KATARXIN MIN ANXONESE GIATI KAPOIA STIGMI THA VREIS AYTO POY PSAXNEIS. DEYTERON PREPEI NA DIAVASEIS PISTEYO TROPOYS POY ANEBAZOYN TIN AYTOPEPOITHISI SOY, ETSI THA NIOSEIS KALYTERA. OTAN VREIS KAPOION NA EISAI LIGO POIO XALARI KAI NA MIN TON KINIGAS (NA TOY DIXEIS OTI OK SXESH EXOYME DEN KAIGOMAI KIOLAS KAI NA SINEXIZEIS NA VGENEIS ME FILOYS OPOS KAI PRIN NA KANEIS KATI GIA SENA OPOS KAI PRIN). ELPIZO NA VOITHISA. YPOMONI.

I plionotita twn rwn kitaei na perasei kala. De thelei kati sovaro gia auto k den ependiun sti sxesi. Tus endiaferei to sex na einai kalo, na kanun oti thelun opws otan itan eleftheroi k na mi gkriniazeis! Autos einai o ideatos tus kosmos! An twra vlepun esena, omorfi, xamogelasti, glikia sigura pernas to prwto stadio. Otan omws katalavun oti eisai sovari kopela pu theleis kapoion na noiazetai k na trexei, tote katalavainun oti prepei na tin kanun k anti na su to pune ksekathara oti apla thelane na perasun kala, vriskun oles tis ipoloipes dikaiologies. Vevaia i dikaiologia tus einai gia na mi se pligwsun. Apo tin alli iparxun k oi antres pu ontws einai triferoi, kaloi, noiazontai k trexun gia to eteron imisi tus, alla distixws ta ftiaxnun me tis antistoixes ginaikes pu apla thelun na pernun kala k etsi tus katastrefun. Opote stin epomeni sxesi tus de tha kanun ola auta pu endexomenos i epomeni tha ta ektimuse. Ekei pu thelw na katalikw einai oti vriskomaste se ena favlo kiklo ston opoio autoi pu thelun na pernun kala ta ftiaxun me autus pu thelun kati sovaro k otan tixi na sinantithun autoi pu thelun kati sovaro einai toso katestrameni apo proigumenes empeiries tus pu distazun na ferthun kala. Egw ekei apodidw to provlima tis adinamias evreseis enos swstu antra. Mporume apla na elpizume k na kserume ti thelume wste analoga na kanume tis epiloges mas. Egw se thewrw tixeri pu den emplekses perissotero me autes tis sxeseis pu vrethikan mprosta su. Giati mono distixismeni tha ginosun. Kalitera ne eisai moni su k iremi mexri na erthei o katallilos para se mia sxesi pu de tha su dinei auta pu theleis.

Δεν φταις εσύ κάπου, φταίει η σημερινή νοοτροπία “μαζί όσο είμαστε καλά, αντίο στα δύσκολα”. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι σήμερα, ειδικά οι άντρες, δεν θέλουν δεσμεύσεις, στις οποίες πρέπει να μένετε μαζί στα δύσκολα. Η κοινωνία μας έχει γίνει τέτοια, που έχει συνηθίσει στις προσωρινές απολαύσεις, που μας δίνονται γρήγορα και ανώδυνα. Οι άνθρωποι έχουν γίνει νωθροί, εγωιστές και απρόθυμοι να κυνηγήσουν καταστάσεις που αξίζουν την προσοχή τους και τον αλτρουισμό τους. Είναι θλιβερό. Οι γυναίκες, ευτυχώς, είναι έτσι σε μικρότερο βαθμό, ίσως λόγω του μητρικού τους ενστίκτου, που ωθεί στην αναπαραγωγή και τεκνοποίηση.

Όντως, ούτε εγώ καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις όταν λες ότι προχωράς λίγο παραπέρα. Πολλές φορές ο άνδρας που δείχνει το ενδιαφέρον θέλει να το κάνει με δικούς του όρους. Εννοώ ότι ποντάρουμε στο ότι εσείς οι γυναίκες δεν θα ξεκινήσετε να παίρνετε πρωτοβουλίες στο φλερτ όπως κάνουμε εμείς, γιατί έτσι τρομάζουμε που παίζετε με τα ίδια μας τα χαρτιά. Ας μιλήσουμε με παράδειγμα: αν εκείνος σου στέλνει μηνύματα σχεδόν κάθε βράδυ, αλλά μια-δυο φορές δεν το έκανε, δεν σημαίνει ότι είναι σειρά σου να το κάνεις. Δεν περιμένουμε ίση ανταπόδωση. Οι πρωτοβουλίες είναι για το κρεβάτι! Όσο τα πράγματα “σιγοβράζουν” στη φάση του φλερτ, αφήστε την πλοήγηση σ’ εμάς – από σας θέλουμε μόνο καλή διάθεση και πράσινο φως! Αναρωτιέσαι γιατί σε φλερτάρουν, αν δεν σε γουστάρουν. Πρόσεξε, τα μπερδεύεις: το φλερτ για μας δεν είναι προϋπόθεση για να κάνουμε σχέση. Είναι απλώς το στάδιο δοκιμασίας, αν θέλεις, ή μια ανίχνευση πεδίου. Δώσε το χρόνο στον άνδρα που σε φλερτάρει, γιατί ακόμα και το γεγονός ότι σε κυνηγά δεν σημαίνει ότι κατά βάθος ξέρει τι θέλει από σένα.

καλύτερα να μη ζητάς εσύ απο τους άντρες να κάνετε πράγματα οι δυο σας. ʼστο στη δική τους πρωτοβουλία. Εσένα η ‘δουλειά’ σου είναι να τους φέρεις στην κατάσταση ωστε να σου το ζητήσουν. Επίσης με τόσο άγχος που έχεις γιατί δεν προχωράει το πράγμα, το εκπέμπεις αυτό και φεύγουν.

Επίσης, “Μ.,” θα προσέθετα να μη ψάχνεις την αιτία στον ίδιο σου τον εαυτό. Πολλές γυναίκες έχετε την τάση να κατηγορείτε άδικα τον εαυτό σας αν μια κατάσταση μ’ έναν άνδρα δεν στρώνει. Αντίθετα, πολλοί από εμάς τους άνδρες είμαστε στο άλλο άκρο: αν δεν αρέσουμε σε μια γυναίκα, λέμε “να η δύσκολη” ή “να η ξενέρωτη” και όχι “να εγώ ο λέτσος, που δεν είμαι για τα μούτρα της”. Θα το φορτώσουμε στην ψυχρότητά της ή,τέλος πάντων, στην άδικη μοίρα, πάντως ποτέ στον εαυτό μας. Μεγάλη αδικία δεν είναι; Σταματήστε αυτό το αυτομαστίγωμα, που ούτε σ’ εσάς κάνει καλό και μας φέρνει κι εμάς σε δύσκολη θέση!

Έρη, γιατί δεν δοκιμάζεις να γράψεις την ισοτρία σου σε ξεχωριστό άρθρο, μήπως και πάρεις περισσότερες απαντήσεις; Μιας και απαντώ, όμως, θα σου έλεγα το εξής: δεν μου αρέσει πολύ η συμπεριφορά του δασκάλου σου. Ακόμα και αν του αρέσεις σαν κοπέλα, δεν θεωρώ σωστή μια τέτοια προσέγγιση. Δεν είμαι 31, πάντως νοίζω ότι δεν είναι φυσιολογικό για έναν άνδρα τέτοιας ηλικίας να προσεγγίζει έτσι μία κοπέλα, και μάλιστα 11 χρόνια μικρότερή του. Για μένα, δεν σου δείχνει σεβασμό. Σου φέρεται μ’ έναν τρόπο σαν “θέλω και παίρνω” και μάλιστα χωρίς να σκέφτεται περαιτέρω βήματα (π.χ. να βγείτε, να κάνετε περισσότερη παρέα, ενδεχομένως μια σχέση και τέτοια). Πρόσεχε, σε παρακαλώ, μην έχεις υψηλές προσδοκίες για να μην πληγωθείς.

Χρήστο,να σου πω την αλήθεια τώρα που είμαι πιο χαλαρή και ήρεμη είμαι σχεδόν σίγουρη πως οι άνδρες αυτοί συμπεριφέρονταν έτσι μόνο και μόνο για να πάρουν την επιβεβαίωση και όταν έβλεπαν ότι εγω κάνω κάποιο βήμα παραπάνω τότε άρχιζαν τις δικαιολογίες….Δεν είχαν θέμα με την εργασία επειδή αυτές οι 2-3 περιπτώσεις είχαν και καλές και μόνιμες εργασίες αλλά και επικίνδυνες άρα είχαν πίστη στον εαυτό τους εφόσον ακολούθησαν αυτό το επάγγελμα…Πόσο δίκιο έχεις,όταν λες πως εμείς με μια απόρριψη αυτομαστιγωνόμαστε ενώ εσείς ‘’κατηγορείτε’’ την κοπέλα που σας απέρριψε και ποτέ τον εαυτό σας,αυτό είναι ένα από τα στοιχεία του ανδρικού φύλου που σας ζηλεύω αφάνταστα και θα ήθελα να σας μοιάσω επειδή με κάθε απόρριψη λέω πως είμαι άσχημη-χαζή και πως δίκαια με απέρριψε ο κάθε τύπος…Είμαι για γέλια με τον τρόπο σκέψης μου σχετικά με την απόρριψη,χαχαχαχα..

Μπράβο ρε Χρήστο!
Καλή μου Μ., δεν είσαι η μόνη, και θα συμφωνήσω με τον Χρήστο, δεν νομίζω ότι φταις εσύ. Αυτό που περιγράφεςις είναι μάλλον σημείο των καιρών. Παρ’όλα αυτά ψάξε λίγο και τη σχέση σου με τον πατέρα σου, τη σχέση σου με τη μητέρα σου, τη σχέση τους μεταξύ τους, ίσως υπάρχει κάτι εκεί που να χρειάζεται να το αναγνωρίσεις, ξεκαθαρίσεις και ξεπεράσεις. Μπορεί και όχι. Καλή υπομονή και καλή τύχη, ολόψυχα!