Πόσος χρόνος χρειάζεται τελικά για να ξεπεράσεις έναν πρώην;

Αν είχες ποτέ σχέση που έληξε με φιάσκο (ή απλά με το κλασικό «δεν φταις εσύ, φταίω εγώ»), τότε ξέρεις καλά πόσο βασανιστικό είναι να λες στον εαυτό σου «προχωράω» την ώρα που κρυφοκοιτάς το προφίλ του στο Instagram. Όλοι οι φίλοι σου λένε ότι «σε λίγο καιρό θα τον ξεχάσεις», αλλά κανείς δεν μπαίνει στον κόπο να σου πει τι σημαίνει αυτό το «λίγο καιρό». Μήνες; Χρόνια; Μέχρι να φτιάξει το κράτος τους δρόμους; Ευτυχώς, η επιστήμη έρχεται να μας δώσει έναν πιο συγκεκριμένο αριθμό και, ειλικρινά, είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ όσο περίμενες.

Ο χρόνος που δείχνει η έρευνα

Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Ιλινόι βρήκε ότι χρειάζονται περίπου 4,18 χρόνια για να φτάσεις στη μέση της διαδρομής, δηλαδή στο σημείο που το δέσιμο με τον πρώην έχει πέσει στο 50%. Με πιο απλά λόγια, μετά από τέσσερα χρόνια δεν τρέχεις πια να ανοίξεις το κινητό σου αν δεις κάποιον που του μοιάζει, αλλά ίσως ακόμα πιάνεις τον εαυτό σου να θυμάται ατάκες ή καταστάσεις. Για να φτάσεις στο σημείο που πραγματικά τον βλέπεις σαν έναν ξένο στο δρόμο, τα στατιστικά μιλούν για περίπου 8 χρόνια. Σου φαίνεται αιωνιότητα; Μην πανικοβάλλεσαι. Μιλάμε για μέσο όρο. Κάποιοι άνθρωποι προχωρούν πιο γρήγορα, άλλοι πιο αργά, κι ένας μικρός αριθμός δεν τον ξεπερνάει ποτέ εντελώς. Είναι λίγο σαν τις δίαιτες: άλλος χάνει κιλά σε δύο μήνες, άλλος σε δύο χρόνια, κι άλλος ακόμα τρώει πατάτες τηγανητές και περιμένει το θαύμα.

Οι παράγοντες που σε κρατούν πίσω

Εδώ έρχεται το πιο ενδιαφέρον: δεν έχει σημασία αν μπήκες σε καινούρια σχέση ή αν είσαι άντρας ή γυναίκα. Αυτά δεν επηρεάζουν ιδιαίτερα τον ρυθμό ανάρρωσης. Αυτό που παίζει τον πιο καθοριστικό ρόλο είναι αν συνεχίζεις να έχεις επαφή με τον πρώην σου. Όσο περισσότερο τον βλέπεις, του στέλνεις «κατά λάθος» μηνύματα ή τσεκάρεις τι κάνει, τόσο πιο αργά ξεθωριάζει το συναίσθημα. Και φυσικά, αν είσαι από εκείνους που αγχώνονται για τα πάντα, ε, μάντεψε… θα κρατήσει περισσότερο. Ενδιαφέρον επίσης είναι πως, αν έχεις παιδιά με τον πρώην, το δέσιμο στην αρχή είναι πιο έντονο, αλλά με τον καιρό ξεθωριάζει πιο γρήγορα, γιατί η σχέση παίρνει πιο πρακτική μορφή.

Το φως στο τέλος του τούνελ

Όσο κι αν φαίνεται βουνό στην αρχή, οι ερευνητές λένε ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι τελικά φτάνουν στο σημείο που η ανάμνηση του πρώην δεν πονάει πια. Κάποια στιγμή απλά σταματάς να σκέφτεσαι «τι θα γινόταν αν» και αρχίζεις να λες «τι ωραία που δεν έγινε». Κι αυτό είναι το σημάδι ότι έχεις κλείσει πραγματικά τον κύκλο. Ναι, μπορεί να πάρει χρόνια, αλλά στο μεταξύ η ζωή σε πηγαίνει μπροστά, φέρνει νέους ανθρώπους, νέες εμπειρίες και σε μαθαίνει ότι ακόμα και οι πιο σκληροί χωρισμοί είναι δάσκαλοι μεταμφιεσμένοι.

Γι’ αυτό, μην βιάζεσαι να αποδείξεις σε κανέναν ,ούτε στον εαυτό σου, ότι το ξεπέρασες. Άσε τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του. Μπορεί να μην είναι τόσο γρήγορος όσο θα ήθελες, αλλά είναι σίγουρος. Και όταν έρθει εκείνη η μέρα που θα ακούσεις το όνομα του πρώην και θα σου φαίνεται απλά μια πληροφορία χωρίς συναισθηματικό φορτίο, τότε θα καταλάβεις πως η επιστήμη είχε δίκιο. Μέχρι τότε, πάρε βαθιά ανάσα, φτιάξε καφέ, μίλα με φίλους και θυμήσου: δεν είσαι ο μόνος που χρειάζεται χρόνο για να επουλωθεί.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock