Chameleoning: Όταν χάνεις τον εαυτό σου μέσα στη σχέση – Μήπως το έχεις πάθει ήδη;

Δεν είναι παράξενο αν έχεις πιάσει τον εαυτό σου να προσαρμόζεται λίγο παραπάνω σε μια νέα σχέση. Ίσως αρχίζεις να βλέπεις σειρές που πριν δεν άντεχες, να λες “τέλειο τραγούδι” για μπάντες που σου προκαλούν χασμουρητό ή να πίνεις αφέψημα από ρίζα τζίντζερ γιατί “του κάνει καλό”. Όλα αυτά μοιάζουν αθώα στην αρχή, όμως κάποια στιγμή μπορεί να καταλάβεις ότι έχεις μεταμορφωθεί σε κάποιον άλλον. Κάποιον που μοιάζει λιγότερο με σένα και περισσότερο με τον άνθρωπο που προσπαθείς να αγαπήσεις. Αυτή η σύγχρονη παγίδα στις σχέσεις ονομάζεται chameleoning και δεν είναι τόσο αθώα όσο νομίζεις.

Τι είναι το chameleoning και γιατί μας απασχολεί;

Το chameleoning είναι η τάση να προσαρμόζεις τη συμπεριφορά σου, τις συνήθειες και τις αξίες σου για να χωρέσεις καλύτερα στον κόσμο του άλλου. Δε μιλάμε για ευγένεια ή διάθεση να γνωρίσεις τα ενδιαφέροντά του. Μιλάμε για πλήρη ευθυγράμμιση, σαν να βάζεις στην άκρη το δικό σου εγώ για να υπηρετήσεις ένα “εμείς” που δεν είναι ισορροπημένο. Αν βρεθείς να λες “α, κι εγώ το αγαπώ αυτό το βιβλίο” ενώ δεν το έχεις διαβάσει ή να ξεχνάς τι σου αρέσει επειδή υιοθέτησες τα γούστα του συντρόφου σου, τότε ίσως έχεις ήδη αρχίσει να… πρασινίζεις σαν χαμαιλέοντας.

Η λεπτή γραμμή ανάμεσα στην προσαρμοστικότητα και την απώλεια ταυτότητας

Η προσαρμοστικότητα είναι μια σημαντική δεξιότητα στις σχέσεις. Το να θέλεις να μοιραστείς δραστηριότητες και να βρίσκεις κοινούς κώδικες επικοινωνίας δεν είναι πρόβλημα. Το πρόβλημα ξεκινά όταν αρχίζεις να σβήνεις κομμάτια του εαυτού σου για να τα αντικαταστήσεις με στοιχεία του άλλου. Σύμφωνα με ειδικούς, όταν κάποιος αρχίζει να καθρεφτίζει απόλυτα τον σύντροφό του, μπορεί να φαίνεται αρχικά σαν απόδειξη τρυφερότητας, αλλά στην πραγματικότητα μπλοκάρει την αληθινή σύνδεση. Αν δεν υπάρχει πια χώρος για τις διαφορές σας, τότε δεν υπάρχει πραγματική σχέση, αλλά μια κατασκευή, μια παράσταση όπου μόνο ο ένας γράφει το σενάριο.

Οι συνέπειες του chameleoning στην ψυχική σου ισορροπία

Το chameleoning δε φθείρει μόνο τη σχέση, αλλά και την αυτοεκτίμησή σου. Όταν ζεις μέσα από τις προτιμήσεις του άλλου, ξεχνάς τις δικές σου ανάγκες, τη φωνή σου, τα “θέλω” σου. Στην πορεία αυτό οδηγεί σε συναισθηματική εξάντληση και μια αίσθηση εσωτερικού κενού. Μπορεί να ξυπνήσεις ένα πρωί και να αναρωτηθείς “ποιος είμαι τελικά;” Αν νιώσεις ότι δε σε γεμίζει τίποτα πια ή ότι ο ενθουσιασμός σου έχει γίνει ρουτίνα άλλου, τότε μάλλον ήρθε η ώρα να πατήσεις φρένο και να επιστρέψεις στον εαυτό σου. Το πιο ειρωνικό είναι ότι ενώ πιστεύουμε πως με αυτόν τον τρόπο πλησιάζουμε τον άλλον, στην πραγματικότητα απομακρυνόμαστε. Το chameleoning δημιουργεί μια ψευδαίσθηση οικειότητας που, αργά ή γρήγορα, σπάει όταν το προσωπείο αρχίζει να κουράζεται.

Η αγάπη δε ζητά να απαρνηθείς τον εαυτό σου. Αντιθέτως, θέλει να σε γνωρίσει όπως είσαι, με όλα σου τα περίεργα, τα δυνατά και τα ακατανόητα. Η συμβατότητα δε χτίζεται πάνω στη μίμηση, αλλά στον σεβασμό και τη διάθεση να βρεις κοινό έδαφος χωρίς να ξεριζώσεις το δικό σου. Αν νιώσεις ότι γίνεσαι κάποιος άλλος για να σε αγαπήσουν, τότε ίσως είναι ώρα να αγαπήσεις ξανά τον εαυτό σου. Εκείνον που δε χρειάζεται να κρύβεται για να χωρέσει.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock