες πιο κάτω ως “Τον θές τον πολίστα σου” λυπάμαι που δεν κατανόησες τι ζητώ στο άρθρο, που νομίζω πως έγω γράψει σε απλό λόηο κιόλας. Αν κρίνω από το χαρακτηρισμό “μπάκα,” βάζω στοίχημα ότι είσαι κι εσύ απ’ αυτούς που την είδαν μαραθωνιοδρόμοι και σούπερ αθλητές εν μια νυκτί και χτυπιούνται με πουσάπς και σκουότς, παρόλο που στο μάθημα Φυσικής Αγωγής στο σχολείο έκανες κοπάνα με πρόφαση περίοδο ή/και κράμπες. Θα σε συμβούλευα να ξεκινήσεις από Νεοελληνική Γλώσσα Α’ Γυμνασίου για κατανόηση γραπτού (σε επίπεδο που υπολογίζω ν’ αρμόζει στη μέγιστη νοητική σου ηλικία). Ευχαριστώ όλους τους υπόλοιπους που δεν κρύφτηκαν πίσω από την ανωνυμία και εξέφρασαν καλόβουλα τη γνώμη τους, ακόμα κι αν αυτή δεν με συμφέρει. Η αλήθεια είναι ότι είχα κι άλλες σχέσεις/γνωριμίες που δεν ήταν αθλητές, απλώς έτυχε μόνο οι αθλητές να φερθούν έτσι, γι’ αυτό κι αναρωτήθηκα αν πρόκειται για αντιπροσωπευτικό δείγμα (αθλητικού) πληθυσμού ή μόνο για ατυχείς περιπτώσεις στη σειρά. Πάντως, είναι αλήθεια, όπως επισήμανε και η Χριστίνα, ότι πρόσφατα δημιουργήθηκε όλη αυτή η μόδα με τη λατρεία του ωραίου σώματος. Ξέρω και περιπτώσεις ατόμων που μέχρι προχθές μετά τη δουλειά ήθελα να ροκανίζουν πατατάκια στον καναπέ και κατέληξαν να πηγαίνουν με το ζόρι γυμναστήριο γιατί κοντινοί τους άνθρωποι τούς έκαναν να νιώθουν ένοχοι που ήταν αγύμναστοι. Το απεχθάνομαι αυτό. Βούλα, το ΒΜΙ (Body Mass Index) είναι ο δείκτης σωματικής μάζας. Είναι το βάρος σου διαρεμένο με το τετράγωνο του ύψους σου και, κατά τον ΠΟΥ, τα φυσιολογικά επίπεδα για γυναίκες είναι 18,5-25. Ωστόσο, πιστεύω ότι αυτό δεν είναι ένδειξη υγείας. Ειρωνικά αναφέρθηκα στο άρθρο μου σ’ αυτό, επειδή ένας ΒΜΙ δεν μπορεί να σου δείξει πόσο υγιής είσαι… Το αν είσαι τροφαντή ή αδυνατούλα δεν πρέπει να σημαίνει κάτι παραπάνω από το αν είσαι ξανθή ή καστανή. Είναι άλλες παράμετροι που δείχνουν την υγεία μας κι επίσης πολλά άλλα χαρακτηριστικά που μας συνθέτουν σαν άνθρωπο… Μοναδικό άνθρωπο ο καθένας μας. Εύχομαι να το καταλαβαίνουν όλο και περισσότεροι αυτό. Εύη, έκλαψα! Αναστασία, εσύ στάθηκες τυχερή. Έρικα… ασχολίαστο. Ευχαριστώ και πάλι, κορίτσια, εύχομαι τα καλύτερα σε όλες.

  8. Ανθή έχεις τόση ζωντάνια στο λόγο σου, που προιδεάζεται κανείς για την ευστροφία του μυαλού σου , άρα ψάξε για άτομα σαν και σένα, με συναισθηματική νοημοσύνη, που όταν την έχει κάποιος δεν πρόκειται να την χάσε ποτέ… ξέρεις πόσοι αθλητές γίνονται μπάζα όταν παρατήσουν τον αθλητισμό?????

  9. Νομιζω πως το θεμα ειναι να μη θιγομαστε.Προσωπικα αν καποιος με αποκαλεσει χοντρη η πλαδαρη η…η…η… ,και εφοσον ειμαι,θα πω ναι ειμαι.So what?Aυτο με καθιστα κατωτερη?Το θεμα δεν ειναι το τι λενε ,αλλα αν το λενε ως απλη διαπιστωση η ως αρνητικα φορτισμενη κριτικη.Δυστυχως η πλειοψηφια δεν το λεει ουδετερα αλλα ως μομφη…Στα τετοια σου.Οσο εισαι καλα εσυ με το σωμα σου γραψτους.Ασε που πολλοι παιρνουν τοσα για να πετυχουν το τελειο σωμα που μια απλη εξεταση αιματος θα αποδειξει το αν εσυ η αυτοι ακολουθουν υγιεινο τροπο ζωης.Περα απο ολα ομως στο σωμα σου ζεις εσυ..Μονο εσυ εχεις λογο για αυτο.Αγαπησε το και μην αφηνεις κανεναν να σε κανει να το μισησεις.

  10. Ανθή και μόνο που τα πήρες με κάποιον άγνωστο-η που χαρακτήρισε την κοιλιά σου “μπάκα” χωρίς να την έχει δεί λέει πολλά… εχεις θέματα με την εμφάνισή σου τελικά.

Πες μας τη γνώμη σου, στείλε το σχόλιό σου!

And More