Με τον Π. είχα σχέση 6 χρόνια. Ήμασταν μαζί από τότε που πέρασα στη σχολή. Τον γνώρισα μέσω ενός κοινού μας φίλου. Αυτός έμενε σε μια πόλη έξω από την Αθήνα και εγώ εδώ (Αθήνα).
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η απόσταση ήταν ένα μεγάλο πρόβλημα, μας δυσκόλευε πολλές φορές αλλά βρίσκαμε πάντα τρόπο για να μη μας φθείρει. Τα σαββατοκύριακα κατέβαινα εγώ και έμενα στο σπίτι του και φυσικά όποτε μπορούσε ανέβαινε και αυτός.
Να σας πω εξ’ αρχής ότι δεν τίθεται θέμα απιστίας γιατί ήμασταν πολύ ερωτευμένοι και συνεχώς στα τηλέφωνα! Μάλιστα αυτός ήθελε πολύ να βρει δουλειά στην Αθήνα για να μετακομίσει επιτέλους και να μείνουμε μαζί. Και εγώ το ονειρευόμουν αυτό!
Ακόμα κι όταν πήγε φαντάρος, όλα ήταν ίδια. Βέβαια εμένα με στεναχωρούσε αυτή η απόσταση. Έλεγα πότε επιτέλους θα είμαστε μαζί; Είχε αρχίσει να με κουράζει αυτή η κατάσταση αλλά έδειχνα υπομονή γιατί τον αγαπούσα και σαφώς δεν ήταν δική του ευθύνη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Για να μην σας τα πολυλογώ, ήρθε η μέρα που μου ανακοινώνει ότι βρήκε δουλειά εδώ και ότι θα έρθει να μείνει μόνιμα. Εγώ πετάω από τη χαρά μου. Βρίσκει και σπίτι κοντά στην περιοχή μου για να είναι πιο άνετα η μετακίνησή μου.
Τις περισσότερες μέρες έμενα στο σπίτι του. Οι καυγάδες και οι παρεξηγήσεις όμως άρχισαν να γίνονται όλο και πιο συχνές. Δεν ήταν έτσι όπως το είχα φανταστεί. Εγώ νόμιζα πως εάν έρθει επιτέλους εδώ, θα είμαστε καλύτερα. Όλα θα είναι τέλεια μα έλα που δεν… Τον ένιωθα όλο και πιο αδιάφορο, πιο απόμακρο.
Μια μέρα του είπα ακριβώς όλα αυτά που αισθανόμουν και σκεφτόμουν. Ότι είναι στον κόσμο του, ότι έχει αλλάξει, ότι εγώ νιώθω εγκλωβισμένη μέσα στο σπίτι και ότι δεν κάνει τίποτα απολύτως για να λύσει το πρόβλημά μας. Αυτός μου απάντησε ότι τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει και ότι όλα είναι ίδια.
Τέλος πάντων, μετά από αυτά γίνεται ένας χοντρός τσακωμός, μαζεύω τα πράγματα μου και φεύγω. Αυτός δεν έκανε καμία προσπάθεια για να με προσεγγίσει, να με ρωτήσει τι τρέχει. Κάναμε ένα μήνα να μιλήσουμε!
Ώσπου μια μέρα του στέλνω εγώ ”τι κάνεις;” Μου απάντησε και βρεθήκαμε. Κάναμε σεξ αλλά δεν συζητήσαμε ποτέ για τίποτα. Και έτσι έμεινε. Βρισκόμαστε που και που, κάνουμε σεξ, λέμε λίγο τα νέα μας και το θέμα μας έχει μείνει εκεί. Άλυτο…
Δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν μπορώ να του ζητήσω να μιλήσουμε γιατί νιώθω μπερδεμένη. Το σίγουρο είναι ότι τον αγαπάω αλλά σκέφτομαι ότι αν τα ξαναβρούμε, θα καταλήξουμε πάλι στα ίδια.
Τι να κάνω; Εσείς τι θα κάνατε στη θέση μου;
Φαίδρα
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πρέπει να αναρωτηθείς αν πραγματικά σε ικανοποιεί αυτή η κατάσταση? δεν έχετε πλέον σχέση, αλλά είστε f@uck buddies. Δεν είσαι χαρούμενη και αναρωτιέσαι συνέχεια για όλα. Μερικές φορές τα αισθήματα δεν είναι αρκετά. Τελικά τι αγαπάς από αυτόν? αφού δε σε προσέχει, δε νοιάζεται για σένα. τι αγαπάς σε αυτόν που δεν πρόκειται να το βρεις σε άλλον? Διέκοψε κάθε επαφή και θα δεις ότι εκείνος δε πρόκειται να σε αναζητήσει, γιατί εγω καταλαβαίνω ότι πάντα εσύ το ξεκινάς για να βρεθείτε, και αυτός άνδρας είναι γιατί να πει όχι στο sex. Μήπως πρέπει να προχωρήσεις παρακάτω και απλά να δεχτείς ότι αυτή η σχέση δε προχώρησε?! δεν είσαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία που τα σχέδια δεν της βγήκαν.
Ο άνθρωπος αυτός όπως έμαθε μαζί σου εξ’αρχής έτσι συνέχισε. Είχε μάθει-βολευτεί στο απο μακριά και αγαπημένοι, χαλαρά, αναίμακτα, ασφαλή. Τώρα μη περιμένεις να τον αλλάξεις το κακό εχει γίνει. Μή σου πώ οτι γι’αυτό έκατσε και 6(!!!) χρόνια μαζί σου γιατι τον βόλευε η απο μακριά κατάσταση. Εσύ φταίς που δεν μερίμνησες.
ΣΥΝΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗ ΤΖΕΝΗ..ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΑΡΟΜΟΙΟ….ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΝΕΣΕ ΠΟΛΥ ΟΛΟΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ…ΚΑΙ ΣΕ ΜΕΝΑ ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ..ΕΚΕΙΝΟΣ ΗΤΑΝ ΑΘΗΝΑ, ΕΓΩ ΣΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΘΗΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΑΝ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΕ ΣΑΒΒ/ΚΟ..ΗΜΑΣΤΑΝ ΑΣ ΤΟ ΠΟΥΜΕ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΖΙ..ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΠΑΩ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΛΕΩ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ..ΑΡΧΙΖΕ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΑΙ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΣΕΞ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΑΝ..ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΠΟΝΟΥΣΑ..ΕΓΩ ΕΤΡΕΧΑ…ΠΛΕΟΝ ΕΚΕΙΝΟΣ ΟΥΤΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΤΑΝ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ…ΓΙΑ ΣΧΕΣΗ..ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΣΤΗ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΦΑΣΗ ΦΤΑΙΕΙ ΚΑΙ Η ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑΤΙ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ 15 ΧΡΟΝΩΝ ΕΓΩ 16 ΕΚΕΙΝΟΣ ΚΑΙ 19 ΣΕ ΜΕΝΑ 20 ΕΚΕΙΝΟΣ ΧΩΡΙΣΑΜΕ…ΑΠΛΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ..ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΑΝ ΜΥΑΛΑ..ΓΕΝΙΚΑ..ΟΠΟΤΕ ΜΕΤΑ ΟΤΑΝ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΩ ΣΟΥ…ΕΚΑΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΤΟΝ ΞΕΠΕΡΑΣΩ……….ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ……ΜΕΤΑ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΑΞΙΖΕΙ ΕΓΩ ΝΑ ΧΑΛΙΕΜΑΙ ΝΑ ΜΕΝΩ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑ ΜΗΝΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΙΩ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΖΩΑΡΑ?ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ….ΕΒΑΛΑ ΕΓΩΙΣΜΟ.. ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΑ ΝΑ “ΖΩ”…ΚΑΙ????ΓΝΩΡΙΣΑ ΕΝΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΩ 1000 ΦΟΡΕΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!!!!!ΑΠΛΑ ΜΑΣ ΜΕΝΟΥΝ ΟΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ….ΕΣΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙΣ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΔΕΧΕΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΙΣΕΙΣ….ΕΣΥ ΕΚΑΝΕΣ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ….ΘΑ ΠΟΝΕΣΕΙΣ ΜΙΑ 2 5 10 1000 ΑΛΛΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΤΩΡΑ ΚΟΠΑΝΑΣ ΣΕΝΑΝ ΤΟΙΧΟ ΠΟΥ ΣΟΥ ΒΑΖΕΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΕ ΤΡΥΠΑΚΙΑ ΟΤΙ ΦΤΑΙΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ???? ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ…ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙΣ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΣΑΙ…ΞΕΚΙΝΑ ΠΑΡΤΟ ΑΛΛΙΩΣ….ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΑΝΩ ΑΠ΄’ ΟΛΑ…
Για να μην διεκδίκησε επανασύνδεση αφότου έφυγες, ίσως κι εκείνος να κατάλαβε ότι στην καθημερινότητα δεν τα βρίσκετε. Είναι συχνό φαινόμενο ερωτευμένα ζευγάρια να σπάνε στην πρακτική ζωή και στις διαφωνίες που αναπόφευκτα φέρνει η συμβίωση, γιατί δεν είναι προετοιμασμένοι γι’ αυτά τα πράγματα. Ωστόσο, εσύ με το να μην του μιλάς για το θέμα, διαιωνίζεις μία κατάσταση που στο προσεχές μέλλον θα σε πικράνει. Εκτός αυτού, ακόμα και αν ο σκοπός σου δεν είναι η επανασύνδεση, καλό είναι να μιλήσεις, να το βγάλεις από μέσα σου, αλλιώς μετά θα μείνεις με την πικρία ότι δεν ακούστηκαν καθόλου τα “θέλω” σου και τα παράπονά σου προς αυτόν τον άνθρωπο.
Θα σου δώσω τη δική μου εκτίμηση, χωρίς να εγγυώμαι ότι είναι σωστή, γιατί δεν γνωρίζω λεπτομέρειες της κατάστασης. Ξεκινήσατε και οι δύο να συζείτε όσο ήσαστε πολύ ερωτευμένοι και ενθουσιασμένοι ο ένας με τον άλλον. Η απόσταση σάς έφερε πιο κοντά, αντί να σας απομακρύνει. Ωστόσο, είχατε ν’ αντιμετωπίσετε και την καθημερινότητα εκτός σπιτιού, η οποία καθημερινότητα δεν είναι πάντα ευχάριστη, ενώ κάποιες φορές μπορεί να μας εξαντλεί. Σε κάτι τέτοιες καταστάσεις, θέλει κανείς το χώρο του και το χρόνο του, μόνος με τον εαυτό του. Ίσως εκείνος να ένιωσε ότι με το να μένετε μαζί στερείται τον προσωπικό του χώρο και γι’ αυτό όταν έφυγες να γύρισε πίσω στη μοναξιά του. Το πρόβλημα είναι ότι φαίνεται να τον βολεύει η κατάσταση με τις περιστασιακές σας συνευρέσεις και να μην κάνει κάποια προσπάθεια για να είστε ξανά μαζί. Μήπως έχει δικά του προβλήματα και δεν εκδηλώνεται εύκολα; Ή μπορεί να συμβαίνει και το αντίθετο: να νιώθει ότι διανύει μια περίοδο που έχει “απογειωθεί” στη ζωή του και φοβάται ότι εσύ τον κρατάς πίσω για κάποιο λόγο. Προσοχή, δεν κατηγορώ εσένα, λέω μόνο πώς μπορεί εκείνος ν’ αντιλαμβάνεται την κατάσταση. Θα έλεγα να κάνετε μια κουβέντα για να μάθεις το γιατί. Να είσαι προετοιμασμένη για την κάθε απάντηση, αρκεί να είναι ειλικρινής.
Προσωπικά δεν πιστεύω, όπως ειπώθηκε παρακάτω, ότι φταις εσύ ή ότι τον βόλευε η σχέση εξ αποστάσεως. Σίγουρα, είναι ευκολότερα κάποια πράγματα με την απόσταση, γιατί δεν υπάρχει περιθώριο τσακωμού και θυμάστε περισσότερο τα θετικά αισθήματα. Τα πράγματα μπορεί να άλλαξαν από τότε που ξεκίνησες να μένεις μαζί του, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πριν αυτός “είχε μάθει στο από μακριά κι αγαπημένοι” ή, πάλι, ότι φταις εσύ κάπου. Επειδή ρωτάς τι να κάνεις, η δική μου συμβουλή είναι “τίποτα”. Ό,τι μπορούσες να κάνεις, το έκανες. Εκείνος δεν δείχνει διατεθειμένος να ξεκινήσετε από την αρχή και τώρα το μόνο που κάνετε είναι να κοροϊδεύετε ο ένας τον άλλον. Εκτός αυτού, κλείνεις την καρδιά σου και το μυαλό σου στο ενδεχόμενο να συναντήσεις κάποιον καλύτερο για σένα με το να μένεις κολλημένη σε μια σχέση, η οποία έχει φτάσει σε τέλμα. Με τη συμβίωση πλέον τα έχετε δει όλα και υποψιάζομαι ότι κατά βάθος και για σένα δεν θα ήταν όλα ρόδινα τότε. Για παράδειγμα, δεν συναντούσες πεταμένα ρούχα εδώ κι εκεί, ανοιχτά καπάκια από οδοντόκρεμα, στίβα από άπλυτα πιάτα στο νεροχύτη κτλ.; Όλο και κάτι θα είδες από εκείνον. Θυμήσου αυτά τα αρνητικά και σκέψου πόσο τυχερή είσαι που βρήκες αφορμή να μείνεις μόνη σου!