Είμαι 30 χρονών και έχω σχέση εδώ και 3 χρόνια. Έτσι όπως εξελισσόταν η σχέση μου πίστευα ότι ποτέ δεν θα είχα σοβαρά προβλήματα… αλλά μάλλον έκανα λάθος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Θα πάρω τα πράγματα από την αρχή. Η σχέση με το σύντροφό μου δεν είχε ποτέ εντάσεις και όλα κυλούσαν ομαλά, γιατί πάντα εγώ έκανα πίσω και δεν ήθελα να του δημιουργώ προβλήματα. Το μόνο μας θέμα ήταν πάντα ο χώρος. Δεν είχαμε ένα σπίτι να βρεθούμε σαν άνθρωποι και αυτό ήταν κάτι που με ενοχλούσε, χωρίς όμως να το δηλώνω στον ίδιο. Έκανα υπομονή μπας και αποφασίσει να συγκατοικήσουμε αλλά δεν…
Πέρναγε ο καιρός κι έτσι νοίκιασα μόνη μου σπίτι, περιμένοντας ότι θα περνάει αρκετό χρόνο στο χώρο μου. Έκανα λάθος όμως, αν και για ακόμα μια φορά δεν έκανα παράπονα! Για να μην τα πολυλογώ, ο σύντροφός μου είναι 33 ετών και δεν θέλει να φύγει από το σπίτι που μένει με τη μαμά του, γιατί πριν από 2 χρόνια έχασε τον πατέρα του και θέλει να τη στηρίζει ψυχολογικά.
Το θέμα μου είναι ότι θέλω να μείνουμε μαζί και να δω τη σχέση μας να περνάει σε άλλο επίπεδο. Κάθε φορά που προσπαθώ να του μιλήσω μου λέει ότι είμαι εγωίστρια και δεν καταλαβαίνω πως έχει η κατάσταση. Το θέμα όμως είναι ότι εγώ μεγαλώνω και θέλω να κάνω οικογένεια, αλλά εκτός από αυτό, αξίζει να είμαι σε μια τέτοια σχέση;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι να κάνω; Θα ήθελα τη γνώμη σας
Σοφία
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η μαμά του τον κρατάει εκεί με τον τρόπο της, επειδή εχασε τον άντρα της και νομίζει -σαν πολλές Ελληνίδες μάνες- οτι θα τον αναπληρώσει ο γιός! Φταίς όμως και εσύ γιατι έχεις απο την αρχή σημάδια και κωφεύεις… Μάλλον παραείσαι ανεκτική και σε έχει του χεριού του ο…μαμάκιας. Καλά ξεμπερδέματα.
Σε παίζει. Και εσύ το τρώς το κουτόχορτο. Θέλει την ελευθερία του, δεν θέλει κατι σοβαρό μαζί σου. Κατάλαβέ το και κοίτα για άλλον.
Έχουν περάσει 3 χρόνια και ο καλός σου δεν δείχνει τη διάθεση να περάσει η σχέση σας σε άλλο επίπεδο. Αυτά που σου λέει για την μαμά του είναι μπαρούφες, αν σε ήθελε πραγματικά θα σου ζητούσε έστω να νοικιάσετε ένα σπίτι κοντά στη μαμά του ώστε να μπορεί να την βλέπει συχνά. Έχουν περάσει 2 χρόνια από το θάνατο του πατέρα του σιγά σιγά αν σε αγαπούσε πραγματικά θα ήθελε και αυτός να προχωρήσει με τη ζωή του. Επίσης ενα εγγονάκι θα ήταν μεγάλη παρηγοριά για τη μαμά του… Δυστυχώς έμπλεξες με ένα βολεμενο μαμακια που δεν έχει καμία διάθεση να αλλάξει τη ζωή του για σένα. Οι άντρες όμως που είναι πραγματικά ερωτευμένοι (και ειδικά στην ηλικία του καλού σου ) σίγουρα μετά από τόσα χρόνια σχέσης τουλάχιστον θα επιδιωκαν να μείνουν μαζί με την κοπέλα τους… Η γνώμη μου είναι να μην επενδύσεις περισσότερο χρόνο σε αυτή τη σχέση, ο τύπος δεν ενδιαφέρεται για κάτι πιο σοβαρό μαζί σου.
Την απάντηση της γνωρίζεις ΟΧΙ. Όλα αυτά είναι δικαιολογίες για να κρύψει το γεγονός ότι είναι αυτός μαμάκιας και η μάνα του τον έχει σαν “άντρα” της. Αυτές είναι αρρωστημένες σχέσεις, και τις γνωρίζω καλά μια και υπήρξα με μαμάκια και πλέον τους ξεχωρίζω από χιλιόμετρα. Αυτός θα παντρευτεί μόνο αν συμφωνήσει η μαμά του, κάποια που θα την εγκρίνει κι εκείνη και θα πάει να μείνει μαζί τους. Πέτα τα βαρίδια από πάνω σου και προχώρα για άλλα καλυτερα που πίστεψέ με σίγουρα υπάρχουν. Και την επόμενη φορά ότι δε σου αρέσει να το λες, μην είσαι ηττοπαθείς και μην αφήνεις τα πράγματα να έρθουν στο αμήν για να χωρίσεις.
ειναι μαμακιας κοριτσι μου κριμα τοσα χρονια δεν αξιζαν δικαιολογιες ψαχνει και καλα ο θανατος του πατερα κριμα φυγε οσο προλαβαινεις
Σοφια δεν ξερω αν ο φιλος σου ειναι οντως μαμακιας. Ακουγεται σαν να χρησιμοποιει τη δικαιολογια της μαμας για να μην κανει το επομενο βημα (κρινοντας απο αυτα που γραφεις παντα). Μας λες μονο οτι εχεις κανει πολυ υπομονη αλλα δεν μας λες τι απαντησεις σου δινει οταν κανετε καποιες συζητησεις (δεν μας λες αν εχετε συζητησει βεβαια..). Αυτος σου εχει κανει ποτε κουβεντα για να προχωρησετε πιο σοβαρα? Τρια χρονια ειναι ενα σεβαστο διαστημα στην ηλικια σας για να μιλησετε για κατι τετοιο. Πως βλεπει τη δικη του εξελιξη, θελει οικογενεια και παιδια? Εσυ του εχεις μιλησει για το τι θελεις ακριβως απο αυτη τη σχεση? Του εχεις πει δηλαδη οτι θελεις να κανεις οικογενεια? Κι αυτος τι σου ειπε πανω σ αυτο? Οτι δεν μπορει γιατι πρεπει να στηριξει ψυχολογικα τη μητερα του επειδη σαν οικογενεια ειχαν μια απωλεια πριν 2 χρονια?? Και τη μητερα του την εχεις γνωρισει η την εχεις ακουστα μονο? Επειδη εχει περασει αρκετο διαστημα πρεπει να του πεις οτι σε ενδιαφερει κατι περισσοτερο και οτι αν δεν ειναι σε θεση να σου το προσφερει η αν δεν ενδιαφερεται τοτε θα πρεπει να ακολουθησει ο καθενας το δρομο του. Το να μεινετε μαζι σε αυτο το σταδια για μενα δεν ειναι καλη ιδεα γιατι δε σου εχει ξεκαθαρισει τι θελει και μπορει να σε τρεχει για καμια διετια ακομα και μετα να χωρισετε και να σου λεει οτι δεν ταιριαζατε. Να μεινετε μαζι αλλα τουλαχιστον να υπαρχει μια προοπτικη δεσμευσης στο εξαμηνο πχ. Δεν ειστε παιδακια, ειστε ενηλικες και φανταζομαι οικονομικα ανεξαρτητοι και οι 2 σας οποτε δεν χωρουν δικαιολογιες πλεον.
Αυτός είναι μαμάκιας…και καλά κάνει. ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ. Εσύ γιατί έκανες πάντα πίσω, δεν ήθελες να δημιουργείς προβλήματα, δεν δήλωνες στον ίδιο και έκανες υπομονη . Γιατί περιμένεις και περιμένεις χωρίς να ζητάς; Ξέρεις καμιά φορά δεν είναι κακό να φαίνεσαι εγωιστής (με την θετική έννοια) στα μάτια των άλλων. Αν δεν είσαι, η ζωή κυλα και σε βρίσκει να προσαρμόζεσαι για να χωρέσεις στα κουτιά των άλλων (οι οποίοι άλλοι φέρονται εγωιστικά, χωρίς όμως να το θεωρούν αυτό αρνητικό ή έστω δε φέρονται εγωιστικά _όπως ο φίλος σου που κάνει μάλλον ότι θέλει η μάνα του_ κι απαιτούν να κάνεις κ εσύ το ίδιο _δηλαδή να αγνοείς τις επιθυμίες σου_ , πράγμα που όμως είναι εγωιστικό). Κ όταν μεγαλώσεις αρκετά κοιτάς το παρελθόν με θυμό για όλα όσα δεν έκανες, για το γεγονός ότι αγνόησες τον εαυτό σου και τις επιθυμίες σου και αιώνια περίμενες. Κ είσαι θυμωμένος με εσένα…τί χειρότερο; Γι αυτό να μην ΄περιμένεις΄και να φροντίσεις για την Σοφία. Μόνο εσύ μπορείς. Επιπρόσθετα, διαφωνώ κάθετα με την φράση σου ΄πίστευα ότι ποτέ δεν θα είχα σοβαρά προβλήματα΄καθώς και με το ΄Η σχέση με το σύντροφό μου δεν είχε ποτέ εντάσεις και όλα κυλούσαν ομαλά΄. Το καζάνι απο κάτω έβραζε. Πρέπει να αναρωτηθείς γιατί δεν μίλαγες. Μου κάνει εντύπωση πραγματικά. Γιατί φοβάσαι να εκφράσεις τον εαυτό σου. Γιατί πιστεύεις ότι δημιουργείς προβλήματα; Γιατί φοβάσαι ακόμα και να κάνεις λίγη φασαρία; Γιατί έχεις την ανάγκη με την στάση σου να νιώθεις ότι είσαι η ΄καλή΄της ιστορίας και γιατί αναρωτιέσαι αν σου αξίζει όλο αυτό που βιώνεις. Τί τρέχει με την αυτοεκτίμησή σου. Αν ήμουν στην θέση σου, αυτά τα θέματα θα ξεψάχνιζα κι όχι αν θα έφευγε εκείνος απο την μάνα του κ αν θα με παντρευόταν.
Παράτα τον! Δυστυχώς αυτές οι οιδιποδιακές περιπτώσεις δεν έχουν γιατρειά! Μαρτύριο θα είναι η ζωή σου, ακόμα κι αν τον παντρευτείς. Πάντα με την μανα του θα είναι “παντρεμένος”.
συμφωνω απόλυτα με όλα τα σχόλια και να προσθεσω και κατι ακομα… φύγε, κοπελα μου, οσο ειναι καιρός γιατι ακόμα κι αν συμφωνησει ο καλός σου να μεινετε μαζι και να προχωρήσετε πιο σοβαρά τη σχέση σας, μαζί με τον άντρα θα εχεις φορτωθεί και μια πεθερά που απο τώρα φαίνεται οτι θα εχει τον πρωτο λόγο στη σχέση σας.. γιαυτο, για το καλό σου, φύγε μακριάααααααααα!!!!!!
Ο σύντροφός σου είναι ψυχικά δεμένος με τη μαμά του με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Εχει αναλάβει τη μοναξιά της μαμάς του ως προσωπική ευθύνη και η αθέτηση των καθηκόντων του ίσως του προκαλέσουν μεγάλες τύψεις και ενοχές. Με λίγα λόγια έχει βάλει σε τέτοια προταιρεότητα τη μητέρα που θυσιάζει κομματια της ανεξαρτησίας του. Σε αυτό το μέρος θεωρώ πως ευθύνεται ιδιαίτερα η μητέρα. Εγώ προσωπικά θα ωθούσα το παιδί μου να μεγαλώσει, να φύγει από την στέγη ασφαλείας ώστε να φτιάξει τη ζωή του. Είναι παγιδευμένος λοιπόν. Και εσύ παγιδεύεσαι μαζί του. Εγκλωβίζεσαι στη σιωπή για να μην βαρύνεις τον άλλον με τις ανάγκες σου και το καζάνι βράζει… Ας ξεχειλίσει λοιπόν το καζάνι ώστε να αποκτήσουν υπόσταση όλα όσα πνίγηκαν στην σιωπή. Είσαι σε μια ηλικία που έχεις ανάγκη να μεγαλώσεις. Και αυτό θα συμβεί είτε με τον σύντροφό σου είτε τελικά με κάποιον πιο συναισθηματικό διαθέσιμο να μεγαλώσει μαζί σου! Aλλά μην συμβιβάζεσαι άλλο. Μίλα!