Γεια σας!
Είμαι σε πλήρη σύγχυση και θα ήθελα να τα πω κάπου και αν μπορείτε να με συμβουλέψετε.
Είμαι 29 χρονών και πριν 5 χρόνια βγήκα από μια σχέση με τον Γ. που πήγαινε σοβαρά γιατί δεχόμουν πιέσεις από τους δικούς μου, εφόσον ο Γ. ήταν από Κύπρο και δεν ήθελαν οι δικοί μου να με χάσουν από κοντά τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Μετά από κάποιο διάστημα μέσο μιας φίλης μου γνωρίζω τον Β. και προτού το καταλάβουμε καταλήξαμε σε σχέση. Στο χρόνο, βρίσκουμε δουλειά στο αντικείμενό μας και ξενιτευόμαστε μαζί. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα κι εφόσον στη συμβίωση τα πηγαίναμε καλά και μιας και ήμασταν επαγγελματικά αποκατεστημένοι και καλά οικονομικά, αποφασίσαμε να αρραβωνιαστούμε.
Και από τότε ξεκίνησε ο Γολγοθάς. Εγώ παραιτήθηκα από τη δουλειά μου με παρότρυνση του Β., γιατί το περιβάλλον εργασίας δεν ήταν υγιές. Ήρθαμε Ελλάδα για διακοπές και για να κανονίσουμε το γάμο (οι γονείς μου και εμείς θα αναλάβουμε τα έξοδα του γάμου γιατί οι δικοί του λόγω οικονομικής κατάστασης δεν μπορούν να συνεισφέρουν, κάτι το οποίο είναι κατανοητό και κανένας δεν έχει κάποιο πρόβλημα με αυτό).
Κι ενώ όλα νόμιζα ότι είναι μια χαρά, πήρα απειλητικά μηνύματα στο κινητό μου από την κουνιάδα μου, του τύπου: “Θα δεις τι θα σου κάνω” κτλ κτλ, τα οποία έδειξα στον αρραβωνιαστικό μου και με συμβούλεψε να το ξεχάσω -και δεν τρέχει τίποτα. Όπως κι έκανα. Προσπαθούσα να είμαι εντάξει, βοηθούσα στις δουλειές του σπιτιού, ήμουν συνεπής και καθώς πρέπει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αυτή συνέχιζε το βιολί της και μείωνε και υποτιμούσε εμένα και τον αρραβωνιαστικό μου μπροστά στους συγγενείς και στους γνωστούς μας. Ώσπου μια μέρα ο Β. ξέσπασε και τσακώθηκαν άσχημα.
Τότε άρχισε η μάνα του να μου λέει ότι εγώ φταίω για όλα όσα τους συμβαίνουν και ότι πρέπει να απομακρυνθώ. Πάλι εγώ να πρέπει να αγνοήσω όσο κι αν με πληγώνει και να δικαιολογώ -ότι τα είπε εν βρασμώ ψυχής.
Ο Β. ήρθε πίσω στη χώρα που ζούμε μια βδομάδα νωρίτερα κι εγώ έμεινα εκεί να τακτοποιήσω το γάμο. Τις έπαιρνα τηλέφωνα σχεδόν καθημερινά, πήγαινα και τις έβλεπα όσο κι αν με απέφευγαν. Σε γενικές γραμμές προσπαθούσα πολύ.
Όταν γύρισα κι εγώ πίσω, βρήκα κάποια μηνύματα στο κινητό του από τη μάνα του και την αδερφή του να προσπαθούν με ψέματα και δολοπλοκίες να τον πείσουν να ακυρώσει το γάμο. Του είπαν ότι πρέπει να προσπαθήσω πολύ για να με δεχτούν στην οικογένειά του, ότι όσο καιρό ήμουν στην Ελλάδα χωρίς αυτόν με έπαιρναν τηλέφωνα αλλά δεν απάντησα ποτέ, ότι δεν πήγα να τις δω και ότι εγώ τον κατηγορούσα σε αυτές.
Επίσης ότι δεν με συμπαθούν γιατί εγώ είμαι η αιτία που ξενιτεύτηκε, ότι τον πήρα μαζί μου στο εξωτερικό για να τον “τυλίξω” και τώρα που τα κατάφερα παραιτήθηκα από τη δουλειά για να κάνω τη ζωή μου με τα λεφτά του. Ενώ δεν είναι έτσι, γιατί ξέρουν ότι ψάχνω για δουλειά. Έχω κάνει αρκετές οικονομίες και γενικώς είμαι σε καλή οικονομική κατάσταση κι εγώ αλλά και η οικογένειά μου.
Ακόμη του είπαν ότι δεν τις υπολογίζει στη ζωή του όπως υπολογίζει εμένα, ενώ έπρεπε να γίνεται το αντίθετο και είναι σίγουρες ότι θα τον αφήσω, για αυτό ο γάμος πρέπει να ακυρωθεί γιατί αυτές ξέρουν καλύτερα την ευτυχία του. Εγώ τότε του έδειξα το ιστορικό των κλήσεών μου.
Με πιστεύει, με στηρίζει και με συμβουλεύει να τα αγνοήσω όλα. Παραδέχτηκε ότι δεν με θέλουν, ότι δεν μπορεί να τις σταματήσει και ότι δεν θα αλλάξει ποτέ αυτό προς το καλύτερο.
Δεν θέλω να τσακωθεί μαζί τους. Είναι η μάνα του, αυτή τον έφερε στον κόσμο. Αλλά είναι άδικο ενώ είμαι αφοσιωμένη σε αυτόν να μου συμβαίνουν όλα αυτά. Είμαι σε κατάσταση σοκ. Εδώ και πέντε μέρες κλαίω ασταμάτητα, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι εν έτει 2015 γίνονται αυτά τα πράγματα και όλα αυτά 5 μήνες πριν τον γάμο.
Κι ενώ γίνονται όλα αυτά, μου έστειλε ο Γ. και μου έλεγε ότι μιλούσε με τη δική του αδερφή και με θυμήθηκαν, για αυτό μου έστειλαν. Από ενδιαφέρον για το πως περνάω (νομίζω έχουμε κρατήσει μια φιλική επαφή).
Με έχουν πιάσει τα υπαρξιακά μου. Διερωτώμαι τι γίνεται. Γιατί να μου συμβαίνουν όλα αυτά… Μήπως το σύμπαν μου στέλνει κάποια μηνύματα; Πρέπει αυτός ο γάμος να ακυρωθεί τελικά; Θα μπορέσω να ανεχτώ όλα αυτά και άλλα τόσα για το υπόλοιπο της ζωής μου; Γιατί πρέπει να προσπαθώ για κάτι που έπρεπε να είναι αυτονόητο; Δεν ξέρω τι είναι σωστό και λάθος πλέον!!
Ειρήνη
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πωπω το διαβασα και βραδιατικα κσι ανατριχιασα. Παλι καλα που μενετε στο εξωτερικο! Βεβαια υπαρχουν μερικα πραγματα που δεν μας εξηγεις. Γιατι μας αναφερεις στην αρχη τον πρωην ενω ετοιμαζεις γαμο με αλλον? Δεν εχει κλεισει αυτο το κεφαλαιο? Επισης δεν ειχες γνωρισει τους γονεις πριν το πατε για γαμο? Δεν σε θελανε απ την αρχη? Οι δικοι σου τι λενε? Απο αυτα που γραφεις ακουγεται σαν οι δικοι του να στηριζονταν οικονομικα πανω του και γι αυτο δε χαιρονται που θα μεινει στο εξωτερικο αλλα ειναι καπως περιεργο…
Λοιπόν κορίτσι μου το μήνύμα σου με άγγιξε γιατί είμαι παιδί μιάς τέτοιας οικογένειας. Η μητέρα και οι αδερφές του πατέρα μου δεν ήθελαν την μαμά μου για νύφη, αποτέλεσμα? μιά ζωή με πολλές δυσκολίες και έναν πατέρα μέσα στη μέση. Αυτό που βλέπω σε εσένα είναι ένα άβουλο ον. Σου είπαν οι γονείς σου και χώρισες την πρώτη φορά. Γιατί να το κάνεις αν πέρναγες καλά?? Επίσης τώρα σου είπε ο φίλος σου να σταματήσεις τη δουλειά σου και το έκανες, γιατί και πάλι?? Επιπλέον δεν φταίει αυτός για τη συμπεριφορά της κουνιάδας και της πεθεράς σου δεν είδα όμως να τους κόβει και τον αέρα δίνοντας σου την προτεραιότητα που πρέπει. Ναι πρέπει να τσακωθεί μαζί τους τη στιγμή που σε ενοχλούν χωρίς λόγο.Αν δεν σπάσεις αυγά δεν κάνεις ομελέτα.Στο δια ταύτα λοιπόν. Εγώ θα σου πρότεινα να αναβάλλεις για λίγο το γάμο σου να κάνεις μια συζήτηση πολύ σοβαρή με τον αρραβωνιαστικό σου και να ξαναγυρίσεις στην εργασία σου να είσαι ανεξάρτητη. Σκέψου αν αυτός ο άνθρωπος σε καλύπτει ,-γιατί εγώ νομίζω πως δεν σε καλύπτει-, και πάρε την απόφαση η οποία θα είναι δική σου αυτή τη φορά. Και προς Θεού μην πιαστείς από τον πρώην σαν δεκανίκι. Sorry για το μακροσκελές μήνυμα ελπίζω να σε βοήθησα
