Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό ΛΟΙΠΟΝ και τη Ρενέ Σαραντινού παραχώρησε πρόσφατα η Αλίκη Κατσαβού. Δύο μήνες μετά το θάνατο του Κώστα Βουτσά, η ηθοποιός και σκηνοθέτης έκανε και μια αποκάλυψη για την διαθήκη του μεγάλου ηθοποιού του ελληνικού κινηματογράφου και εξήγησε πώς μίλησε στον μικρό Φοίβο για το θάνατο του μπαμπά του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ακολουθεί σχετικό απόσπασμα:
Η ζωή σου σε πρώτο πλάνο έχει τον Φοίβο και μετά την καλλιτεχνική σου δραστηριότητα;
Εννοείται, ακριβώς εκεί βρίσκω τον εαυτό μου. Η μητρότητα είναι το νούμερο ένα και η καλλιτέχνιδα πρέπει να βρίσκει διέξοδο δημιουργίας – έτσι θα κινηθώ στη ζωή μου από εδώ και πέρα. Το παιδί μου είναι προτεραιότητα. Μέσα σε όλα αυτά που περνάμε κάτι που απασχολεί το μυαλό μου είναι πώς θα φέρνω την τέχνη μου κοντά στον κόσμο. Το παιδί που έχω φέρει στον κόσμο έχω υποχρέωση να το μεγαλώσω σ’ ένα υγιές περιβάλλον, με μια μαμά που θα παραμείνει υγιής ψυχικά, πνευματικά και σωματικά, έτσι θα τα καταφέρω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στον Φοίβο λείπει ο μπαμπάς του, τον ζητάει;
Ο Φοίβος έχει μια υγιή αντίδραση στο πένθος, ευτυχώς, έχει δυνατό χαρακτήρα, δεν παρουσιάζει παράξενες συμπεριφορές, αλλά αναμενόμενες. Στεναχωριέται, αναζητάει τον μπαμπά του, είναι μια ηλικία που δεν μπορεί να κατανοήσει το τετελεσμένο, το αμετάκλητο του θανάτου. Αυτό με αναγκάζει να βρίσκομαι στη δύσκολη και την αμήχανη θέση, αρκετές φορές, να εξηγώ το γεγονός, το τι έχει συμβεί.
Του έχεις μιλήσει ανοιχτά για το θάνατο του πατέρα του;
Ναι, οι ειδικοί με συμβούλεψαν να μιλήσω στον Φοίβο ανοιχτά, ξεκάθαρα και με απλά λόγια. Εξηγώντας το ιατρικό συμβάν, ότι είναι ασφαλής, ότι δεν κινδυνεύουμε όλοι ανά πάσα ώρα και στιγμή να πεθάνουμε και ότι συνέβη για συγκεκριμένους λόγους. Είναι δύσκολο κομμάτι για τα παιδιά αυτής της ηλικίας, δεν μπορούν να καταλάβουν το αμετάκλητο, ότι ο μπαμπάς δεν θα επιστρέψει. Αυτό καλούμαι να αντιμετωπίσω με ψυχραιμία, να εξηγώ ξανά και ξανά, όσες φορές χρειάζεται… Τις περισσότερες φορές είναι χαρούμενος, παίζει ωραία, αλλά είναι και μερικές στιγμές που με ρωτάει, που τον θυμάται ή συσχετίζει κάποιο γεγονός με κάτι που είχε ζήσει μαζί του… Αυτά ζούμε σε σχέση με το πένθος.
Εσύ του ανακοίνωσες το θλιβερό γεγονός;
Ναι, εγώ του το ανακοίνωσα, διάλεξα μια ήσυχη στιγμή, που ήμουν ήρεμη, ψύχραιμη και δεν έκλαιγα, όπου του εξήγησα με απλά λόγια τι έχει συμβεί.
Παρακολουθεί τις ταινίες του μπαμπά του ο Φοίβος;
Ναι, τον βλέπει στις ταινίες και τον αναγνωρίζει, αλλά δεν ρωτάει, χαίρεται, ενώ παράλληλα κάνει κι άλλα πράγματα.
Πώς καταφέρνεις να μην κλαις και να συγκρατείς τον πόνο σου μπροστά στο γιο σου;
Δεν κλαίω ποτέ μπροστά στον Φοίβο, είναι θέμα χαρακτήρα, έτσι ήμουν όλη μου τη ζωή, δεν κλαίω μπροστά σε άλλους. Βρίσκω τις στιγμές που θα είμαι μόνη μου, τη νύχτα…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
