Άρης Μουγκοπέτρος: Παρουσίασε το πρώτο του βιβλίο μετά τον σοβαρό τραυματισμό του – Φωτογραφίες TLIFE

Πλήθος κόσμου έδωσε το παρών σε γνωστό βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας, χθες Δευτέρα 24 Νοεμβρίου, καθώς ο Άρης Μουγκοπέτρος παρουσίασε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «1333».

Στο πρώτο του βιβλίο, ο δεξιοτέχνης του κλαρίνου ανοίγει για πρώτη φορά μια ειλικρινή αφήγηση όπου η μουσική, η οικογένεια, οι ρίζες του και η κρίσιμη στιγμή της ζωής του συναντιούνται. Το βιβλίο δεν είναι απλώς η ιστορία ενός μουσικού· είναι η εξομολόγηση ενός ανθρώπου που πορεύτηκε με πάθος, αντιμετώπισε τον φόβο και βρήκε τη δύναμη να μετατρέψει το γεγονός σε δημιουργία.

Παρουσιάστρια της βραδιάς ήταν η Ζήνα Κουτσελίνη, ενώ το παρών έδωσαν θαυμαστές του Άρη Μουγκοπέτρου αλλά και οι γονείς του, οι οποίοι στάθηκαν βράχοι στο πλευρό του σε όλη τη δύσκολη περίοδο της ανάρρωσης από τον σοβαρό τραυματισμό του.

Δες φωτογραφίες:

Τον Απρίλιο του 2025, ο Άρης Μουγκοπέτρος τραυματίστηκε σοβαρά σε γλέντι στα Τριπόταμα Αχαΐας, όταν εξερράγη κροτίδα στα χέρια του, με αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό δύο δακτύλων του δεξιού χεριού. Το περιστατικό προκάλεσε έντονη δημοσιότητα και συζήτηση γύρω από την ασφάλεια σε λαϊκές εκδηλώσεις, αλλά και την προσωπική του μάχη για επιστροφή στη μουσική σκηνή. Ο ίδιος μίλησε ανοιχτά για τον φόβο, την πίστη και τη νέα του αποφασιστικότητα: «Θα επιστρέψω δυνατός».

Το γεγονός αυτό –πέρα από τη δυσκολία που έφερε– αποτέλεσε και τη «γέφυρα» για την καταγραφή της «άλλης» πλευράς της ζωής του, της προσωπικής του αλήθειας, όπως αποτυπώνεται στο βιβλίο.

Σε συνέντευξή του στον Γρηγόρη Αρναούτογλου, ο Άρης Μουγκοπέτρος είχε εξομολογηθεί: «Δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω, έλεγαν πίσω από την πλάτη μου ψέματα και αυτό με έκανε κομμάτια. Δεν έχω νιώσει ποτέ ζήλεια μέσα μου, πάντα θαύμαζα τους ανθρώπους που εξελίσσονται και ήθελα να μαθαίνω από αυτούς. Με συγκλόνισε η σειρά «17 Κλωστές», υπέφερα όταν την έβλεπα, γιατί νόμιζα ότι ήμουν εγώ. Θα μπορούσα να είχα φτάσει κι εγώ στο ίδιο τέλος με εκείνον. Σκέφτηκα να κάνω ζημιά στον εαυτό μου, με κράτησε η σκέψη των παιδιών μου.

Χωρίς να έχω δώσει το παραμικρό δικαίωμα στο χωριό βγήκε μία “βρώμα” ότι νοσηλεύτηκα για χρήση ναρκωτικών ουσιών και ότι υπέγραψε η γυναίκα μου για να φύγω. Ήταν πρόστυχο. Μου έστελναν μηνύματα αν είμαι καλά, γινόταν συνεχώς χειρότερο.

Πήγαινα σε οποιοδήποτε καφενείο και άκουγα τον κόσμο να ψιθυρίζει, ενώ γνώριζαν πως δεν ισχύουν οι φήμες. Ξέρω ποιοι έβγαλαν αυτές τις φήμες και ήταν και στο κοντινό μου περιβάλλον. Ο μόνος που φορούσε παντελόνια τελικά ήμουν εγώ».

Φωτογραφίες: Ελένη Βαμβακά