Ρία: “Οι συγγενείς μου, μου λένε ότι έχω φτάσει σε ηλικία γάμου και μου βρίσκουν γαμπρούς…”

Σε δύο μήνες κλείνω τα 31 μου, αν και εμφανισιακά μοιάζω για 25 το πολύ. Είμαι άνεργη αυτήν την περίοδο, αλλά διαβάζω αρκετά, κάνω γυμναστική, περιπάτους, δηλαδή κάνω πράγματα για να περνάει δημιουργικά η ώρα μου.

Είχα μόνο δύο σχέσεις μέχρι τώρα λίγων μηνών άρα όπως καταλαβαίνετε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου το έχω περάσει στη μοναξιά -και συναισθηματική και ερωτική επειδή δεν κάνω ούτε σεξ όταν είμαι μόνη μου, αλλά επίσης ουσιαστικά δεν ξέρω πως θα λειτουργήσω μέσα σε μια σχέση πολύχρονη. Άρα καταλήγουμε να έχω αρκετές ανασφάλειες και στο ερωτικό κομμάτι, αν θα ικανοποιήσω τον άνδρα αφού δεν έχω πολλές εμπειρίες αλλά και αν θα λειτουργήσω σωστά στο υπόλοιπο κομμάτι του δεσμού.

Από την άλλη έχω τους συγγενείς μου που μου λένε συνεχώς ότι έχω φτάσει σε μια ηλικία γάμου και μερικοί μάλιστα μου βρίσκουν και γαμπρούς για να με αποκαταστήσουν, χωρίς να με έχουν ρωτήσει αν θέλω να κάνω οικογένεια ή αν είμαι μόνη μου… Ανύπαντρη χωρίς δεσμό ειδάλλως θα είχα παντρευτεί ήδη (στα δικά τους μάτια)…

Το αποτέλεσμα είναι να αγχώνομαι και για αυτό το θέμα, στο να βρω κάποιον άνθρωπο ώστε να σταματήσουν τα προξενιά και οι πιέσεις (αν και αντιδρώ όταν έρχεται αυτή η κουβέντα) και από την άλλη να σκέφτομαι πως είμαι εντελώς άπειρη άρα πως θα καταφέρω να κρατήσω κάποιον δίπλα μου μέσα σε έναν δεσμό πόσο μάλλον σε έναν γάμο!

Δεν έχω και κάποια σταθερή εργασία ώστε να τους έλεγα ότι με ενδιαφέρει η δουλειά μου, άρα όχι καριέρα. Τι μας μένει;;; Οικογένεια (και πως θα μεγαλώσει/ζήσει η οικογένεια με τουλάχιστον ένα άτομο άνεργο, δεν τους απασχολεί)…

Θέλω να κάνω οικογένεια αλλά όχι με κάποιον που θέλει μόνο οικογένεια, δηλαδή δεν έχει πρόβλημα αρκεί να βρει μια κοπέλα, την οποιαδήποτε, για να παντρευτεί… Θέλω να υπάρχει και κάποιο συναίσθημα και όχι να μου είναι ο άλλος αδιάφορος!

Με τις ανασφάλειες που έχω κιόλας, μπορεί να μείνω μόνη μου, δεν ξέρω τι θα συμβεί (αν και εκεί θα μου λένε πως δεν ήθελα τον έναν, δεν ήθελα τον άλλον και πάει λέγοντας)…

Αλλά νομίζω ότι είμαι αρκετά νέα για να συμβιβαστώ σε κάτι που δεν θέλω ώστε να μπω σε κάποιον γάμο για να ικανοποιηθούν κάποιοι τρίτοι… Λες και τώρα δεν αξίζω σαν άνθρωπος και σαν προσωπικότητα αλλά θα συμβεί ως δια μαγείας όταν παντρευτώ!!

Και άντε, όλους αυτούς να τους κουμαντάρω είτε με επιθετικό τρόπο είτε να το παίζω κουφή. Αλλά τις ανασφάλειες λόγω απειρίας, θα μου πείτε πως θα τις διώξω;;

Υ. Γ. Όχι, δεν είμαι καμία περίεργη στο χαρακτήρα ή να κοιτάω μόνο την εμφάνιση, αλλά από την στιγμή που δεν έχω μεγάλο κύκλο, τότε βρίσκεις και δύσκολα κάποιον να σχετιστείς. Και φίλες που μου είχαν γνωρίσει φίλους ή ξαδέρφια τους, ας μην επεκταθώ καλύτερα τι τύποι ήταν…

Ρία

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;

  1. Θα σε συμβούλευα να κάτσεις και να αποαφασίσεις ΕΣΥ τι θέλεις μια και από το γράμμα σου δεν καταλαβαίνω τι θέλεις ΕΣΥ από τη ζωή σου. Δε το βρίσκω κακό να σου κάνουν προξενιά και συγνώμη, αλλά αν είναι μικρός ο κύκλος σου όπως το παραδέχεσαι πως αλλιώς χωρίς προξενιά! Δε συμφωνώ ότι ο άλλος θέλει μόνο να παντρευτεί άρα ακόμα και άμα δε του κάνεις θα σε παντρευτεί, σε αυτό έχεις λάθος. Απλά πρέπει σε μια γνωριμία να υπάρχει μια κοινή αφετηρία (πχ θέλω γάμο ή θέλω να περνάω καλά) για να συνεχίσεις απο κει και πέρα για να δεις αν θα καταλήξει σε σχέση. Επίσης δίνεις πολύ σημασία σε αυτά που σου λένε οι δικοί σου και για αυτό ακριβώς σου λέω ότι εσύ δεν έχεις ξεκαθαρήση τι θέλεις από τη ζωή σου. Τέλος σκέψου ότι όλες άπειρες είμασταν μέχρι να γίνουμε έμπειρες, τι σημαίνει αυτό ότι δε θα μπούμε σε σχέση όταν γνωρίσουμε έναν καλό άνθρωπο που μας αγαπάει?! μετά και στο ερωτικό θα τα βρεις με τον άλλο, ή και όχι, οπότε και θα χωρίσεις. Είναι απλά τα πράγματα, μη τα κάνεις βουνό στο μυαλό σου. Το να ξέρουμε ποιες είμαστε και τι θέλουμε μας απαλλάσει απόόλους τους προβληματισμούς.

  2. Ρία, μολις διαβασα το κειμενο σου,και ηταν σαν καποιος να μιλουσε για μενα.
    Μονο που εγω ειμαι 33 και οντως και εγω μικροδειχνω,και η διαφορα ειναι εγω πως δεν τους επιτρεπω πια καμια κουβεντα για προξενια ουτε για το ποτε θα παντρευτω.
    Το θεωρω τεραστιο λαθος να κανεις κατι απο αγχος ηλικιας ή επειδη δεν εχεις καριερα.
    Η ζωη ειναι δικη σου,και εσυ θα αποφασισεις πως θα την ζησεις και οχι με βαση τι σου λενε οι αλλοι.
    Ειναι πολυ καλο οτι εχεις ενδιαφεροντα και βγαινεις απο το σπιτι.
    Απο τη δικη μου εμπειρια θα σου προτεινα,αντι να αναλωνεσαι σε αυτα, να στηριζεις λιγο εσενα.
    Να προσπαθησεις να βρεις μια δουλεια εστω και 4ωρη, ή να αλλαξεις αν χρειαστει επαγγελματικο προσανατολισμο(δε ξερω αν εχεις σπουδασει κατι)
    και να προσπαθησεις να ανοιξεις τον κυκλο σου.
    Ακομη και στο γυμναστηριο πχ,θα μπορουσες να κανεις γνωριμιες πιθανον.
    Αλλα οχι με το αγχος και το σκεπτικο ποτε θα τον βρω το ταιρι μου!
    Με το σκεπτικο γνωριμιας ατομων και οτι βγει!
    Για τις ανασφαλειες σου και αυτα που σε απασχολουν θα σου προτεινα να συμβουλευτεις αν μπορεις εναν ειδικο,θα σε βοηθησει πολυ πιστευω.
    Και αν υπαρχει προβλημα οικονομικο, μπορεις πχ να βρεις αντιστοιχες υπηρεσιες ψυχολογου σε δημους ή νοσοκομειο.Παντα υπαρχουν εναλλακτικες.

    Σου ευχομαι οτι καλυτερο και να περνας ομορφα ειτε single ειτε σε σχεση!

    ΥΓ συγνωμη για το μεγαλο κειμενο

    Αννα

  3. Παρομοίως κι εγώ. 29 χρονών αλλά όλοι με ρωτάνε τι σπουδάζω, δουλεύω, έχω πτυχίο και μεταπτυχιακό ( μοναδικη σε αυτό…), πολύ όμορφη γι αυτούς, απλά εμφανίσιμη αν το δούμε ρεαλιστικά, είμαι κορίτσια η τέλεια νύφη! Ίσως το γεγονός οτι δουλεύω με βοηθά. Μένω μόνη μου πια και αυτό τους στοίχισε. Οι γονείς έχουν τα δικα τους πρότυπα ,τέλεια για αυτούς αλλά όχι για εμάς. Προσπαθούμε να μην έχουμε πολλές επαφές και στο θέμα δεσμός κι γάμος κρύβουμε λόγια. Σιγά πια μας πήραν τα χρόνια! Η ζωή είναι ένα μονοπάτι που για τον καθένα είναι διαφορετικό και αν κάνουμε τα χατήρια των άλλων ζούμε την δική τους ζωή. Βρες δουλειά για αρχή και μείνε μόνη σου. Θα ηρεμήσεις και θα δεις όλα γίνονται. Καθαρή κρίση θέλει και μόνο μακριά από “κακές επιρροές” θα την έχεις.

  4. Αγαπητή και εγώ μία από τα ίδια. 32, με σχέσεις λίγων μηνών (όχι γιατί επέλεξα εγώ για όποιον αναρωτιέται..) αρκετά εμφανίσιμη, άνεργη και μορφωμένη (που μάλλον μετάνιωσα για τους κόπους αλλά …. ) Επίσης τα ίδια. Περπάτημα , γυμναστική , βιογραφικά, μικρός κύκλος. ¨ελλειψη εμπειρίας. Που κατέληξα. ΤΟ μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι η ανεργία, από κει ξεκινά γιατί προσθέτει ένα τεράστιο εμπόδιο να σχετιστούμε (ούτε σχέση δεν μπορούμε να συντηρήσουμε! εγώ δηλ τώρα δεν μπορώ! Τι θα του πω αν αυτός εργάζεται? πάμε βόλτα κ καφέ στο χέρι?) Αυτό πρέπει να λυθεί. Εστιάσου εκεί με τα χίλια ακόμα κ για κάτι προσωρινό! Μετά, πρέπει να δούμε έναν ειδικό (έστω κ για λίγες φορές..) κ μετά να αποκτήσουμε πρόσθετα ενδιαφέροντα (τα οποία θα μπορούμε να πληρώνουμε..) Είμαστε ώριμες σα γυναίκες δεν ωριμάζεις πάντα κοντά σε έναν άντρα. Ο φόβος με το σωστό άτομο θα ξεπεραστεί. Γιατί αυτός θα βοηθήσει. Εάν ενδιαφέρεται κανείς αρκετά σε βοηθάει, κρατάει αυτός ισορροπίες. Αυτό είναι το ζητούμενο. Να βρεθεί αυτός που θα ταιριάξουμε, που θα νοιαστεί. Που θα θέλει να σχετιστεί, να δεσμευτεί (όχι εύκολο στη σημερινή εποχή). Και που θα σου αρέσει κ σένα φυσικά. Η σχέση, πιστεύω , κάνοντάς την , θα μας ωριμάζει, το μόνο που χρειάζεται είναι να την κάνουμε, κ αν κάνουμε κ λάθη πιστεύω λόγω της ηλικίας μας γρήγορα θα μπορούμε να τα βλέπουμε κ να τα διορθώνουμε, δεν είμαστε 20 πια. Πάντα θα υπάρχει μία έμπιστη φίλη , πιο έμπειρη να ρωτήσουμε , δε θα χαθούμε. Προσωπικά το μόνο που μου κόβει τα ύπατα είναι αν καταλάβει ο άνθρωπος που θα σχετιστώ το πόσο άπειρη είμαι από σχέσεις..ή αν χειρότερα επειδή δε γνωρίζει εκνευριστεί με κάτι κ φύγει χωρίς να προσπαθήσει. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου. Εκεί δεν ξέρω τι θα κάνω γιατί δε θέλω να εξηγώ γιατί τόσα χρόνια δε βρέθηκε ένας χριστιανός να έχω κ γω μία σχέση όπως όλες οι κοπέλες (κ είμαι κ πολύ εμφανίσιμη! ) μου είναι επώδυνο. Σε αυτό θα ρωτήσω έναν ειδικό πως να το χειριστώ. Πάντως κουράγιο και να θυμάσαι το μόνο που χρειάζεται είναι ο κατάλληλος άνθρωπος! όλα μετά κυλάνε! Τη γνώση να καταλάβεις πότε κάνει για σένα την έχεις, σου μένει η όρεξη να διεκδικήσεις τις εμπειρίες που σου ανήκουν! Καλή τύχη με τη δουλειά!

Πες μας τη γνώμη σου, στείλε το σχόλιό σου!

And More