Όταν το σπίτι «ντύνεται»: Οι κανόνες (και οι εξαιρέσεις!) στα υφάσματα

Δεν υπάρχει τίποτα πιο αποκαλυπτικό για το στυλ ενός σπιτιού από τα υφάσματά του. Μπορεί να έχεις τους πιο όμορφους τοίχους, το πιο ψαγμένο φωτιστικό ή το ιδανικό τραπέζι, αλλά αν τα υφάσματα δεν «κουμπώνουν», το σύνολο χάνει τη μαγεία του. Τα σεντόνια, οι κουρτίνες, τα μαξιλάρια, τα ριχτάρια και τα καλύμματα είναι το ρούχο του σπιτιού, κι όπως και με τα δικά μας ρούχα, άλλο αποτέλεσμα έχει ένα μονόχρωμο λινό κι άλλο ένα γεωμετρικό βαμβακερό. Το θέμα δεν είναι απλώς να διαλέξεις ωραία σχέδια, αλλά να βρεις τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στο λείο και το έντονο, στο διακριτικό και το εκρηκτικό, στο απλό και το πολύπλοκο.

Πώς να συνδυάζεις τα υφάσματα με αυτοπεποίθηση

Αν ανήκεις στους τολμηρούς, τότε ο κόσμος των συνδυασμών είναι δικός σου. Οι έντονες υφές και τα μοτίβα μπορούν να μεταμορφώσουν ένα ουδέτερο σαλόνι σε κάτι γεμάτο χαρακτήρα. Το κόλπο είναι να μην αφήσεις τα σχέδια να σε καταπιούν. Διάλεξε μια βασική χρωματική παλέτα και παίξε μέσα σε αυτήν, συνδυάζοντας διαφορετικά μοτίβα — ρίγες, γεωμετρικά σχέδια, λουλούδια — αλλά σε συγγενικούς τόνους. Αν πάλι αγαπάς το χάος με πρόγραμμα, τόλμησε το contrast: ένα εμπριμέ μαξιλάρι πάνω σε μονόχρωμο καναπέ ή μια κουρτίνα με αφηρημένο σχέδιο δίπλα σε λινό τραπεζομάντηλο. Για να μη χαθείς στη θεωρία, ζήτα μικρά δείγματα από καταστήματα, φτιάξε το δικό σου moodboard και δες πώς «μιλάνε» μεταξύ τους οι υφές και τα χρώματα στο φυσικό φως του σπιτιού σου.

Τα μονόχρωμα που δεν είναι ποτέ βαρετά

Αν προτιμάς την ηρεμία και δε θέλεις κάθε φορά που κάθεσαι στον καναπέ να νιώθεις ότι βρίσκεσαι μέσα σε πίνακα του Μιρό, οι μονόχρωμες επιλογές είναι ο δρόμος σου. Όμως μην τις υποτιμάς. Ένα λινό σε φυσική απόχρωση, ένα βελούδο σε βαθύ μπλε ή ένα βαμβακερό σε σπασμένο λευκό μπορεί να είναι εξίσου εκφραστικά όσο και τα πιο πολύχρωμα σχέδια. Το μυστικό βρίσκεται στις υφές. Μπορείς να παίξεις με την αφή: ματ και γυαλιστερά, απαλά και σκληρά, σφιχτά υφασμένα και ανάλαφρα. Και φυσικά υπάρχουν και τα λεγόμενα “ψεύτικα” μονόχρωμα, αυτά τα υφάσματα που από κοντά έχουν λεπτή πλέξη ή μικροσχέδιο και από μακριά μοιάζουν εντελώς ουδέτερα. Είναι ό,τι πρέπει για εσένα που θες κάτι απλό, αλλά όχι αδιάφορο.

Η ισορροπία του λείου και του έντονου

Το ιδανικό σπίτι δεν είναι ούτε πασαρέλα υφασμάτων ούτε γυμνό από υφή. Είναι η χρυσή τομή ανάμεσα στο ήρεμο και το εκφραστικό. Μπορείς, για παράδειγμα, να δώσεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα στοιχείο — ένα κεφαλάρι, έναν καναπέ, μια πολυθρόνα — και να το ντύσεις με έντονο ύφασμα. Όλα τα υπόλοιπα γύρω του μπορούν να κρατηθούν σε πιο ήσυχες αποχρώσεις και υφές. Αν πάλι έχεις ένα εντυπωσιακό χαλί ή κουρτίνες με χαρακτήρα, τα υπόλοιπα μαξιλάρια και ριχτάρια αρκεί να «ψιθυρίζουν». Η ισορροπία είναι το παν, γιατί θέλεις οι υφές να συνεργάζονται, όχι να ανταγωνίζονται.

Το πιο όμορφο σε όλο αυτό το παιχνίδι είναι ότι τα υφάσματα δεν είναι μόνιμα. Μπορείς να τα αλλάζεις με τις εποχές, τη διάθεση ή απλώς για να δώσεις νέα πνοή στο χώρο χωρίς να χρειαστεί να κάνεις ανακαίνιση. Ένα καλοκαιρινό λινό ριχτάρι, λίγα μαξιλάρια με τροπικά σχέδια ή μια βαμβακερή κουρτίνα μπορούν να κάνουν το σπίτι σου να αναπνεύσει ξανά. Τον χειμώνα, πάλι, τα χοντρά υφάσματα και τα ζεστά χρώματα αγκαλιάζουν το βλέμμα και δημιουργούν θαλπωρή.

Η αλήθεια είναι ότι το σπίτι ντύνεται όπως ντύνεσαι κι εσύ. Άλλες φορές θέλει να βγει με έντονα prints και άλλες με διακριτική κομψότητα. Το ζητούμενο είναι να του δίνεις τη δική σου προσωπικότητα, να συνδυάζεις με ένστικτο και να θυμάσαι ότι, στο τέλος της ημέρας, τα υφάσματα είναι η γλώσσα που κάνει το σπίτι σου να μιλά.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock