Μιλάς, μιλάει, αλλά ποιος ακούει τελικά; Τι πάει στραβά στην επικοινωνία σας

Η οικειότητα δε χτίζεται με ρομαντικά δείπνα ή φωτογραφίες από Σαββατοκύριακα στο Ναύπλιο. Χτίζεται στα μικρά, στα καθημερινά, εκεί όπου παλεύεις να εξηγήσεις πώς νιώθεις χωρίς να κατηγορήσεις, να ακούσεις χωρίς να διακόψεις και να εκφραστείς χωρίς να χαθείς στη σύγκρουση. Αν νιώθεις ότι αγαπιέστε αλλά η απόσταση μεγαλώνει, μπορεί να μη φταίει το συναίσθημα. Μπορεί απλώς να χρειάζεται να μάθετε πώς να το μεταφράζετε. Γιατί κανείς δεν μας έμαθε να ακούμε, να ζητάμε, να διαχειριζόμαστε τις εντάσεις χωρίς άμυνα ή ειρωνεία. Ευτυχώς, όλα αυτά μαθαίνονται. Και μόλις το συνειδητοποιήσεις, αρχίζει το καλό.

Όταν δεν λες αυτό που έχεις ανάγκη

Ένα από τα πιο ύπουλα εμπόδια στην επικοινωνία είναι η προσδοκία ότι ο άλλος “πρέπει” να σε καταλαβαίνει χωρίς να του μιλήσεις. Το να περιμένεις από τον σύντροφό σου να σε διαβάζει σα σκέψη δεν είναι ρομαντικό, είναι παγίδα. Όταν μιλάς με υπαινιγμούς ή παγώνεις αντί να εκφράζεις αυτό που πραγματικά νιώθεις, το μόνο που καταφέρνεις είναι να συσσωρεύεις παρεξηγήσεις. Μάθε να εκφράζεσαι ξεκάθαρα, με “εγώ νιώθω” και όχι με “εσύ πάντα κάνεις”. Η διαφορά είναι τεράστια. Η σαφήνεια δεν κόβει το συναίσθημα, το προστατεύει.

Όταν η αποφυγή σε απομακρύνει

Πολλοί αποφεύγουν να μιλήσουν από φόβο ότι θα τσακωθούν, ότι θα φανεί πως κάτι πάει στραβά. Η αλήθεια όμως είναι ότι η αποφυγή γεννά απόσταση. Τα θέματα που δεν θίγονται δεν εξαφανίζονται, διογκώνονται. Το να σωπαίνεις για να διατηρήσεις την “ηρεμία” δεν σε προστατεύει, σε φθείρει. Αντί να περιμένεις να συσσωρευτούν τα μικρά παράπονα και να ξεσπάσεις κάποια στιγμή σαν ηφαίστειο, δοκίμασε να εκφράζεις εγκαίρως τα συναισθήματά σου. Το ζητούμενο δεν είναι να μη μαλώνετε ποτέ, αλλά να μαθαίνετε να επανέρχεστε με αγάπη και ενσυναίσθηση.

Όταν δεν ακούς πραγματικά

Η πιο δυνατή πράξη αγάπης είναι να ακούς. Όχι για να απαντήσεις, ούτε για να διορθώσεις. Να ακούς για να καταλάβεις. Όταν ο άλλος νιώθει ότι δεν τον προσέχεις ή ότι τον ακυρώνεις με σαρκασμό, γενικεύσεις ή κριτική, δεν θα συνεχίσει να ανοίγεται. Η σχέση σταματά να είναι ασφαλής. Κράτα στο μυαλό σου ότι το “πάντα” και το “ποτέ” προκαλούν άμυνα. Ότι ο σαρκασμός είναι μια κομψή μορφή περιφρόνησης. Κι ότι το να κλείνεσαι στον εαυτό σου ή να ρίχνεις το βάρος στον άλλον μέσω ενοχών και συγκρίσεων, δε σε φέρνει πιο κοντά. Σε απομακρύνει. Ακούγεται απλό, αλλά η ενεργή ακρόαση και η συναισθηματική παρουσία είναι επιλογές που απαιτούν εξάσκηση.

Αν θες να έχεις έναν μικρό “χάρτη” για τις δύσκολες στιγμές, δες τι να προσέχεις περισσότερο στην καθημερινή επικοινωνία σου:

1. Περιμένεις να σε καταλάβει χωρίς να μιλήσεις
2. Αποφεύγεις τις εντάσεις και καταπνίγεις τα συναισθήματά σου
3. Ακούς για να απαντήσεις, όχι για να κατανοήσεις
4. Γενικεύεις με “πάντα” και “ποτέ”
5. Μιλάς με σαρκασμό, ειρωνεία ή περιφρόνηση
6. Κρατάς σκορ και θυμάσαι κάθε παλιό λάθος
7. Αποσύρεσαι αντί να μείνεις συναισθηματικά παρών
8. Υποτιμάς ή ακυρώνεις τα συναισθήματα του άλλου
9. Μαζεύεις παράπονα μέχρι να εκραγείς
10. Χρησιμοποιείς ενοχές ή συγκρίσεις για να πάρεις αυτό που θέλεις

Αν βλέπεις τον εαυτό σου σε κάποια από τα παραπάνω, δε σημαίνει πως αποτυγχάνεις στη σχέση σου. Σημαίνει απλώς πως είσαι άνθρωπος, με παλιά μοτίβα, φόβους και ευαισθησίες. Το καλό είναι ότι μπορείς να μάθεις νέους τρόπους. Η επικοινωνία δεν είναι έμφυτη, είναι δεξιότητα. Κι όπως κάθε δεξιότητα, όσο πιο συνειδητά την εξασκείς, τόσο πιο φυσικά σου βγαίνει. Μην προσπαθείς να είσαι τέλειος. Να είσαι αληθινός. Εκεί είναι το κλειδί της οικειότητας. Όχι στο να τα λες “όλα σωστά”, αλλά στο να είσαι διατεθειμένος να ακούσεις, να διορθώσεις και να μείνεις.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock