Γεια σας, κορίτσια!
Θέλω να μοιραστώ τη δικιά μου ιστορία αγάπης και τις φοβίες από αυτήν…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Είμαι με το αγόρι μου τέσσερα χρόνια. Στην αρχή τα φτιάξαμε πειραματικά, αλλά στην πορεία δέσαμε. Περνάμε φανταστικά, υπέροχα όταν είμαστε μαζί.
Υπάρχει όμως ένα μικρό αγκαθάκι που με ενοχλεί… Η σχέση μας είναι εξ αποστάσεως!
Αυτός σε νησί δουλεύοντας μόνιμα στο στρατό, εγώ στη συμπρωτεύουσα να σπουδάζω. Μετά από τέσσερα χρόνια μπορώ να πω ότι δεν έχω βαρεθεί. Ίσα ίσα που τον λαχταρώ κάθε φορά που έρχεται…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τώρα τελευταία ξεκίνησα να πηγαίνω κι εγώ. Τα οικονομικά μας όμως δεν είναι και στην καλύτερή μας. Το προσπαθούμε όμως!
Σας ρωτώ λοιπόν, να σταματήσω αυτή τη σχέση; Αξίζει αυτή η αναμονή για την επόμενη άδεια; Για τα δάκρυά μου κάτω από το πάπλωμα τις νύχτες που μου λείπει; Για τις στιγμές που δεν είναι εκεί όταν τον χρειάζομαι ζωντανό μπροστά μου κι όχι μέσω μιας κρύας οθόνης υπολογιστή (skype);
Από τη μία τον αγαπώ και είμαι τόοοοσο ερωτευμένη μαζί του, όποτε είμαστε μαζί περνάμε τέλεια, όταν κάνω έρωτα μαζί του νιώθω ότι είναι ο κόσμος όλος, από την άλλη είναι η ρημαδοαπόσταση…
Τι μέλλον μπορεί να υπάρχει; Και η απιστία; Έχει κάνει κάτι με άλλη; Εγώ πάντως όχι. Το ελπίζω κι αυτός.
Υ.Γ. Ας σημειωθεί ότι ο τόπος μόνιμης κατοικίας και των δυο μας είναι ο ίδιος.
Περιμένω την απόψή σας.
Μελίνα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ό,τι σου λέει η καρδούλα σου και απ’ότι βλέπω η καρδούλα λέει ΝΑΙ!!Για να έχει αντέξει 4 χρόνια αυτό κάτι μαρτυράει….προφανώς αξίζει!!!Επίσης να πω πως η εμπιστοσύνη είναι το Α και το Ω ειδικά σε αυτές τις σχέσεις…μην τριβελίζεις το μυαλουδάκι σου με τέτοια…θα τα είχε παρατήσει εκείνος αν κάτι δεν πήγαινε καλά ή υπήρχε άλλη!!Σου εύχομαι όλα να πάνε καλά!!
Έχω ζήσει σχέση από απόσταση τέσσερα χρόνια και ναι είναι πολύ δύσκολο,αλλά αν υπάρχει αγάπη όλα γίνονται.Βέβαια στη δική μου περίπτωση ήξερα ότι μετά το τελος των σπουδών θα γύριζε και θα ήμασταν πάλι μαζί αφού μένουμε στην ίδια πόλη.Τώρα αν δεν υπάρχει τέτοια προοπτική δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να αντέξει η σχέση,Όποιος θέλει βρίσκει λύσεις όμως!!Όταν τελειώσεις με τις σπουδές σου θα δεις τι προοπτικές υπάρχουν!Καλή επιτυχία και να θυμάσαι ότι η αγάπη όλα τα ξεπερνάει!
Αχ! Συνάδελφος! δεν γίνετε να στείλουμε τον δικό σου στην πρωτεύουσα να έρθει ο δικός μου στο νησί ???!!!!!Πλάκα κάνω !!!!Καλά θα ήταν !και εμείς 4,5 χρόνια έτσι .σε νοιώθω και σε καταλαβαίνω απόλυτα!
Λοιπόν, δεν σου λέω ότι είναι εύκολο εγώ από τώρα σκέφτομαι πότε θα ξαναβρεθούμε και έχουν περάσει μόλις 3 μέρες που έχουμε χωριστεί. Και εμένα με πιάνει το παράπονο και λέω γιατί να μην μπορείς να είσαι με τον άνθρωπο που αγαπάς? Ελπίζω (και θέλω να πιστεύω ότι θα είναι σύντομα) ότι θα έρθει η μέρα που θα μπορούμε να είμαστε συνέχεια μαζί όχι γιατί κουράστηκα να έχω μια σχέση από απόσταση, ούτε γιατί έχω κάνει το τηλέφωνο σκουλαρίκι αλλά γιατί θεωρώ ότι αυτή η σχέση που έχει αντέξει τόσα χρόνια έτσι (φτου!φτου! σκόρδα), έχει διανύσει μίλια μέσα στην θάλασσα και στον αέρα της αξίζει μια άσπρη μέρα !
Όσο για το μέλλον της σχέσης που με Ρώτας μόνο εσύ και εκείνος το ξέρετε ..ξέρω σχέσεις που δεν ήταν σε απόσταση και δεν άντεξαν ούτε να μισά χρόνια και χώρισαν γιατί δεν είχαν εμπιστοσύνη μεταξύ τους και ας ήταν στην ίδια πόλη.
Λοιπόν αν η καρδούλα σας το λέει καλό κουράγιο η δικιά μας πάντως το λέει!
Αν υπάρχει προοπτική να μείνετε στο ίδιο μέρος, νομίζω αξίζει να κάνεις υπομονή. Αν, όμως, όταν τελειώσεις τις σπουδές σου εσύ γυρίσεις στον τόπο σου,ή μείνεις για δουλειά στη Θεσσαλονίκη και αυτός παραμένει στο νησί ή τον στείλει ο στρατός κάπου αλλού, χωρίς εσύ να μπορείς να τον ακολουθήσεις, πιστεύω ότι δεν αξίζει τον κόπο. Ξοδεύεις τον χρόνο σου….
Κοιτα το θετικο ειναι οτι ο τοπος μονιμης κατοικιας σας ειναι κοινος. Στο τελος δηλαδη θα καταληξετε στο ιδιο μερος.Εγω μολις πριν λιγο καιρο μπηκα σε σχεση εξ’αποστασεως.Μετα απο δυο χρονια σχεσης εφυγε στο εξωτερικο για δουλεια.Κι εγω εμεινα στην Αθηνα που ολα θυμιζουν εκεινον να εχω ενα χρονο ακομα για να τελειωσω τη σχολη και μετα ποιος ξερεις,ισως να γυρισω στο νησι μου.Ποτε δεν πιστευα οτι θα ειχα μια σχεση εξ’αποστασεως απλα και μονο επειδη θελω τον αλλον στο πλευρο μου.Καναμε δυο μερες να βρεθουμε και μου ελειπε,ποσο μαλλον τωρα που θα περνανε μηνες ολοκληροι…Κι εγω σκεφτομαι για το μελλον.Διοτι που θα παει αυτο; Κι αν μεινει εκει για πολλα χρονια κι εγω εν το μεταξυ γυρισω σπιτι μου; Ετσι θα συνεχιστει αυτο; Και δεν ειναι οτι θα το παμε και για γαμο,νεα παιδια ειμαστε,θα πρεπει να αποκτησουμε και αλλες εμπειριες..Αλλα το μονο σιγουρο ειναι οτι τον αγαπω πολυ κι εκει που στην αρχη ελεγα οτι δεν θα αντεξω αποφασισα να δωσω μια ευκαιρια σε ολο αυτο γιατι δυο χρονια δεν τα πετας ετσι,το παλευεις πρωτα.Σιγουρα μου λειπει,σιγουρα η μοναξια δεν παλευεται και δυσκολα κοιμασαι σε αδειο κρεβατι αλλααα..Η αληθεια ειναι οτι ειναι δυσκολο εκει που εχω συνηθησει να τον εχω διπλα και να του μιλαω,να τον αγγιζω να τον φιλαω να τον βλεπω τωρα μεσω μιας οθονης,αλλα απο το να μην τον βλεπω καθολου νομιζω το προτιμω.Γιατι εστω και μεσω skype οταν τον βλεπω χαμογελαει ολο μου το ειναι! 🙂
Μόνο εσύ ξέρεις αν αξίζει να κρατάς τη σχέση.. Και
η εμπιστοσύνη είναι το α και το ω σε μια τέτοια σχέση.. Αν κάθεσαι και σκέφτεσαι αν σε απατάει δεν του έχεις εμπιστοσύνη..
Εγώ ήμουν σε σχεση από απόσταση (2 χρόνια εξωτερικό και 5 χρόνια Αθήνα-Θεσσαλονίκη), σύνολο 7 χρόνια..Ποτέ δεν αναρωτηθήκαμε ο ένας για τον άλλον αν ‘παίζει’ κάτι με κάποιον άλλο..δεν περνούσε απ’το μυαλό γιατί απλά ξέραμε τί νιώθαμε ο ένας για τον άλλο…
Στο τέλος της ‘επταετίας’ παντρευτήκαμε και είμαστε απόλυτα ευτυχισμένοι 10 χρόνια μετά..
πιστευω οτι οταν πραγματικα θελειs να εισαι με καποιον τα ξεπερναs κι εγω σε σχεση εξ’αποστασεωs ειμαι εδω και ενα χρονο και τον αγαπαω πολυ!καλη επιτυχια σου ευχομαι!
Διάβασα όλες τις απαντήσεις που σου έδωσαν, και δεν θα ήθελα να σε στεναχωρήσω, όπως είπαν και κάποιες άλλες, η εμπιστοσύνη είναι το α και το ω, εγώ έζησα μια αντίστοιχη ιστορία, η οποία δεν είχε ευτυχή κατάληξη. τον εμπιστευόμουν απόλυτα, ήταν το πάντα για μένα, ήμουν τρελά ερωτευμένη μαζί του, δεν με έκανε να καταλάβω ποτέ ότι δεν αισθανόταν το ίδιο με μένα, αλλά δυστυχώς ζούσα στον κόσμο μου, εντελώς τυχαία μετά από 3 χρόνια σχέσης ανακάλυψα, ότι είχε διπλή ζωή, μια με μένα που τον κάλυπτα συναισθηματικά και μια πηγαίνοντας με οποιαδήποτε γυναίκα για να βρίσκει ικανοποίηση. Δε λέω ότι σε σας συμβαίνει ή θα συμβεί το ίδιο, μακάρι να είστε αγαπημένοι και να καταλήξετε σε αυτό που επιθυμείτε, εγώ έκανα το λάθος, και δεν του είπα ποτέ ότι είχα ανακαλύψει όλα αυτά που έκανε, χωρίσαμε, χωρίς να μάθει τίποτα, και δυστυχώς 2 χρόνια μετά, είναι ακόμα στο μυαλό μου, και δε με αφήνει να προχωρήσω μπροστά, ενώ αυτός είναι μια χαρά και συνεχίζει την ίδια πορεία. Εύχομαι με σας να πάνε όλα καλά, εφόσον υπάρχει η προοπτική να βρεθείτε στο ίδιο μέρος μετά τις σπουδές, και να είστε ευτυχισμένοι για πάντα.
κανεις δεν μπορει να προβλεψει το μελλον αλλα πιστευω οτι η αποσταση δεν ειναι σοβαρος λογος για να διαλυθει μια σχεση αν αυτη αξιζει.
Πιστεύω πως δεν πρέπει να χωρίσεις, ειδικά αν δεν υπάρχουν συνεχείς καυγάδες, ζήλια κλπ… Είστε τόσο καιρό μαζί και δείχνεις ερωτευμένη μαζί του. Αξίζει λοιπόν και η αναμονή και τα δάκρυα! Όσο για τους φόβους σου, λογικό να υπάρχουν απλά σκέψου πως μια απιστία μπορεί να συμβεί κι ενώ ζεις στο ίδιο σπίτι με τον άλλον, δεν είναι ο μόνος λόγος η απόσταση. Όταν αγαπάς τον άλλον, όλα ξεπερνιούνται και μάλλον εσείς αγαπιέστε… Καλή τύχη!!
epeidi k ego ezisa sxesi apo apostasi thelo na sou po oti an den suntrexei kapoios pio sovaros logos na min iseis!! antekses 4 xronia tora tha fugeis? ektos an psaxneis kati allo k thes na dokimasteis k me alla agoria. kako den einai.. apla thelo na se sumvoulepso oti gia na min trelatheis kalo einai na min to poluskeftesai. dld ego oso imastan makria den skeftomoun stigmi oti ax pou einai k giati den ton exo den mporo na ton agaliaso ktl…. otan efeuge stamatouse o xronos meta zousa ti zoi mou me tis files mou (den ennoo oti apatousa oti apla sunexiza ti zoi mou) k i laxtara mou ksekinouse mia evdomada prin ton ksanado. an pisteueis oti mporei kapoia stigmi na ksanavretheite sto idio meros tote fusika krata tin sxesi!!! an oxi tote nai isos prepei na to ksanaskefteis…. sou euxomai kathe eutuxia!! k an einai na kratisei tha kratisei!
εχουμε κ ιδιο ονομα…λοιπον εγω δεν πιστευω σε αυτες τις σχεσεις εξ αποατασεως , οχι επειδη δεν μου εχει τυχει αντιθετως το εχω ζησει και θα σου πω πως,επειδη ακριβως δεν τον βλεπεις συχνα κραταει χρονια ολο αυτο δηλ.δεν γινεται να μαλωνετε τηλεφωνικως…ειναι αλλιως οταν βλεπεις καθημερινα τον αλλον και διαφορετικα οταν τον βλεπεις 1,2 φορες την εβδομαδα-μηνα.χανεις πολλες στιγμες απο κεινον.σου λειπει υπερβοκλικα διοτι δεν τον ζεις οσο θα ηθελες και ειναι αδικο οταν τον αγαπας ετσι δεν ειναι?οσο για την απιστια που λες,θα συμφωνησω με τα κοριτσια εαν ειναι ο τυπος αντρα που θα σε απατησει θα το κανει με την πρωτη ευκαρια..
πιστευω να σε αγαπαει και εκεινος οπως τον αγαπας τον νοιαζεσαι κ εσυ!ευχομαι ολα να σας πανε καλα και να ξερεις πως εαν υπαρχει ενδιαφερον και απο εκεινον φυσικα δεν θα σας φαινεται βουνο η αποσταση αφου αγαπιεστε κιολας
εγω τι να πω που το αγορι μου ειναι ελλαδα και εγω αυστραλια!! η αποσταση που εχετε ειναι μηδαμινη
EIXA 4 ΧΡΟΝΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΣΠΟΥΔΑΖΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΕΦΥΓΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΧΩΡΙΣΑΜΕ.ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΣΧΕΣΗ.ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΜΟΥ ΑΠΟΨΗ.
μη χαλασεις μια τοσο ομορφη σχεση για την αποσταση.οταν η αποσταση θα αποτελει παρελθον εσυ θα χεις τον ανθρωπο σου…μη νομιζεις πως αν βρεις καποιον αλλο θα σε καλα….θα σε τρωει μεσα σου το τι θα γινοταν αν προσπαθουσες….οταν ερχεται να περνατε υπεροχα κ να κρατας αυτες τις στιγμες οταν θα λειπει για να χαμογελας κ να μη μουσκευεις τα μαξιλαρακια σου.κ αν δεν πετυχει θα ξερεις οτι προσπαθησες
Αν υπάρχει αγάπη, μπορείτε να αψηφίσετε την αποσταση και να βάλετε στόχο κάποια στιγμή να μείνετε μαζί. Επί 4 χρόνια είχα σχέση εξ αποστάσειως. Εγώ Αθήνα και ο καλός μου Θεσσαλονίκη, στρατιωτικός και μόνιμος εκεί.. Τα ΚΤΕΛ Κηφισού τα είχαμε πλουτίσει, αφού κάθε βδομάδα κάναμε δρομολόγια.. Όμως, βάλαμε στόχο και πήρε μετάθεση στην Αθήνα και έτσι μείναμε μαζί. Παντρευτήκαμε πέρυσι και είμαστε ευτυχισμένοι. Εννοείται πως έχουμε δυσκολίες, γιατί τώρα βιώνουμε ο ένας τον άλλον. Με τα καλά και τα κακά που αυτό συνεπάγεται. Αλλά αν υπάρχει αγάπη, όλα γίνονται! Η απόσταση είναι απολύτως σχετική!