Καρδουλα μου οι σχεση πεθερα-νυφης-κουνιαδας ποτε δεν ειναι καλη ή τουλαχιστον σπανια..ποσο μαλλον στην δικη σου περιπτωση που απο τα λεγομενα σου καταλαβαινω οτι ο συντροφος σου ηταν κατα κπ τροπο το”πορτοφολι”των γυναικων της οικογενειας και τωρα το χανουν. Απο τη στιγμη που ο συντροφος σου ειναι οκ.σε σενα και τις βαζει στην θεση τους δεν υπαρχει λογος αμεσης ανυσηχιας.σιγουρα καποια στιγμη θα επηρεαστει αλλα μην κανεις την χαρη σε κανεναν να χαλασεις την ζωη σου για αυτες. Συμβουλη μου..γιατι προσπαθεις να φτιαξεις την σχεση?!μιλα μαζι τους ξεκαθαρησε τα πραγματα και τονισε οτι αν ανακατευτουν στην ζωη σου θα σε βρουν μπροστα τους. Ασε τις επισκεψεις και την καλη προθεση δε το εκτιμουν. Στο λεω γιατι εγω την πατησα και στο τελος εκεινες με ειπαν κακια και γω αισθανομουν βλακας που δεν μιλησα οταν επρεπε και τις ανεχτηκα!!!
Από το όλο μήνυμα σου, πέρα από τις σοκαριστικά απαρεδέκτες συμπεριφορές της οικογένειας του μνηστήρα σου, αυτό που αναδύεται είναι μια μάλλον θλιβερή παθητική στάση που έχεις στη ζωή σου. Καμία βούληση, καμία κατανόηση των δικών σου θέλω και αναγκών. Χώρισες από μια σχέση που ήθελες να έχεις στα 24 (ενήλικη) επειδή οι γονείς σου δεν ήθελαν να σε χάσουν (γιατί να σε χάσουν; Το παιδί παύει να υπάρχει όταν φεύγει από το σπίτι και πάει σε άλλη πόλη, χώρα, αποκτά δικές του σχέσεις, κτλ; ). Έφυγες από την δουλειά σου γιατί σου είπε ο αρραβωνιαστικός σου, ενώ έπρεπε να φύγεις μόνο αν το ήθελες εσύ. Την σχέση εξάρτησης από τους γονείς σου την αναπαράγεις με την οικογένεια του τύπου. Γι’ αυτό δεν μπορείς να αγνοήσεις τελείως αυτές τις δύο και να απαιτήσεις από τον αρραβωνιαστικό σου να θέσει όρια στην οικογένεια του. Μέσα στην άβουλη παθητικότητα σου προτιμάς να εξευτελίζεσαι από δύο απαράδεκτα, χυδαία και απολιτιστα άτομα. Πριν αρχίσεις τις ετοιμασίες για γάμους μήπως να ξεκαθαριζες τα συναισθήματα σου (το κεφάλαιο πρώην δεν ακούγεται κλειστό), τα θέλω σου, τις ανάγκες σου; Χωρίς να ρωτάς γονείς και αρραβωνιαστικούς -και προς θεού μην μεταθέσεις την ευθύνη των αποφάσεων σου από τον νυν στον επανεμφανισθέντα πρώην.
Μπορείς μιά ζωή να ακούς κ να ακολουθείς αυτό που θέλουν οι άλλοι (οι γονείς σου, η πεθερά , ο Β, οΓ, ο Ψ,οΞ και ο κατάλογος δεν τελειώνει). Αλλά αυτή δεν θα είναι μια ζωή αυτοδημιούργητη, δεν θα είναι η δική σου ζωή. Νομίζω αυτό μεγαλώνοντας θα σου φέρει τεράστοιο θυμό ή και κατάθλιψη. Γιατί απλά δεν θα ξέρεις ποιά είσαι . Θα έχεις ξεχάσει να ρωτάς τον εαυτό σου τί θέλεις(το έχεις ήδη κάνει…). Ακόμα και τώρα περιμένεις εμάς να σου πούμε “κάνε αυτό” ή “κάνε το άλλο”.Το μόνο που έχω να σου πω είναι “Γίνε ΔΥΝΑΤΗ”. Γίνε αυτό που γεννήθηκες.Αυτό που θες.Ζήτα βοήθεια απο ψυχολόγο, απο βιβλία αυτοβελτίωσης, απο ότι σου λέει το ένστικτό σου.Με το να λες οι γονείς μου θέλουν κ εγώ κάνω, ο Β μου είπε κ εγώ κάνω…δίνεις τον έλεγχο της ζωής σου στους άλλους και παραμένεις πάντα ένα μωρό. πάρε την ευθύνη της ζωής σου και μεγάλωσε…(αν κάνεις παιδί, πώς θα γίνει το μωρό να μεγαλώσει ένα μωρό…θα ρωτάς κ εκεί την μάνα σου και την πεθερά σου????)
Κορίτσι μου, άκουσε με ψυχραιμία και χωρίς μελοδραματισμούς γιατί ούτε τα χρόνια σ έχουν πάρει και επίσης φαίνεσαι άνθρωπος καλλιεργημένος. Δεν σου αξίζει μια ψυχοφθόρα ζωή. Αυτό θα έχεις εάν προχωρήσεις με αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος δεν μπορεί να σου εξασφαλίσει την ψυχική και οικογενειακή ηρεμία. Είμαι κι εγώ παιδί μιας τέτοιας οικογένειάς, η μητέρα μου υπέφερε και υπέμεινε τα απίστευτα, δεν χρειάζεται να αναφέρω ότι πλέον ότι η σχέση μου μαζί τους είναι ανύπαρκτη.
Στο δια ταύτα: όχι, δεν θ αλλάξει η κατάσταση αυτή, όχι, κανένα ενδεχόμενο εγκυμοσύνης δεν θα μεταβάλει την στάση τους, πάντα θα ζεις μια αρρωστημένη ψυχολογικά κατάσταση, που θα επηρεάσει θες δεν θες την μεταξύ σας σχέση. Δεν ξέρω αν μιλάνε τα δικά μου βιώματα, αλλά εγώ πραγματικά δεν θα προχωρούσα σε αυτόν τον γάμο. Μπορεί τώρα να σου ακούγεται σκληρό, αλλά σκέψου ότι η μητέρα και η αδερφή του θα είναι ΠΑΝΤΑ τα εξαρτώμενα μέλη της οικογένειάς. Αυτά, φιλικά και προπαντώς, για να μην χαραμίσεις τα χρόνια σου, κρίμα είναι πραγματικά.
Μακριά και από τους δύο, νυν και πρώην, και από την τοξική οικογένεια. Βάλε μπροστά τα δικά σου θέλω και πρέπει και να αγαπάς την οικογένειά σου, αλλά τη ζωή σου να τη ζήσεις εσύ και όχι εκείνοι. Πίστεψέ με, διαφορετικά είναι γολγοθάς, και μιλάω από προσωπική αντίληψη. Επίσης κανένας δεν αλλάζει, ούτε κι εσύ , απλώς υποφέρεις και το χειρότερο από όλα είναι ότι κάτω από ορισμένες συνθήκες το συνηθίζεις κιόλας…
Σκέψου πρώτα απ’ όλα αν φαντάζεσαι τη ζωή σου αύριο με αυτό τον άνθρωπο… Αν η πρώτη σου απάντηση είναι ναι κ στο μυαλό σου έρχεται μια ευτυχισμένη οικογένεια μαζί του, τότε πρέπει να συνεχίσεις … Για μένα πρέπει αυτός να βάλει όρια στην οικογένειά του, κ αν δεν τα δεχτούν πρόβλημά τους. Θα τους βλέπει για λίγο μόνος του όταν θα είστε στην Ελλάδα και that’s it!! Πιστεύω ότι αντιδρούν έτσι γιατί πρώτο ήταν το πορτοφόλι τους κ το χάνουν αλλά μήπως ντρέπονται κιόλας που δεν μπορούν να συνεισφέρουν οικονομικά στο γάμο, οπότε προσπαθούν να τον αποτρέψουν με λάθος τρόπο; Τώρα το γιατί σκέφτεσαι τον πρώην σου, νομίζω πρέπει να το σκεφτείς μόνη σου.. Γιατί αν είσαι καλά με τον αρραβωνιάστικο σου, δε θα έπρεπε να σε επηρεάζει..
Είναι ανάποδες νύφη-πεθερά γι αυτό στράβωσαν από την αρχή. Έτσι θα πάει να το ξέρεις! Μην τρομάζεις όμως! Δες αν μπορείς να ζήσεις αρμονικά μαζί με τον σύντροφό σου και εκείνες θα τις έχεις στην άκρη. Είμαι παιδί που μεγάλωσε σε ένα πολύ καλό οικογενεικό περιβάλλον με τους γονείς μου, αλλά σκέψου ότι ακόμη και απέναντι σε μένα οι ΄΄παππούδες και οι θείες” δεν ήταν ποτέ εντάξει…ακόμη και σήμερα φαντάσου!