Καλησπέρα σε όλους!
Με λένε Ρένα και έχω ένα θεματάκι με την παρούσα μου σχέση. Είμαστε μαζί εδώ και 8 μήνες και νιώθω πολύ ερωτευμένη. Προσπαθώ να κάνω όσα περισσότερα γίνεται για εκείνον, αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι αρκετά μερικές φορές και για αυτό γίνονται παρεξηγήσεις.
Η μία από αυτές είναι ο χρόνος που περνάμε μαζί. Μένουμε χώρια, εκείνος με ξάδερφό του, ενώ εγώ ξεκίνησα να νοικιάζω μόνη μου λίγο πριν τον γνωρίσω. Είναι μικρό διαμερισματάκι, μη φανταστείτε, ένα δωματιάκι και κουζίνα χώρια, αλλά το έκανα κουκλί, να περνάμε και εκεί χρόνο μαζί ευχάριστα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πρόσφατα έπιασα δουλειά όπου έχουμε κυλιόμενα ρεπό, οπότε το να πάρω ρεπό φουλ Σαββατοκύριακο, πρέπει να μου τύχει. Εκείνος έχει δουλειά που σταθερά έχει ρεπό το Σ/Κ. Κι έτσι ξεκίνησαν οι παρεξηγήσεις από μεριάς του επειδή λέει ότι πρέπει να διεκδικήσω ρεπό τα Σ/Κ για να συνεχίσουμε να περνάμε μαζί αρκετό χρόνο σαν ζευγάρι. Του είπα ότι δεν γίνεται να διεκδικήσω Σ/Κ όντας καινούρια στη δουλειά μου, όπου προσπαθώ κιόλας να αποδείξω ότι δουλεύω καλά, ενώ η δουλειά τα Σ/Κ δεν είναι κάτι που επιβάλουν εσκεμμένα σε εμένα προσωπικά, αλλά ότι όλα τα παιδιά με τα οποία δουλεύουμε μαζί έχουν κυλιόμενα ρεπό και τυχαίνει να δουλεύουν επίσης Σ/Κ.
Εκείνος είναι πολύ υπέρ των εργατικών δικαιωμάτων και το καταλαβαίνω και το σέβομαι αυτό, συμφωνώ ότι οι περισσότερες δουλειές στην Ελλάδα δεν έχουν καλές συνθήκες και εν μέρει φταίμε εμείς οι εργαζόμενοι που δεν μπορούμε να ξεσηκωθούμε γιατί ρισκάρουμε το ψωμί μας και γιατί δεν πρόκειται να γίνει μαζικά. (Πες μια κουβέντα και ο εργοδότης θα σου δείξει στοίβα βιογραφικών με άτομα πρόθυμα να δουλέψουν σε συνθήκες του μίνιμουμ.)
Αλλά θεωρώ τη δικιά μου περίπτωση άσχετη γιατί και τα Σ/Κ εξυπηρετεί η εταιρεία μας και κάποιος πρέπει να είναι εκεί, πώς να το κάνουμε. Με κατηγορεί ο δικός μου ότι έπιασα τέτοια δουλειά ξέροντας από την αρχή για τα Σ/Κ και μου λέει ότι αν δεν βλεπόμαστε λόγω διαφορετικών ημερών ρεπό, δεν θα μπορούμε πλέον να περνάμε χρόνο μαζί σαν κανονικό ζευγάρι και σαν να με απείλησε έμμεσα ότι ρισκάρουμε να χάσουμε το ρομαντισμό μεταξύ μας και να μη χτίσουμε ποτέ κοινό μέλλον…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εγώ του πρότεινα τη λύση να ξεκινήσουμε να μένουμε μαζί, για αρχή ας πάρει μια βαλιτσούλα πράγματα να έρθει να μένει μαζί μου και έτσι θα βλεπόμαστε πάντα στο σπίτι μετά τη δουλειά (έχουμε και οι δύο πρωινά ωράρια πάντα άλλωστε). Έτσι κι αλλιώς, μέχρι τώρα στα κοινά μας ρεπό μαζί μέναμε στο σπίτι μου, μαγειρεύαμε, βλέπαμε ταινίες, περνούσαμε πολύ ωραία.
Απέρριψε την πρότασή μου λέγοντας ότι η συμβίωση δεν θα λύσει το πρόβλημα γιατί το ζήτημα είναι να έχουμε το διήμερο του Σ/Κ μαζί, και το χάσαμε. Παιδιά, την έχω άσχημα, δεν ξέρω τι να κάνω. Το να οργανώσω μαρξιστική επανάσταση στη δουλειά μου δεν παίζει, το να ψάξω να βρω δουλειά με Σ/Κ και τις καλές απολαβές και προοπτικές που έχω τώρα μοιάζει ανέκδοτο, συμβίωση ο δεσμός μου δεν θέλει (ok, καταλαβαίνω, δεν είμαστε ούτε έτος μαζί), δεν ξέρω ποια λύση είναι καλή αλλά δεν θέλω να χωρίσω φταίγοντας κιόλας. Να σημειώσω επίσης ότι ήδη βρισκόμαστε όποτε μπορούμε, μετά τη δουλειά βλεπόμαστε ή έξω ή πηγαίνουμε στο σπίτι μου ή στο δικό του αν λείπει ο ξάδερφός του.
Απλώς είναι και άβολο γιατί αν μένει ο ένας στου άλλου και δουλεύουμε την επόμενη μέρα, πρέπει να προνοήσουμε να πάρουμε αλλαξιά μαζί μας, και δεν ξέρω για πόσο μπορώ να συνεχίσω μια σχέση με sleep-over, ειδικά όταν περνάμε τόσο ωραία μαζί και στο σπίτι και εκτός. Και δεν είμαστε δα και φοιτητόπαιδα, είμαστε και οι δύο 33. Και ενώ όλα είναι υπέροχα, είναι πολύ καλός και δηλώνει ότι στο μέλλον θα ήθελε να πάει παραπέρα μαζί μου, δυσκολεύομαι να δεχτώ το γεγονός ότι δεν είναι υποστηρικτικός στη νέα μου δουλειά και βλέπει πολύ πρόβλημα στο τίποτα.
Συνεχίζω να κρατώ θετική διάθεση όταν είμαστε μαζί, αλλά όσο να ‘ναι με κουράζει το γεγονός ότι ανακυκλώνει το θέμα αυτό και μου το χτυπάει ότι δέχομαι να δουλεύω αδιαμαρτύρητα σε “τέτοια” δουλειά αντί να ψάξω λύση υπέρ των δυο μας.
Ρένα
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;
Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Το είπες και μόνη σου έπρεπε να είναι υποστηρικτικός με τη δική σου δουλειά, όπως κι εσύ με τη δική του. Εχει δίκιο ότι δεν λύνεται το πρόβλημα με τη συγκατοίκηση γιατί το θέμα σας είναι καθαρά αξιακό, δηλαδή έχετε διαφορετικές προτεραιότητες, και αύριο μεθαύριο που θα σου ζητήσει σίγουρα να μειώσεις τη δουλειά σου ή και να την παρατήσεις για να μεγαλώσεις τα παιδιά σας πως εσύ θα απαντήσεις? γιατί αν τώρα στους 8 μήνες σου ζητάει να ριψοκινδυνεύσεις τη δουλειά σου, αντί να κάνει τον σταυρό του που έχετε και οι δυο δουλειά σε αυτές τις εποχές, φαντάσου τι θα σου ζητήσει αν παντρευτείτε. Κι αν εσύ θελήσεις αυριο μεθαύριο να εξελιχθείς στη δουλειά σου, που θα σημαίνει περισσότερες ώρες εργασίας τι θα κάνει αυτός? θα σε παρατήσει? αναρρωτήσου λοιπόν αν θέλεις να είσαι μέ έναν τέτοιο άνθρωπο. Για εγωιστής μου κάνει και κάτσε και σκέψου λίγο τη συμπεριφορά του μήπως και σε άλλα ζητήματα έχει επιμείνει για αυτά που βολεύουν τον ίδιο και τα δικά του θέλω και όχι τα δικά σας…. Είναι καλό που τίθενται αυτά τα θέματα τόσο νωρίς ώστε να πέρνονται και οι αποφάσεις μια και είσαι 33 και περνάει γρήγορα ο καιρός και αν θέλεις να κάνεις οικογένεια και παιδιά πρέπει να σκεφτείς εγωιστικά και να σκεφτείς τι θέλεις εσύ από τον σύντροφό σου, αλλά και από τον εαυτό σου. Δεν είναι κακό να είμαστε και λίγο εγωιστές όταν πρόκειται και για τη δική μας ζωή και όχι μόνο για του αλλουνού… μου φαίνεται ότι έχεις δώσει πολλά και πιστεύει ότι μπορεί συνέχεια να πέρνει από σένα χωρίς να δίνει… δες και λίγο τη δική σου συμπεριφορά, μήπως σου δημιουργεί τύψεις? και του κάνεις όλα τα χατήρια από τύψεις??? αν ναι, τότε μακριά αυτοί είναι τοξικοί άνθρωποι και θα σου κάνει κακό. Ο σύντροφος πρέπει να είναι υποστηρικτικός και όχι να δημιουργεί τύψεις…. σου εύχομαι τα καλύτερα
Καλημερα Ρενα. Προσφατα συγκατοικησα με το παιδι που ειμαι μαζι κι ενω εγω εχω σταθερα ωραρια με τη δουλεια μου, εκεινος δουλευει τις καθημερινες απογευματα και τις Κυριακες πρωι. Πριν μεινουμε μαζι βρισκομασταν αλλα ηταν πολυ πιο περιορισμενα τα πραγματα και σε θεμα χρονου, αλλα και σε θεμα χωρου αφου μεναμε ακομα με τους δικους μας. Δεν ειναι σωστο να σου ζηταει κατι τετοιο απο την στιγμη που τωρα ξεκινησες σε αυτη την εταιρεια. Η απροθυμια δεν ειναι και οτι καλυτερο το ειπες και εσυ αλλωστε. Η γνωμη μου ειναι να μην πολυ υπολογιζεις στον συγκεκριμενο ανθρωπο. Αυτος που ειναι ερωτευμενος βρισκει χρονο και τροπο να σε δει. Αλλα ζευγαρια προκειμενου να μεινουν μαζι κανουν καποιες θυσιες, και απ’οτι καταλαβαινω στην δικη σας περιπτωση δεν τιθεται τοσο το θεμα το οικονομικο. Δες το καθαρα και επιλεξε σωστα με γνωμονα εσενα και οχι εσας, αν και αυτος δεν σε υπολογιζει το ιδιο.
Πόσο εγωιστής ο φίλος σου! Αφού δεν γίνεται να πάρεις ρεπό το ΣΚ, τι να κάνεις, να παραιτηθείς; Αν μπορεί ας σου βρει αυτός δουλειά με ελευθερο ΣΚ, έλεος!! Μήπως απλά θέλει μια -οποιαδήποτε-γυναίκα να περνάει όμορφα τον ΔΙΚΟ ΤΟΥ ελεύθερο χρόνο, τα σαββατοκύριακα δηλαδή; Κάτσε σκέψου τι έχει κάνει αυτός για σένα…
An thelei na se xwrisei tha (as) to kanei… To S/K soy den einai diakeiologia, afta einai asteia pragmata..eidika etsi pws to thetei… ti allo tha akousoume, hmarton…
νομιζω τα λες ολα στη φραση “δεν ειναι υποστηρικτικος”. τον νιαζει μονο η δικη του καλοπεραση και εσυ εισαι για αυτον απλα ενα αντικειμενο που την εξυπηρετει. σημερα ειναι η δουλεια σου, που αντι να σεβαστει τον κοπο σου τις προοπτικες σου και τα χρηματα που βγαζεις (απο τα οποια εποφελειται κι αυτος αφου την βγαζετε σπιτι σου), αυριο θα ειναι οτιδηποτε συμβει στην ζωη σου και του χαλαει το δικο του προγραμματακι και σειρα (πχ προοπτικη μιας καριερας με πιο απαιτητικο ωραριο, σπουδες, μια αρρωστια δικη σου η συγγενη σου). ειμαι σιγουρη πως αν εξετασεις καλυτερα τη σχεση το οτι ειναι παρτακιας φαινεται και σε αλλα σημεια. διαλεγεις και παιρνεις! αν θες να τον εχεις και να ζεις για να προσαρμοζεις την ζωη σου και να εγκαταλειπεις κομματια της για να υπηρετεις το δικο του προγραμμα και βολεψια.
Θα είμαι πολύ σύντομος γιατί δεν έχω χρόνο: Ο τύπος ΔΕΝ σε αγαπά. Με τη σχέση βολεύει μόνο εαυτούλη του. Δεν ενδιαφέρεται για σένα. Γκόμενα – συνοδό για τις εκδρομές και τις καφετέριες του Σ/Κ ψάχνει. Διακρίνω και ήπια ναρκισσιστικά στοιχεία. Ψάξε “NPD”. Αυτός που αγαπάει χαίρεται για τη προκοπή σου για τη δουλειά σου, το νέο σου σπίτι, προσαρμόζεται και γίνεται μέρος της ζωής σου. Τύποι (άντρες και γυναίκες) που εκβιάζουν να γίνει το δικό τους δεν αγαπάνε. Φύγε τρέχοντας και βρες άλλο.
Αγαπητή Ρενέ,
Είμαι και εγώ μία από αυτούς που δεν δουλεύουν τα Σαββατοκύριακα! Πραγματικά θεωρώ ότι είναι αρκετά σπάνιο και είναι τυχερός όποιος το ζει. Μπορώ να καταλάβω εν μέρει το αγόρι σου. Αλλιώς είναι μετά τη δουλεία τα απογεύματα και αλλιώς είναι να περνάτε ξεκούραστα μαζί ένα διήμερο. Εν πάση περίπτωση, δεν επικροτώ την “επανάσταση” στη δουλεία σου, καλώς ή κακώς το ήξερες από την αρχή. Επίσης θεωρώ αστείο το λόγο να φτάσεις σε σημείο χωρισμού σε μία σχέση 8 μηνών γιατί ο ένας από τους δύο δουλεύει το Σαββατοκύριακο. Αν συμβεί αυτό, τότε δυστυχώς το αγόρι σου θέλει απλά να περνάει καλά και να μη ζορίζετε. Εγώ στη θέση σας θα άφηνα το χρόνο να κυλήσει έτσι όμορφα όπως περνάτε ήδη ο ένας στο σπίτι του άλλου. Και όταν έρθει η σωστή στιγμή (και πίστεψε με θα το καταλάβετε και οι δύο) , θα μείνετε μαζί!
Εύχομαι όλα να πάνε καλά!
η λύση ειναι μία. Κάλεσε και αυτόν και τον ξάδερφο του να μείνουν μαζί σου. Να κάνετε κοινόβιο.
Να είσαι σίγουρη πως θα συμφωνήσει.
Αντί να χαίρεται ο τύπος που έχεις εργασία κάθεται και σε γκρινιάζει?? Ας πάτε μια ημερήσια εκδρομή την Κυριακή αν έχει τοοοσο μεγάλο πρόβλημα. Υποψιάζομαι ότι θέλει απλά την παρέα σου για να βγαινει οποτε τον βολεύει όπως σωστά προαναφέρθηκε. Η συμβουλή μου είναι η εξής: Επειδή δεν είσαι πιτσιρίκα (νέα είσαι βεβαίως) και οι σχέσεις είναι δυσεύρετες πια προσπάθησε να παρατηρήσεις τη σχέση σας από απόσταση. Στα υπόλοιπα σου φέρεται καλά? Γενικά έχεις πολλά παράπονα απ’ αυτόν? Αν ναι ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Αν γενικά είναι καλός άφησε τον να γκρινιαζει. Σκοπος παντως είναι να είμαστε χαρούμενοι με ένα δεσμό όχι το αντίθετο. Σκέψου ψύχραιμα κι αποφάσισε.
Είμαι με τον συζυγό μου πάνω απο 10χρόνια. Δεν έχει επέμβει ποτέ κάποιος απο τους δυό μας με τόσο στόμφο και επιμονή σε εργασιακά ζητήματα του άλλου (ούτε για πλάκα!!!) . Γιατί δεν κάνει εκείνος το ωράριό του κυλιώμενο για να συμβαδίζει με το δικό σου και απλά απαιτεί απο σένα να κάνεις τα πράγματα όπως τα θέλει; Ανώριμο! Όταν κάποιος περνάει απο μια συνέντευξη, του εξηγούν την φύση της εργασίας, τον μισθό, τα ρεπό και όλα τα σχετικά και όταν υπογράφει την σύμβαση εργασίας του, σημαίνει ότι έχει ακούσει και συμφωνήσει με όλα . Νομίζω; Τα εργασιακά σου δικαιώματα θα καταπατούνταν εαν ο εργοδότης σου καταργούσε τα ρεπό που συμφωνήσατε. Τότε μάλιστα! Τέλος, αντιλαμβάνομαι ότι διακατέχεσαι απο ενοχές (θα χωρίσω φταίγοντας). Γιατί; Αν παρατήσεις την εργασία σου, θα σου πληρώσει ο έρωτάς σου(ο σωστός) το σπίτι και όλα σου τα έξοδα; Πες του απλά λοιπόν ότι εσύ αυτή την δουλειά θες και τί να κάνουμε τώρα. Ο μόνος λόγος για να ψάξεις άλλη, είναι να θες εσύ να αλλάξεις εργασιακό περιβάλλον. Εαν φύγει, να ξέρεις ότι μιά μέρα, όπως και να είχε η κατάσταση θα έφευγε και δεν είναι ή θα είναι δικό σου λάθος. Και πίστεψέ με… όταν υπάρχει αγάπη και κατανόηση, μπορείς μια χαρά να χτίσεις κοινό μέλλον. Ακόμα κι αν χρειαστεί να λείψει κάποιος επαρχία ή εξωτερικό, όχι απλά το μισό Σάββατο και την μισή Κυριακή. Είμαι σίγουρη ότι στον εργασιακό σου χώρο υπάρχουν άνθρωποι μέσα σε σχέση ή και με παιδιά. Όταν υπάρχει εγωισμός απαίτηση και κακομαθημένη συμπεριφορά, ότι και να κάνεις , πάντα ο άλλος θα έχει να πει ένα ¨ναι αλλά… ¨
Δηλαδή αν ήσασταν ένστολοι με κυλιόμενο και Σ/Κ μέσα και ίσως αργίες τι θα έκανε? Αν χάσεις τη δουλειά γι αυτόν ίσως κάποια στιγμή που θα χάσεις και αυτόν( γιατι μάλλον ο άνθρωπος δεν συμβιβάζεται εύκολα) θα μετανιώσεις. Είναι αστεία όλα αυτά….πραγματικά..
8 μήνες δεν είναι λίγοι για να ξεκινήσετε όχι μόνο κουβέντα, αλλά κινήσεις προς συμβίωση, για να μην πω γάμο. Ποτέ δεν θα υπάρχουν οι “ιδανικές συνθήκες” σαν προϋπόθεση για να κάνετε κάτι και προφανώς ο δεσμός σου ψάχνει δικαιολογίες για να μην πάει στο επόμενο βήμα. Αν δεν ήταν τα Σαβ/κύριακά σου, θα ήταν κάτι άλλο, το οποίο πάλι “με συμβίωση δεν θα λυνόταν”. Κάνει λάθος: το κοινό σπιτικό λύνει το κυρίως πρόβλημα του να περνάτε χρόνο μαζί και να στέκεστε ο ένας δίπλα στον άλλον στα δύσκολα. Θα συμφωνήσω με όσα σου είπαν οι προηγούμενοι σχολιαστές και θα προσθέσω ότι αν τόσο πια δεν του αρέσει να είναι μαζί σου και του τη δίνουν τα ωράριά σου, ας πάει να βρει μια δημόσια υπάλληλο με τα Σ/Κ της και τη μεζονέτα της, να του κάνει και πρόταση γάμου και να τον φέρει στη σπιταρόνα της. Αμάν πια γιατί ορισμένοι έχουν κακομάθει πάρα πολύ και φταίμε εμείς οι γυναίκες πολλές φορές που δεν τους ξαποστέλνουμε.