η αληθεια ειναι δεν ειμαι υπερ αυτων των σχεσεων…κ εφοσον εξαρχησ δεν ειχεσ θεμα κ το φαγτε ολο το λουκι τωρα προχωρατω κ οπυ βγει δεν υπαρχουν καποιεσ προοπτικες για το μελλον τοσο καιρο μαζι?αφου τον θεσ ακομα κ υπαρχει ερωτας εισαι οκ μην τα σκαλιζεισ αμα ειχεσ βαρεθει θα το ειχεσ και ειχε καταλαβει…
Αν επιτρεπεται, να πω κι εγω μια ανδρικη γνωμη.
Ειχα στη ζωη μου τρεις σχεσεις εξ’αποστασεως με την τριτη να ειναι η τωρινη.
Ειχα και σχεσεις με κοπελες απο κοντα.
Καθε τι ειναι εντελως υποκειμενικο.
Υπαρχουν κοντινες σχεσεις καταπληκτικες και αλλες που ειναι απαισιες.
Το θεμα ειναι πως οι εξ’αποστασεως σχεσεις ειναι για πολυ γερα νευρα.
Ειναι απαισιο που δεν μπορεις να εχεις τον ανθρωπο σου μαζι καθε μερα. Να περνας δυσκολιες και να μην εχεις την αγκαλια του.
Το αλλο απαισιο ειναι η αμφιβολια. Προσπαθεις να μη σκεφτεσαι αν σου ειναι πιστος-η. Και το χειροτερο, κοβεις πολλες δραστηριοτητς σου για να μην προκαλεις και σε περασει ο αλλος-η για απιστο-η.
Ασε που τωρα με την κριση οι συναντησεις γινονται ολο και πιο δυσκολες λογω κοστους.
Οι προηγουμενες σχεσεις μου εξ’αποστασεως εληξαν αδοξα λογω πολλων προβληματων.
Η τωρινη ειναι εξαιρετικα δυσκολη αλλα το παλευουμε.
Στο κατω-κατω, μπορει να λενε “αγαπη απο μακρια-αγαπη για χαζους” αλλα πιστευω πως το αλλο μας μισο δεν ειναι παντα σε κοντινη αποσταση και -αν τυχει και το βρουμε- δεν το αφηνουμε οσο μακρια κι αν βρισκεται.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου Δημήτρη.Εχω και εγώ σχέση απο απόσταση εδώ και 3 χρόνια.Είχα κάνει την βλακεία και του ζήτησα να διακόψουμε λόγω της απόστασης αλλα το μετάνιωσα χίλιες φορές.Το ότι έχεις μια σχέση στο ίδιο μέρος δεν σημαίνει απόλυτα ευτυχία.Σίγουρα όταν βρεις κάποιον που είσαι καλά μαζί του αξίζει να το προσπαθείς και ας είσαι και στην άλλη άκρη.Το άλλο μας μισό όντως δεν εγγυάται κανείς ότι θα βρίσκεται στο ίδιο μέρος με σένα!!
καλή μου και εγώ έτσι ήμουνα.ακριβώς σε αυτή την κατασταση.και τώρα είμαστε ακόμα μαζί παντρεμένοι πλέον και ερωτευμένοι όσο ποτέ.απλά θα πρέπει να αποφασίσεις αν θα τον ακολουθήσεις.δηλαδή αν θα “παρατήσεις” την ζωή σου για να είσαι μαζί του.γιατί εν ολίγοις θα είσαι μακριά από τους γονείς και τους φίλους σου.και αν θα αντέξεις τις μεταθέσεις κάθε 4-5 χρόνια.μπορείς; αν ναι καλώς αν όχι τελείωσέ το όσο είναι νωρίς.
Εχω περάσει από τη θέση σου και εγω….4 χρονια το ιδιο σκηνικό…αν τον αγαπάς και σε αγαπάει παλέψτε το….. γιατί αν το τελειώσεις και έχεις ακόμα συναισθήματα θα το μετανιώσεις και θα σε τρώει μια ζωή… Ο Δημήτρης έχει δίκιο. Το άλλο σου μισό μπορεί να μην είναι δίπλα σου, μπορεί να είναι πολύ μακρυά σου και πρέπει να παλέψεις για την ευτυχία σου σε αυτή τη ζωή…καλή δύναμη!!!!