Γεράσιμος Μιχελής: Έπασχε από τη νόσο ALS – Η αποκάλυψη του Μιχάλη Οικονόμου

Θλίψη έχει προκαλέσει από το πρωί της Τρίτης 15 Ιουλίου η είδηση θανάτου του Γεράσιμου Μιχελή. 

Ο ηθοποιός που είχε υποδυθεί τον «κακό» του «Παρά πέντε» τα τελευταία χρόνια έδινε τη δική του μάχη με μια σπάνια μορφής νευρολογική ασθένεια, έχοντας καταφέρει ωστόσο να το κρατήσει κρυφό, και πιο συγκεκριμένα τη νόσο ALS. Την αποκάλυψη για την ασθένειά του έκανε μέσα από ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο φίλος και συνάδελφός του Μιχάλης Οικονόμου.

«Καλό ταξίδι αδερφέ μου Γεράσιμε, πέτα στο φως! Με τον Γεράσιμο Μιχελή δουλέψαμε μαζί στον Ξένο του Καμύ σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη, και στο θέατρο στο ραδιόφωνο στον Οικοδιδάσκαλο του φεστιβάλ Αθηνών το 2017, ξαναβρεθήκαμε στην εκδήλωση για τη Γαλιλαία στο Μέγαρο το 2019, αλλά -κυρίως – μας άρεσε να αποκαλούμε ο ένας τον άλλο, πνευματικά αδέρφια.

Από τη στιγμή που διαγνώστηκε με τη τρομερή νόσο του κινητικού νευρώνα στράφηκε όμως ακόμα πιο βαθειά στην ποίησή του, ατενίζοντας ήδη με μια ελπιδοφόρα ευχαριστία τον ουρανό. (Για τον αγαπημένο μας Γεράσιμο, η εξόδιος ακολουθία θα γίνει στον Άγιο Νικόλαο Ραγκαβά, στην Πλάκα, την Παρασκευή, 18 Ιουλίου, στις 11.30. Η ταφή, στο Τρίτο Νεκροταφείο, στις 13.00)» έγραψε ο Μιχάλης Οικονόμου στην ανάρτησή του.

 

 

 

 

 

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Μιχάλης Οικονόμου/M. Oikonomou (@ecomike)

• ALS: Τι είναι η τρομερή νόσος της πλάγιας αμυατροφικής σκλήρυνσης, από την οποία έπασχε ο Γεράσιμος Μιχελής

Ο αγαπημένος ηθοποιός Γεράσιμος Μιχελής έπασχε από τη σπάνιο νόσο της πλάγιας αμυατροφικής ή μυατροφικής σκλήρυνσης – ALS.

Πρόκειται για την εκφυλιστική ασθένεια που έγινε γνωστή παγκοσμίως μέσω του μεγάλου αστροφυσικού Στίβεν Χόκινγκ.

Η πλαγία μυατροφική σκλήρυνση, γνωστή διεθνώς ως ALS (Amyotrophic Lateral Sclerosis), ή άτυπα «νόσος του Στίβεν Χόκινγκ», ανήκει στις σοβαρότερες μορφές νευροεκφυλιστικών παθήσεων που επηρεάζουν το κινητικό νευρικό σύστημα. Η ασθένεια αυτή χαρακτηρίζεται από τη σταδιακή καταστροφή των νευρικών κυττάρων που ελέγχουν τις εκούσιες κινήσεις, τόσο στον εγκέφαλο όσο και στον νωτιαίο μυελό.

Η βλάβη σε αυτά τα νευρικά κύτταρα είναι μοιραία για τη μυϊκή λειτουργία, με συνέπεια οι μύες να εξασθενούν και να παραλύουν.

Οι πάσχοντες από ALS βιώνουν μια προοδευτική αδυναμία σε όλο το σώμα, η οποία τελικά οδηγεί σε απώλεια της ικανότητας για κίνηση, ομιλία, κατάποση και αναπνοή, καθώς ο εγκέφαλος αδυνατεί πλέον να ελέγξει τους σχετικούς μυς.

Η νόσος κάνει συνήθως την εμφάνισή της μεταξύ 40 και 70 ετών, με μέσο όρο διάγνωσης τα 55 έτη. Παρόλα αυτά, έχουν καταγραφεί περιπτώσεις σε άτομα ακόμη και 20 ή 30 ετών.

Οι άνδρες φαίνεται να προσβάλλονται συχνότερα (πάνω από 20% περισσότερο από τις γυναίκες), ωστόσο, με την πάροδο της ηλικίας, αυτή η διαφορά μειώνεται σημαντικά.

Το 90% των περιπτώσεων δεν υπάρχει γνωστό κληρονομικό υπόβαθρο ή αναγνωρισμένη γενετική μετάλλαξη. Το υπόλοιπο 10% είναι οικογενείς μορφές της νόσου, που σχετίζονται με μεταλλαγμένα γονίδια.

Αξιοσημείωτο – και ακόμα ανεξήγητο – είναι το γεγονός ότι οι βετεράνοι του στρατού εμφανίζουν αυξημένα ποσοστά ALS σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.

Τα πρώτα σημάδια

Η ALS εμφανίζεται ύπουλα, με ήπια και ποικίλα πρώτα συμπτώματα. Σε κάποιους, μπορεί να ξεκινήσει με αδεξιότητα: ένα αντικείμενο που πέφτει από το χέρι, δυσκολία στο γράψιμο, ή αδυναμία να κρατήσουν μια κούπα. Άλλοι μπορεί να διαπιστώσουν αλλαγές στην άρθρωση της φωνής ή προβλήματα στην κατάποση.

Τα συμπτώματα μπορούν να ξεκινήσουν από τα άκρα, από τους μυς που σχετίζονται με την ομιλία ή την κατάποση – και ποτέ δεν εμφανίζονται με τον ίδιο τρόπο ή την ίδια σειρά σε όλους. Το κοινό νήμα που συνδέει όλα τα περιστατικά είναι η προοδευτική μυϊκή αδυναμία και η αναπόφευκτη παράλυση.

Αρχικά συμπτώματα μπορεί να είναι:

• Συχνές πτώσεις
• Αντικείμενα που πέφτουν από τα χέρια
• Ανεξήγητη μυϊκή κόπωση
• Δυσκολία στην ομιλία
• Μυϊκές κράμπες και σπασμοί
• Ανεξέλεγκτα ξεσπάσματα γέλιου ή κλάματος

Η εξέλιξη της ασθένειας

Η ALS προχωρά γρήγορα, αν και όχι απαραίτητα με σταθερό ρυθμό. Σε κάποιες περιόδους, η επιδείνωση μπορεί να επιβραδύνεται ή να σταθεροποιείται προσωρινά.

Η ALS μειώνει δραστικά το προσδόκιμο ζωής: οι περισσότεροι ασθενείς ζουν 2 έως 5 χρόνια μετά τη διάγνωση. Ωστόσο, το 20% επιβιώνει για τουλάχιστον 5 χρόνια, το 10% ξεπερνά τη δεκαετία, ενώ ένα μικρό 5% ζει 20 χρόνια ή και περισσότερο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Στίβεν Χόκινγκ, ο οποίος διαγνώστηκε με ALS στα 21 του και έζησε μέχρι τα 76, καταρρίπτοντας κάθε πρόβλεψη.