Πώς μαζευτήκαμε τόσοι πολλοί μέσα σε ένα σπίτι, θα αναρωτιέσαι. Έλα ντε! Η Layla ήρθε στην ζωή μου πριν 6 χρόνια. Θυμάμαι την πρώτη μας συνάντηση: μια fluffy μπουκιά γαντζώθηκε στα πόδια μου, και με το που της έλεγα κάτι, έστριβε το κεφάλι της δεξιά-αριστερά, λες και καταλάβαινε ακριβώς τι έλεγα και μου απαντούσε. Ακόμα το κάνει αυτό, είναι το χαρακτηριστικό της. Με αυτά της τα τερτίπια, εκείνο το Σάββατο του 2017, φύγαμε μαζί από το καταφύγιο, σε μια περίοδο της ζωής μου που δεν ήθελα έξτρα σκοτούρες στο κεφάλι μου.
View this post on Instagram
Και ακριβώς επειδή δεν ήθελα παραπάνω έννοιες και ευθύνες, βρέθηκα ξαφνικά «μητέρα» από το πουθενά, με ένα «παιδί» να έχει κάνει κατάληψη στο σπίτι μου, στο κρεβάτι μου, στον καναπέ μου. Και μάλλον το σύμπαν αντιλήφθηκε πως είμαι πολύ καλή σε αυτό το ρόλο, γιατί λίγους μήνες αργότερα, αποφάσισε να φέρει στο δρόμο μου – στην πόρτα μου για την ακρίβεια – την Bella. Περίπου δύο χρονών τότε εκείνη, εξαντλημένη, εξαιρετικά αδύνατη, τόσο που με δυσκολία στεκόταν στα πόδια της, αλλά με δύο πορτοκαλί μάτια που πέταγαν φωτιές.
View this post on Instagram
Κάποιος πολύ υπεύθυνος την είχε παρατήσει μόνη της μέσα στο δάσος. Της το δίνω όμως: προσπάθησε τόσο πολύ για να μείνει σε αυτό το σπίτι. Και εγώ ομολογώ, προσπάθησα πολύ για το αντίθετο. Και το μετανιώνω. Μην με ρωτήσεις πως έμεινε τελικά. Δεν θυμάμαι. Κάποια στιγμή απλά κουράστηκα να προσπαθώ, και αφέθηκα.
View this post on Instagram
Περάσαμε τα επόμενα χρόνια παρέα οι τρεις μας. Φανταστικά χρόνια. Πέρσι, το σύμπαν αποφάσισε πως ήταν καιρός να περάσω στην επόμενη πίστα. Ένα πρωινό βρήκα «πεταμένο» στον κήπο μου, τον Bono. Άλλη μια φορά που το ανθρώπινο είδος με απογοήτευσε. Η αλήθεια είναι βέβαια πως λίγη τεστοστερόνη χρειαζόταν σε αυτό το σπίτι. Πολλές γυναίκες. Μάντεψε τι έγινε… Έμεινε και αυτός!
View this post on Instagram
Η συγκατοίκηση με 3 σκυλιά είναι πότε το «dream come true» μου και πότε μια κατάσταση για γερά νεύρα και βαθιές ανάσες. Οι περισσότερες στιγμές είναι μαγικές. Όταν γυρνάω στο σπίτι και με περιμένουν στην πόρτα για αγκαλιές. Όταν πέφτω για ύπνο και έρχονται και χώνονται στο κρεβάτι μου. Όταν βγαίνουμε για παιχνίδι. Όταν βολτάρουμε τα σαββατοκύριακα στο αγαπημένο μας πάρκο. Υπάρχουν όμως και στιγμές που τα πράγματα είναι δύσκολα. Θέλει αντοχές. Τα σκυλιά μου κάνουν πολλά για τα οποία είμαι περήφανη. Η Layla πάει το μαξιλάρι της κάθε πρωί στο «σπίτι» της. Η Bella και ο Bono πολλές φορές πηγαίνουν μόνοι τους βόλτα, γιατί ξέρουν απέξω το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι. Η Layla φέρνει το λουρί της στην πόρτα, όταν της το ζητάω.
Δεν μπορούν όμως να συμμαζέψουν μόνα τους το σπίτι – χάος για το οποίο είναι εκείνα κυρίως υπεύθυνα. Δεν μπορούν να μαζέψουν μόνες τους τα ψίχουλα από το πάτωμα, όταν μασάνε άτσαλα τα μπισκότα τους. Δεν μπορούν να βάλουν σκούπα όταν οριακά δεν βλέπουμε τα πλακάκια πια από τα στρώματα τρίχας. Να πλύνουν τα πιάτα τους. Να σφουγγαρίσουν το πάτωμα, το οποίο έχουν περπατήσει με λασπωμένα πατουσάκια. Να καθαρίσουν την αυλή. Δεν μπορούν να απολυμάνουν τις επιφάνειες από ιούς και μικρόβια. Δεν ξέρουν καν τι είναι οι ιοί.
Στην περίπτωση της συγκατοίκησης, οι δουλείες μοιράζονται. Όχι όμως στην δική μας. Στην δική μας – πανέμορφη σε γενικές γραμμές – σχέση, όλες τις δουλειές αναγκαστικά τις κάνω εγώ. Και είναι πολλές. Χρειάζομαι συμμάχους. Σε αυτό το σημείο, εμφανίζεται η χλωρίνη Klinex με μπέρτα σούπερ ήρωα.
Σε εκείνη τρέχω όποτε είμαι σε απελπισία. Μια γρήγορη «ψακτική» μέσα στο σπίτι μου, και θα βρεις πολλά από τα – 100% ανακυκλώσιμα πια – μπουκάλια της σε διάφορες γωνιές. Γιατί; Γιατί αυτήν ξέρω, αυτήν εμπιστεύομαι, αρχικά. Επιπλέον γιατί είναι η μόνη που μπορεί να μου υποσχεθεί – και να το τηρήσει – πως θα εξουδετερώσει το 99,9% των ιών και των μικροβίων. Όταν έχεις σκυλιά – που μπαινοβγαίνουν ελεύθερα από τον κήπο στο σπίτι και από το σπίτι στον κήπο – αυτή η «υπόσχεση» είναι πολύ σημαντική.
Ανεξαρτήτως αν πρόκειται για το μπάνιο, την κουζίνα ή το σαλόνι, με την παχύρευστη χλωρίνη Klinex, οι χώροι του σπιτιού αλλά και οι βεράντες και η αυλή είναι ασφαλείς και υγιεινά καθαροί. Λάμπουν από καθαριότητα και μοσχοβολούν, όποιο και αν είναι το πρόγραμμα και οι διαθέσεις των σκυλιών μου. Εγώ στα μαγικά δεν πιστεύω, αλλά αυτή η «κυρία» κάνει ταχυδακτυλουργικά κόλπα, δεν εξηγείται διαφορετικά.
