Ανδρέας Μικρούτσικος: Είναι στιγμές που μου λείπει το τηλεοπτικό overdose

Έπειτα από αρκετό καιρό αποχής αλλά χωρίς να έχει χάσει το πάθος και τον σαρωτικό του χαρακτήρα ο Ανδρέας Μικρούτσικος επιστρέφει! Βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής “Στην κουζίνα με τον Άρη” που προβάλλεται στον ΣΚΑΙ. Ο τηλεοπτικός σεφ Άρης Τσανακλίδης είναι φίλος του και δεν θα μπορούσε να του πει “όχι” παρόλο που η μοναδική φορά που στα τελευταία 5 χρόνια που εμφανίστηκε στην τηλεόραση ήταν στον Πέτρο Κωστόπουλου. Στο πλατό τον συνάντησε και το περιοδικό ΕΓΩ! Weekly και ο Γιάννης Βίτσας και ο αγαπημένος παρουσιαστής μίλησε για όλα!

Ο Ανδρέας εξήγησε πως είναι φορές που του λείπει το τρελό πρόγραμμα της τηλεόρασης παρόλο που ήταν ένα τηλεοπτικό overdose αυτό που ζούσε. Από αυτό εξαιρεί την επαφή με τον κόσμο γιατί παρόλο που απέχει δεν έχει σταματήσει να μιλάει μαζί της σε κάθε στιγμή της καθημερινότητάς του αφού πάντα τον αναγνωρίζουν και τον σταματούν.

“Όμως η έκθεση που μέσα από την μαγική κάμερα συνδεσμολογείται με δεκάδες χιλιάδες κόσμου έχει μία μαγεία, μία τοξίνη -αν την κάνεις με πάθος, ψυχή και φαντασία. Δύσκολα αποτοξινώνεσαι”, αναφέρει χαρακτηριστικά.

Δεν δίστασε να μιλήσει και για τα τηλεοπτικά πρόσωπα παρομοιάζοντάς τα με φαγητά. “Η τηλεόραση σήμερα μου θυμίζει ιμάμ μπαϊλντί όπου δεν έχει ξεπικρίσει πολύ η μελιτζάνα. Έχει την πικρή γεύση της κακιάς μελιτζάνας. Ο Σεφερλής είναι νοστιμότατες πατάτες γιαχνί. Ο Κωστόπουλος είναι κις λορέν με κρέμα γάλακτος που δεν ψήθηκε τόσο καλά. Ο Λιάγκας είναι φακές και η Μελέτη αμελέτητα!”, είπε.

Και πρόσθεσε: “Ξέρω τον Σεφερλή. Έχω δουλέψει μαζί του. Είναι δαιμονιώδης, ατακαδόρος, ανατρεπτικός. Έχει το ταλέντο να παραλλάσσει μια λέξη και να κάνει πράγματα. Τον θαυμάζω. Σε όποια εκπομπή και πήγαινε, δημιουργούσε πραγματικά με τον κόσμο. βεβαίως μια εκπομπή δεν μπορεί να μείνει σε αυτό. Θέλει τη σοβαρή συνέντευξη, τη συγκίνηση. Θέλει ότι είναι η ζωή. Στο χαβαλέ είναι αχτύπητος, αλλά πιο ισορροπημένος παρουσιαστής είναι ο Λιάγκας. Έχοντας παίξει και στο πολιτικό σκέλος κάνοντας ειδήσεις και πολιτικό ρεπορτάζ, διαθέτει τη γνώση αυτών των πραγμάτων. Έχει εμπειρία και δικαιοσύνη, παρόλο που σε πολλά πράγματα γίνεται ακραία άδικος όταν νομίζει ότι θίγεται. Αλλά γενικότερα βγάζει αυτή την αίσθηση. Είναι ο πιο ισορροπημένος παρουσιαστής. Το commedia dell arte που έχει ο Σεφερλής είναι απλησίαστο, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό”.

Φυσικά, αναφέρθηκε και στις γυναίκες της ζωής του που λάτρεψε και την ταμπέλα του ”γυναικά” που του κόλλησαν. “Όταν άρχιζε ένα παράπονο, όταν ένιωθα ότι εδώ πέταξα την μπάλα έξω με καθυστέρηση, μου δημιουργούσε μια ανησυχία. Χρειαζόμουν ίσως ένα μαγκούρι να πατήσω, να στηριχτώ, λες και έβλεπα τον επερχόμενο χωρισμό και είχα ανάγκη εναλλακτικής λύσης. Οπότε λοιπόν εμφανιζόμουν ως ένα είδος μοιχού που απατάει, ήταν γιατί ήδη είχε μπει ένα ζιζάνιο στο “εμείς” και έβλεπες τον καθένα να κλείνεται στο φρούριο του “εγώ”. Τότε λειτουργούσα έτσι. Ξόρκιζα το κακό. Έλεγα “Εντάξει, ρε παιδί μου, δεν έγινε και τίποτα”. Γινόταν όμως”

Διάβασε περισσότερα στο ΕΓΩ! Weekly που κυκλοφορεί

Read More

And More