Η κρυοσυντήρηση ωαρίων έχει πλέον γίνει μια επιλογή που όλο και περισσότερες γυναίκες εξετάζουν, είτε για ιατρικούς λόγους είτε για να διατηρήσουν τη δυνατότητα της μητρότητας στο μέλλον. Πίσω όμως από τη βιολογική και τεχνολογική διάσταση αυτής της διαδικασίας, κρύβεται μια βαθιά ανθρώπινη και ψυχολογική εμπειρία.
Για πολλές γυναίκες, η απόφαση να καταψύξουν τα ωάριά τους φέρνει μαζί της ένα αίσθημα ελέγχου και ελευθερίας. Είναι μια πράξη αυτονομίας, μια δήλωση ότι «παίρνω τον χρόνο στα χέρια μου». Η δυνατότητα να προγραμματίσουν τη μητρότητα σύμφωνα με τους προσωπικούς τους ρυθμούς, χωρίς να υποκύπτουν στην πίεση του βιολογικού ρολογιού ή των κοινωνικών προσδοκιών, ενισχύει το αίσθημα ενδυνάμωσης.
Ωστόσο, η διαδικασία δεν είναι πάντα τόσο απλή συναισθηματικά καθώς αγγίζει προσωπικά ζητήματα και σχετίζεται με βαθύτερες υπαρξιακές ανάγκες και κοινωνικές προσδοκίες. Μαζί με την ελπίδα, συχνά εμφανίζονται το άγχος, η αμφιθυμία και η ανασφάλεια. Οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με ερωτήματα γύρω από την ταυτότητά τους, τις σχέσεις, το μέλλον τους. Η ορμονική διέγερση και η αναμονή ολοκλήρωσης της διαδικασίας προσθέτουν επιπλέον ψυχολογική ένταση. Δεν είναι λίγες οι γυναίκες εκείνες που βιώνουν συναισθηματικές διακυμάνσεις — από την αισιοδοξία μέχρι την αγωνία και τον φόβο.
Επομένως, κάθε βήμα, από την αρχική απόφαση μέχρι τη στιγμή που τα ωάρια καταψύχονται, κουβαλά ένα μείγμα ελπίδας και αγωνίας. Κάποιες γυναίκες νιώθουν ανακούφιση, άλλες μένουν με ερωτήματα: «Έκανα το σωστό;», «Θα τα χρειαστώ ποτέ;», «Τι σημαίνει αυτό για εμένα;». Φαίνεται, λοιπόν, πως η κατανόηση της ψυχολογικής διάστασης της διαδικασίας είναι απαραίτητη, ώστε η επιλογή αυτή να πραγματοποιείται με συνείδηση, ισορροπία και ψυχική ωριμότητα.
Σε αυτή τη διαδρομή, ο ρόλος του ψυχολόγου είναι ουσιαστικός. Ο ψυχολόγος δεν βρίσκεται εκεί για να υποδείξει τι πρέπει να γίνει, αλλά για να προσφέρει έναν χώρο κατανόησης, ενσυναίσθησης και ασφάλειας. Βοηθά τη γυναίκα να επεξεργαστεί τα κίνητρά της, να αναγνωρίσει τα συναισθήματά της και να θέσει ρεαλιστικές προσδοκίες για το μέλλον. Παράλληλα, τη στηρίζει στη διαχείριση του άγχους, στη φροντίδα του εαυτού και στην αποδοχή των επιλογών της.
Η κρυοσυντήρηση ωαρίων δεν είναι απλώς μια ιατρική πράξη — είναι μια εμπειρία που αγγίζει βαθιά τον ψυχισμό. Είναι μια στιγμή που η γυναίκα στέκεται ανάμεσα στο παρόν και στο μέλλον, προσπαθώντας να βρει ισορροπία ανάμεσα στην ελπίδα, την πραγματικότητα και τις προσωπικές της αξίες. Και εκεί, η ψυχολογική υποστήριξη δεν είναι πολυτέλεια, αλλά πολύτιμος σύμμαχος σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και δύναμης.
Γράφει η Σουροπάνη Μαρία, Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια, MSc Συνεργάτης Μονάδας ΥΓΕΙΑ IVF ΕΜΒΡΥΟΓΕΝΕΣΙΣ
Photo: iStock
Ακολουθήστε το tlife.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλα τα νέα.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232164