Βαλεντίνη: “Εσείς θεωρείτε απαραίτητο να έχω φίλες και φίλους για να μπορώ να πορεύομαι σε αυτήν τη ζωή;”

Γεια σας,
είμαι 31 ετών γυναίκα, παντρεμένη με έναν υπέροχο σύντροφο, όπου έχουμε μαζί 10 χρόνια σχέση και 4 γάμου. Δεν έχουμε παιδιά μιας και δεν αρέσουν σε κανέναν από τους δυο μας.

Τα τελευταία χρόνια ανακάλυψα ότι έχω πολλές ασθένειες, έχω αιμοφιλία, λύκο και τον Ιανουάριο ανακάλυψα ότι έχω σκλήρυνση κατά πλάκας. Πάντα ήμουν μοναχικό άτομο και τη χαρά την έβρισκα και τη βρίσκω στα χόμπι μου και τους μεγάλους περιπάτους στη φύση που τόσο λατρεύω με συντροφιά πάντα το σύζυγό μου. Και αυτός είναι μοναχικός και καλλιτεχνική φύση…

Μετά την ανακάλυψη των παθήσεων που έχω -τα τελευταία πέντε έτη έχω μάθει για την αιμοφιλία και το λύκο και τώρα τη σκλήρυνση, έγινα πιο μοναχική, δεν θέλω να είμαι με ανθρώπους διότι με κουράζουν με τις ερωτήσεις τους για τα θέματα υγείας που έχω -κάποιες φορές από ενδιαφέρον, τις πιο πολλές από περιέργεια. Επίσης, με κουράζουν οι κακές συμπεριφορές και οι σχέσεις εξάρτησης. Π.χ. πρέπει να απαντήσω ένα τηλέφωνο, να δώσω αναφορά τι κάνω, πώς ντύνομαι, σε ποιο Θεό πιστεύω, γιατί γεννήθηκα με προβλήματα υγείας κλπ.

Θα έλεγε κάποιος ειδικός ότι πάσχω ίσως από κατάθλιψη… Εγώ θα έλεγα ότι απλά τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν με έκανα να θέλω να περνώ πιο ποιοτικό χρόνο με τον εαυτό μου, να διαλογίζομαι και να απολαμβάνω τη ζωή με το σύντροφό μου. Δεν έχουμε κάποια σχέση εξάρτησης, απλά αγαπάμε ο ένας τον άλλον και δεν μας αρέσει η φασαρία των άλλων.

Ευτυχώς παρόλα τα προβλήματα και τα απανωτά χτυπήματα έγινα πιο δυνατή και δεν κάθομαι να κλαίω και να ψάχνω το γιατί σε ανύπαρκτους Θεούς. Εκτιμώ την κάθε μέρα και ζήτω ηρεμία… Εσείς θεωρείτε απαραίτητο να πρέπει να έχω φίλες και φίλους για να μπορώ να πορεύομαι σε αυτήν τη ζωή;

Αναρωτιέμαι διότι ακούω γύρω μου ανθρώπους εξαρτημένους από τις σχέσεις τους με άλλους και αναρωτιέμαι αν εγώ έχω κάποιο πρόβλημα που απλά αποζητώ ηρεμία. Προτιμώ να ζωγραφίζω και να περπατώ στη φύση, να ταΐζω τα αδέσποτα και να παίρνω αγάπη από το σκύλο μου παρά να κάθομαι σε ένα καναπέ και να κάνω ανούσιες συζητήσεις.

Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Βαλεντίνη

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;

  1. Βαλεντίνη μου, θα σου πω ποια μοναξιά να σε τρομάζει, περισσότερο, εκείνη που την νιώθεις μέσα στο πλήθος…γιατί κανείς δεν ακούει τα λόγια σου, δεν μετράει τους παλμούς της καρδιάς σου, δεν απλώνει το χέρι να πιάσει το δικό σου…απλά βαδίζει δίπλα σου και πολλές φορές σε σπρώχνει για να περάσει……. Αν πραγματικά, αυτός είναι ο τρόπος που σου αρέσει να ζεις, μη σε απασχολεί τι κάνουν οι άλλοι. Δεν υπάρχει φυσικό και αφύσικο. Παρά ΜΟΝΟ διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικές ανάγκες.

  2. Ακούγεσαι κάπως αυτοκαταστροφική… δεν ξέρω αλλα διαβάζοντας το κείμενό σου με έπιασε ενα σφίξιμο… τόσο ιδιόρρυθμη μοναστική σχεδόν ζωή και τόσες ασθένειες;; κάτι στην ψυχή σου σαν να νοσεί…

  3. Στη σημερον ημερα, ειναι πολυ δυσκολο να βρεις και να εχεις αληθινους φιλους. Ειδικα οι γυναικες ως πιο ανταγωνιστικες και απο τη φυση τους ζηλιαρες ειναι πιο δυσκολο να νιωσουν αυτο το δεσιμο μεταξυ τους. Προσωπικα, εχω φιλους μετρημενους στα δαχτυλα του ενος χεριου. Η σχεση μου ειναι ξεχωριστη με 2 απο αυτους, εκει το δεσιμο ειναι αληθινο αληθινο. Αν με ρωτας αν ειναι απαραιτητο, οχι δεν ειναι. Τιποτα δεν ειναι υποχρεωτικο και απαραιτητο στη ζωη, η τουλαχιστον δεν θα επρεπε να ειναι. Ειναι αξιοθαυμαστο που νιωθεις καλα με τον εαυτο σου και βγαζεις αυτη την ηρεμια και την αισιοδοξια. Εγω πολλες φορες εχω νιωσει μοναξια και στεναχωριεμαι επειδη νιωθω μοναξια. Θα σε συμβουλευα λοιπον να πραττεις οπως ακριβως νιωθεις. Μην στεκεσαι στα πρεπει, αλλα στα θελω σου. Πιστευω πως για να μας ρωτας, κατι σου λειπει. Διαφορετικα, αν ειναι απλα επειδη πρεπει να εχεις φιλους συμφωνα με τα δεδομενα της κοινωνιας μας.. Εσυ ζησε τη ζωη σου και γινε ευτυχισμενη. και ασε τους αλλους να κοιταμε τα δικα μας χαλια! Φιλικα!

  4. Αν είσαι καλά με τον εαυτό σου και απολαμβάνεις την ζωή, χωρίς να υπάρχει μέσα σου έλλειψη ή κενό ή αναζήτηση για παρέα, δεν χρειάζεσαι καμία επιβεβαίωση από κανέναν ότι αυτό είναι εντάξει. Υπάρχουν μοναχικοί άνθρωποι που απολαμβάνουν την ζωή τους με τον δικό τους τρόπο. Δεν χρειάζεται να είσαι ίδια με κανένα άλλο. Το μόνο που πραγματικά χρειάζεται ο άνθρωπος για να είναι ευτυχισμένος είναι ο Θεός και ο εαυτός του και να αγαπάει τους άλλους. Αυτή η αγάπη δεν προϋποθέτει να είναι κολλημένος με κανένα.

  5. Οι φίλοι που θα βρεις δεν είναι απαραίτητο ότι θα είναι ενοχλητικοί και θα σου ανοίγουν ανούσιες συζητήσεις, όπως λες. Βρες ανθρώπους που να σου ταιριάζουν και να τους ταιριάζεις κι εσύ! Όπως βρήκες τον σύντροφο σου! Ναι, για να απαντήσω στην ερώτηση σου, θεωρώ σημαντικές τις ανθρώπινες σχέσεις. Ιδιαιτέρως σημαντικές! Η ζωή είναι πολύ πιο όμορφη όταν την μοιράζεσαι με τους ανθρώπους!

  6. Βαλεντίνη μου, Αν είχες πραγματικούς φίλους στη ζωή σου τότε δεν θα θεωρούσες την επαφή μαζί τους ως χαμένο και ανούσιο χρόνο. Οι αληθινές φιλίες όμως χρειάζονται χρόνο και προσπάθεια για να χτιστούν…ίσως σε αυτό το κομμάτι να μην θες να επενδύσεις για πολλούς δικούς σου προσωπικούς λόγους. Ο κάθε άνθρωπος θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να κάνει τις επιλογές του στη ζωή, αν εσύ νιώθεις ήρεμη και ευχαριστημένη με τη ζωή που επιλέγεις και τους ανθρώπους που υπάρχουν μέσα σε αυτή τότε όλα καλά. Σου εύχομαι καλή συνέχεια!

  7. Αγαπητή Βαλεντίνη, Αν απο αυτή τη.. “μοναχικότητα” παίρνεις δύναμη και χαρά, αν πραγματικά ρε παιδί μου γουστάρεις έτσι όπως βαδίζεις, τότε ούτε καταθλιψη έχεις ούτε τίποτα. Μα έχουνε μάθει οτι πρέπει να είμαιστε κοινωνικοί, πρέπει να έχουμε φίλους, πρέπει, πρέπει, πρέπει… Ε λοιπόν τίποτα δεν πρέπει. Κάνε αυτό που κάνει την ψυχή σου να νιώθει καλά. Τώρα θα τρεξουν σίγουρα στα σχόλια να σου πουν οτι κάτι δε παει καλά κλπ κλπ αλλα μην ακούς, οι περισσότερες γυναικες ειμαστε ανασφαλείς. Και η καθεμία θα τρέξει να βγαλει τη μαυρίλα σου πάνω της. Μαγκιά σου που γουστάρεις να ζεις ετσι Μαγκιά σου που είσαι ειλικρινής και δεν εκανες παιδί απο το φοβο της μοναξιάς. Γενικά μαγκιά εισαι σωστότατη.

  8. Πριν απο τις ασθενειες αυτες ειχες φιλους? Γιατι το παρουσιαζεις σαν να εχει καποια συνδεση. Αν δεν είχες φιλους ουτε πριν τοτε δεν εχουν οι ασθενειες σου καμια σχεση με τη κοινωνικοποιηση. Επισης, το να εχει ενας ανθρωπος φιλους δεν σημαινει οτι εχει σχεση εξαρτησης μαζι τους. Γιατι θεωρεις οτι οποιος εχει φιλους πρεπει να ειναι εξαρτημενος απο αυτους? Μπορεις να εχεις φιλους να μοιραζεσαι πραγματα αλλα να υπαρχουν ορια στη ζωη σου μαζι τους. Οπως πρεπει να υπαρχουν ορια σε ολες τις σχεσεις ακομα και με το συντροφο. Και απο αυτα που λες παραπανω εχω την εντυπωση οτι για αυτο εχεις απομονωθει γιατι δεν μπορεις να βαλεις ορια στους αλλους, πιεζεσαι και προτιμας αντι να βαλεις ορια να απομονοθεις. Προφανως δεν σε κρινω ουτε μπορω να σε καταλαβω απο λιγες λεξεις αλλα μου εχει δημιουργηθει αυτη η αισθηση. Επισης, ολες οι ασθενειες που ανεφερες ειναι αυτοανοσες. Επειδη κανω καποια χρονια ψυχοθεραπεια και αντιμετωπιζω και εγω καποια θεματα υγειας, θα σου ελεγα οτι ολα τα θεματα υγειας μας σχετιζονται με την ψυχολογια μας και τη ψυχοσυνθεση μας (ειδικα τα αυτοανοσα) οποτε προσωπικη μου αποψη θα ήταν να μιλησεις με εναν ειδικο, πιστευω θα σε βοηθησει. Καλη τυχη!

  9. Κάτι τέτοια μοναχικά άτομα απορώ πως βρίσκουν και σύντροφο,δουλειά κ.λπ..Σας κόβω να είστε από άλλο κόσμο εσείς οι δυο. Δεν ξέρω και εγώ είμαι πολύ δεμένη με τη σχέση μου αλλά έχω και τις φίλες μου γιατί πολύ απλά άλλο δέσιμο η σχέση και άλλο η φιλία. Όταν έχεις φίλους γίνεσαι και πιο κοινωνικός δεν ξέρω..Πάω στοίχημα ότι είσαι από αυτές τις “γυναίκες” που είναι τέρμα απεριποίητες και ατυμέλητες..”το ζω μόνη μου” και έτσι; Οκ αν δεν θέλεις παρέα δεν σε υποχρεώνει κανείς να βρεις αλλά το θέμα με την πίστη σου καλό είναι να το κοιτάξεις. Δεν ξέρω και ίσως να είναι λάθος που σου το αναφέρω γιατί αυτό είναι ένα πολύ λεπτό ζήτημα αλλά βλέπω ότι όλοι μας από την καλοπέραση που περνάμε τη σήμερον ημέρα βγαίνουμε και δηλώνουμε άθεοι και δεν ξέρω εγώ τι άλλο…Κάτι τέτοια βλέπει ο Θεός και γίνονται όλα αυτά στο κόσμο μας..και έχουμε να δούμε πολλά ακόμα..Κάνε καμιά προσευχούλα μπας και γίνεις καλά στην υγεία σου που στο εύχομαι απ’τη καρδιά μου και μην σε απασχολεί αν πρέπει να έχεις φίλες ή όχι..ότι κάτσει και άμα κάτσει

  10. Καλή μου, δεν υπάρχει σωστό και λάθος στο πώς επιλέγει να ζήσει κάποιος. Μπορεί τώρα να επιθυμείς την εσωτερίκευση και αύριο να κολλήσεις με μια μεγάλη παρέα. Όλα όμορφα είναι απ’τη στιγμή που περνάς καλά. Και όλα έχουν να κάνουν με την ηλικία. Ωριμάζουμε και αποζητούμε την ποιότητα παρά την ποσότητα. Τώρα τα θέματα υγείας… Κοίτα, αν σε βοηθάει να μην τα μοιράζεσαι έχεις κάθε δικαίωμα να το κάνεις. Εμένα το να τα επικοινωνώ σε επαγγελματίες υγείας, όπως Ειδικό Παθολόγο και Ψυχολόγο, με βοήθησε, για παράδειγμα. ʼλλος επιλέγει να τα πει στον παπά της ενορίας, άλλος σε φίλους, κλπ. Κανείς δεν είναι λάθος, αρκεί η επιλογή του να τον βοηθάει καθοριστικά. Και τέλος, είναι σημαντικό να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας γιατί είναι ο μόνος στον κόσμο που θα μας συντροφεύει για πάντα.

  11. Δεν είναι κακό να μην έχεις ένα σωρό παρέες των δυο εξόδων και χίλιους “φίλους” σε Facebook. Το κακό είναι ένα “special snowflake syndrome” που διακρίνω εδώ και καταντά ενοχλητικό. Οι αρρώστιες, όποιες κι αν είναι αυτές, δεν είναι δικαιολογία για την αυτοεξορία σου από την κοινωνία (εκτός αν είχες λέπρα), κατατάσσοντας τον εαυτό σου σε μια “special” κατηγορία με το τόσο διακριτικό humblebrag στη γραφή σου. Λυπάμαι, Βαλεντίνη. Το ότι πας στη φύση, ζωγραφίζεις και διαλογίζεσαι δεν σου δίνει κανένα “προτέρημα” έναντι των “ανούσιων κι ενοχλητικών φίλων”… Φίλων πολύτιμων, που στην πραγματικότητα μόνο ενοχλητικοί ή ανούσιοι δεν θα ήταν, αν κατάφερνες να τους αποκτήσεις ποτέ, κάτι που δεν σου δόθηκε η ευκαιρία να κάνεις – βλέπεις, ήσουν αρκετά απορροφημένη από τη δική σου μοναδικότητα που… αντέχει μόνο μοναχικότητα. Δεν φταις απόλυτα εσύ, όμως, γι’ αυτό. Ίσως η κοινωνία, ή ακόμα κι οι γονείς σου από τα παιδικά σου χρόνια, σου μάθαιναν ότι έχεις “ιδιαιτερότητες” λόγω του ότι είσαι φιλάσθενη. Και οι αμυντικοί ψυχολογικοί σου μηχανισμοί μετέτρεψαν με τα χρόνια αυτή την αρνητική ιδιαιτερότητα σε θετική… Ή έτσι, τουλάχιστον, νομίζεις. Δηλαδή το “είμαι ιδιαίτερη περίπτωση λόγω αιμοφιλίας και λύκου, θεέ μου, τι να κάνω, δεν θα απολαύσω ποτέ τη ζωή στο έπακρο ούτε θα μπορέσω να κάνω παιδάκια” έχει μετατραπεί σε “είμαι σπέσιαλ και δεν θέλω κανέναν και τίποτα, ενώ τα παιδιά δεν τα χωνεύω”. Η ντροπή μετατράπηκε σε έπαρση και βρήκε έναν σύντροφο με την ίδια αυταρέσκεια. Αν κάνεις πράγματα που σε γεμίζουν χωρίς παρέες, είναι εντάξει. Αρκεί μόνο να θυμάσαι ότι καθένας είναι ξεχωριστός με τον τρόπο του… Και μακάρι να βρεις κανα-δυο ξεχωριστούς ανθρώπους, έτσι, για ποικιλία, οι οποίοι αντί να σου μιλούν για αρρώστιες ή να λένε αερολογίες στον καναπέ, θα σου δείχνουν έναστρους ουρανούς και να συζητάτε φιλοσοφία ως το πρωί… Το ζω, Βαλεντίνη μου. Είναι σούπερ.

  12. Εμ τα λεγα εγώ δεν τα λεγα οτι θα μπει η κάθε μουρλοκακομοίρα να κράξει? υ.γ. Υδροχόε άραξε λίγο στα κυβικά σου με την… “υπεροχοσύνη” σου.

Πες μας τη γνώμη σου, στείλε το σχόλιό σου!

And More