Κάνε ένα home check-up και δες πώς «νιώθει» το σπίτι σου

Πες μου, πώς είναι το σπίτι σου σήμερα; Όχι τα τετραγωνικά, ούτε τα φώτα led που έβαλες στον διάδρομο. Πώς νιώθεις εσύ όταν μπαίνεις μέσα. Ανακουφίζεσαι ή σε πιάνει κάτι σαν μούδιασμα; Αν σου φαίνεται υπερβολική η ερώτηση, να σου πω πως το πώς νιώθουμε στον χώρο μας επηρεάζει όσο δε φαντάζεσαι τη διάθεσή μας, την ενέργειά μας, τις σχέσεις μας ακόμα και τον ύπνο μας. Κι επειδή δεν έχεις ούτε χρόνο ούτε διάθεση να διαβάσεις τρεις τόμους ψυχολογίας, σου έχω μια πιο γρήγορη λύση: ένα απλό “check-up” του σπιτιού σου. Όπως θα έκανες με το σώμα σου ή με το αυτοκίνητο, έτσι και το σπίτι χρειάζεται μια τακτική αξιολόγηση. Όχι για να το κρίνεις αλλά για να το καταλάβεις.

Το σπίτι ως καθρέφτης της καθημερινότητας

Σκέψου το εξής: νιώθεις πως κάθε φορά που πας να μαγειρέψεις, θυμάσαι ότι σου λείπει κάτι, το τάπερ, το λάδι, η υπομονή; Ή σου φαίνεται πως πρέπει να σκάψεις για να βρεις ένα παπούτσι; Αν ναι, τότε μάλλον το σπίτι σου σε δυσκολεύει αντί να σε εξυπηρετεί. Και δε φταις εσύ. Απλώς ο χώρος δεν είναι στημένος με τρόπο που να στηρίζει τη ζωή σου, αλλά περισσότερο σαν να έχει παραδοθεί στην αδράνεια. Ίσως χρειάζεσαι καλύτερη οργάνωση, μικρές αλλαγές στη διάταξη, ή ακόμα και να αξιοποιήσεις σωστά δωμάτια που τα κρατάς κλειστά γιατί σε αγχώνουν μόνο που τα κοιτάς. Δεν είσαι ο μόνος. Είναι πιο συνηθισμένο απ’ όσο νομίζεις.

Το σπίτι που σου μοιάζει (ή και όχι)

Άλλο θέμα κι αυτό. Μπαίνεις σπίτι και λες “καλό είναι”, αλλά μέσα σου κάτι δεν σε ενθουσιάζει. Ίσως φταίει το ότι διάλεξες τα πιο ουδέτερα χρώματα “για να πας με όλα” και τελικά δε σε εκπροσωπεί τίποτα. Το σπίτι σου δε σε καθρεφτίζει, και αυτό δεν είναι μικρό πράγμα. Ο χώρος σου είναι η σκηνή της ζωής σου, δε γίνεται να μην έχεις τον βασικό ρόλο. Αντί να μένεις σε ένα “εντάξει”, τόλμησε μικρές παρεμβάσεις που μιλάνε για σένα. Μια αφίσα που αγαπάς, ένα ύφασμα με έντονο χρώμα, κάτι που θα σε κάνει να χαμογελάς. Και όχι, δε χρειάζεται να είναι τέλειο, αρκεί να είναι εσύ.

Όταν το σπίτι γίνεται καταφύγιο

Τώρα σκέψου την άλλη εικόνα. Μπαίνεις μέσα, αφήνεις τα κλειδιά, παίρνεις ανάσα και νιώθεις πως εδώ είσαι ασφαλής. Οι χώροι είναι φτιαγμένοι για να λειτουργούν, η ακαταστασία δε σε πνίγει γιατί όλα έχουν μια θέση, και το πιο βασικό, σε εμπνέει να ζήσεις. Μπορεί να κάνεις τα χόμπι σου, να φέρνεις φίλους, να κάθεσαι στον καναπέ χωρίς να σε σφίγγει το μαξιλάρι της κρίσης. Αυτό δεν είναι πολυτέλεια, είναι εφικτό. Αρκεί να δεις το σπίτι όχι ως βάρος αλλά ως εργαλείο. Και να θυμάσαι πως με λίγες στοχευμένες αλλαγές, κάθε γωνιά μπορεί να γίνει λειτουργική, ζωντανή και δική σου.

Δε χρειάζεται να αναστενάξεις κοιτώντας τον καναπέ σου ούτε να ξοδέψεις μια περιουσία στο πρώτο κατάστημα με ριχτάρια. Το σπίτι σου δεν θέλει επανάσταση, θέλει μερικές αλλαγές. Λίγο φως εκεί που δεν περίμενες, ένα χρώμα που να σε εκφράζει, μια γωνιά που να σε ξεκουράζει. Αντί να το δεις σαν φορτίο, δες το σαν πεδίο. Είναι ο χώρος σου και μπορεί να δουλέψει για σένα, όχι εναντίον σου. Και αν κάτι δεν σου ταιριάζει, τότε έχεις ήδη κάνει το πρώτο βήμα: το παρατήρησες. Από εκεί ξεκινούν όλα. Όσο πιο πολύ νιώθεις πως “σου ανήκει” ο χώρος σου, τόσο πιο ελαφριά νιώθεις και εσύ. Και αν τώρα που διαβάζεις αυτά σκέφτεσαι “ναι, αλλά από πού να ξεκινήσω;”, σου λέω αυτό: ξεκίνα με το να δεις το σπίτι σου με καθαρό μάτι. Ίσως το μόνο που χρειάζεται είναι να ρωτήσεις τον εαυτό σου “τι με δυσκολεύει εδώ μέσα και τι θα με έκανε να χαμογελάσω λίγο παραπάνω;”. Από εκεί αρχίζει η αλλαγή.

10 τρόποι να κάνεις το σπίτι σου πιο “εντάξει” (και λίγο παραπάνω)

• Άδειασε ένα συρτάρι που σε εκνευρίζει κάθε φορά που το ανοίγεις. Είναι απλό, αλλά δίνει απίστευτη ανάσα.
• Βάλε κάτι που να σε αντιπροσωπεύει. Μια αφίσα, ένα υφασμάτινο μαξιλάρι, μια φωτογραφία που αγαπάς. Να το βλέπεις και να λες “εδώ είμαι εγώ”.
• Άναψε ένα φως που δεν είναι ψυχρό σαν οδοντιατρείο. Ο φωτισμός επηρεάζει τη διάθεση.
• Φτιάξε μια “γωνιά δική σου”. Δε χρειάζεται να είναι δωμάτιο. Μπορεί να είναι μια καρέκλα με θέα, ένα ράφι, ένα τραπεζάκι που λες “αυτό είναι για μένα”.
• Οργάνωσε κάτι που σε καθυστερεί κάθε μέρα. Τα παπούτσια, τα κλειδιά, τα ταπεράκια. Βρες ένα σύστημα που σε ξεκουράζει.
• Χρησιμοποίησε έναν χώρο που είχες εγκαταλείψει. Το γραφείο που έγινε αποθήκη, το δεύτερο υπνοδωμάτιο που σε τρομάζει. Μια μικρή αλλαγή, ένα μεγάλο βήμα.
• Πρόσθεσε κάτι που να φέρνει φρεσκάδα. Ένα φυτό, μια αλλαγή σε μαξιλάρια, λίγη μουσική. Η ανανέωση δεν είναι πολυτέλεια.
• Κάνε έναν μίνι απολογισμό κάθε μήνα. Πού δυσκολεύεσαι μέσα στο σπίτι; Τι σε πιέζει; Κράτα σημειώσεις και φτιάξ’ τα σιγά-σιγά.
• Συνεννοήσου με τους άλλους που ζουν μαζί σου. Όλοι χρειάζονται χώρο. Αν το σπίτι γίνει κοινός τόπος, αντί για πεδίο μάχης, ηρεμούν όλοι.
• Σκέψου πώς θες να ζεις, όχι απλώς πού. Αν θες να μαγειρεύεις, να διαβάζεις ή να χορεύεις, φτιάξε χώρο γι’ αυτό. Το σπίτι είναι σκηνή, όχι μόνο καταφύγιο.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock