Από το χάος στο chicness: Το στυλ του «διαζευγμένου μπαμπά» που έγινε τάση

Το διαζύγιο δεν είναι μόνο συναισθηματική ανασυγκρότηση, είναι και αισθητική επανατοποθέτηση. Γιατί κάπου ανάμεσα στα κουτιά της μετακόμισης και στα «πότε θα έχεις τα παιδιά» γεννιέται μια νέα ανάγκη: να αποκτήσεις ξανά έναν χώρο που να σε εκφράζει. Ένα σπίτι που να μη μοιάζει με bachelor pad ούτε με υποκατάστατο της παλιάς οικογενειακής ζωής. Και κάπως έτσι, γεννήθηκε το “Divorced Dad Aesthetic”, μια τάση που ξεκίνησε από τους εσωτερικούς σχεδιαστές της Αμερικής και κατέληξε να μιλάει για κάτι πολύ πιο βαθύ από το design: για το πώς βρίσκεις ξανά τον εαυτό σου μέσα από τον χώρο σου.

Επανάσταση με χαρακτήρα

Το νέο στυλ του “διαζευγμένου μπαμπά” δεν είναι συγκεκριμένο design trend αλλά μια στάση ζωής. Ξεκινά από τη στιγμή που αποφασίζεις να αφήσεις πίσω ό,τι δεν σου ανήκει πια και να φτιάξεις ένα σπίτι που να λέει την ιστορία σου. Όχι με φτηνές λύσεις ή επιφανειακές αγορές, αλλά με κομμάτια που έχουν σημασία. Αντί για την άχαρη αισθητική του “ξεκινάω από το μηδέν”, εδώ μιλάμε για ώριμη αναγέννηση. Μπορεί να είναι ένας τοίχος γεμάτος μουσικά όργανα, ένα τραπέζι φτιαγμένο για βραδιές με φίλους ή ένας πίνακας που διάλεξες απλώς γιατί σου θυμίζει κάτι καλό. Είναι η στιγμή που σταματάς να ζητάς έγκριση για το γούστο σου.

Άνεση χωρίς παραίτηση

Η λέξη-κλειδί εδώ είναι «άνεση», αλλά όχι η βαρετή εκδοχή της. Οι σχεδιαστές που καθιέρωσαν το look μιλούν για χώρους που εκπέμπουν σταθερότητα χωρίς να είναι ψυχροί. Ένα μεγάλο, στιβαρό δερμάτινο καναπέ, όχι για να δείχνει επιβλητικός, αλλά για να μαζεύεσαι με τα παιδιά, να βλέπετε ταινίες και να ξαναχτίζεις αυτό το αίσθημα του «μαζί». Ένα τραπέζι με αποθηκευτικό χώρο, όχι για να κρύβεις τα συναισθήματα, αλλά τα lego και τα επιτραπέζια. Το “Divorced Dad Aesthetic” είναι η απάντηση στο «παρηγορητικό χάος» του χωρισμού, φέρνοντας μια ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική ταυτότητα και τη συναισθηματική ασφάλεια.

Ο μπαμπάς που σχεδιάζει με συναίσθημα

Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή της τάσης είναι το πώς εντάσσει τα παιδιά στο design, όχι σαν «επισκέπτες του Σαββατοκύριακου», αλλά σαν κομμάτι του σπιτιού. Αυτό σημαίνει δημιουργικότητα και ευαισθησία: ένα παιδικό δωμάτιο κρυμμένο πίσω από μια βιβλιοθήκη, αποθηκευτικοί χώροι που λειτουργούν έξυπνα, έντονα χρώματα που ξεχωρίζουν μέσα στο μίνιμαλ σκηνικό. Και φυσικά, συναισθηματικά αντικείμενα που αφηγούνται στιγμές. Ένας μπαμπάς που εκθέτει περήφανα το διαστημόπλοιο LEGO που έφτιαξε με τον γιο του δε δείχνει ανωριμότητα, δείχνει σύνδεση. Αυτό είναι το νέο “cool”.

Η ωριμότητα του χώρου

Η μεγαλύτερη παγίδα για όποιον στήνει ένα σπίτι από την αρχή είναι η βιασύνη. Οι ειδικοί του design συμφωνούν: οι “γρήγορες αγορές” κάνουν το σπίτι να δείχνει προσωρινό, σαν σουίτα ξενοδοχείου με προσωρινό ένοικο. Το “Divorced Dad Aesthetic” ποντάρει στο αντίθετο, στην πρόθεση. Επιλέγεις υλικά που αντέχουν, πέτρα, ξύλο, μέταλλο. Χτίζεις σιγά-σιγά, όχι μόνο έναν χώρο, αλλά και μια νέα ταυτότητα. Είναι μια υπενθύμιση ότι η σταθερότητα δεν έρχεται από τα τετραγωνικά, αλλά από το πώς νιώθεις όταν ανοίγεις την πόρτα και λες «αυτό είναι το σπίτι μου».

Κάπως έτσι, το στυλ του “διαζευγμένου μπαμπά” έπαψε να είναι αστείο meme και έγινε μια σχεδόν φιλοσοφική προσέγγιση στο design. Δεν είναι για άντρες μόνο, είναι για όποιον έχει χάσει κάτι και προσπαθεί να το αντικαταστήσει με κάτι καλύτερο: με γούστο, με συναισθηματική ωριμότητα και με αληθινή παρουσία. Γιατί το σπίτι δεν είναι σκηνικό για να αποδείξεις πως είσαι καλά. Είναι ο τόπος όπου μαθαίνεις ξανά να είσαι ο εαυτός σου.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock