Γιώργος Παπαγεωργίου: Η σύγκριση με τη μητέρα του, Φιλαρέτη Κομνηνού και η απόφαση να κάνει ψυχοθεραπεία

Ο Γιώργος Παπαγεωργίου παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό “7  μέρες TV” και μίλησε μεταξύ άλλων για τη νέα σειρά του Mega που πρωταγωνιστεί με τίτλο “Σχεδόν ενήλικες”, για την ψυχοθεραπεία που επέλεξε να κάνει αλλά και τη σύγκριση για τη μητέρα του Φιλαρέτη Κομνηνού.

Τι ξεχωρίζεις στον Αλέξη;

Ο Αλέξης είναι ένας εκ των τεσσάρων φίλων που συγκατοικούν στο σπίτι και ο μικρότερος ηλικιακά της παρέας. Είναι μουσικός του δρόμου. Πρόκειται για ένα ασυμβίβαστο ελεύθερο πνεύμα. Αγαπά πάρα πολύ τους φίλους του. Τον συναντάμε σε ένα ερωτικό τέλμα.

Έχεις τονίσει ότι η Μυρτώ Κοντοβά έχει χρησιμοποιήσει για το χαρακτήρα ιστορίες που της έχεις εκμυστηρευτεί. Ποια είναι λοιπόν τα κοινά σου στοιχεία με τον ήρωα;   

Νομίζω ότι αυτό που μας συνδέει με τον Αλέξη είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει την συντροφική του σχέση. Δίνεται επίσης στους φίλους του όπως και εγώ και αναφορικά με τη μουσική τόσο εμένα όσο και τον Αλέξη σίγουρα δε θα μας έβλεπες ποτέ να τραγουδάμε στα μπουζούκια ή να πηγαίνουμε σε μουσικό ριάλιτι.

Έχεις μείνει με φίλους σου σε ένα σπίτι αντιστοίχως όπως οι ήρωες αυτής της σειράς ;

Τον πρώτο χρόνο που ήμουν στην σχολή του Εθνικού συγκατοικούσα με έναν φίλο μου στο Παγκράτι σε ένα μικρό διαμέρισμα. Αλλά δεν έχω μείνει όπως αντίστοιχα σ’ αυτή την συνθήκη με τρία άτομα ακόμη. Γενικότερα νομίζω όμως πώς σ’ αυτό το κομμάτι έχω ανάγκη να έχω τον προσωπικό χώρο μου.

Έχεις κάνει ψυχοθεραπεία. Τι έμαθες για τον εαυτό σου;

Ξεκίνησα την ψυχοθεραπεία σε μία περίοδο που την χρειαζόμουν πάρα πολύ. Έμαθα  να αναλύω τις αντιδράσεις μου και να τις φιλτράρω.

Και γιατί σταμάτησες;

Γιατί θεώρησα πώς έκλεισε ένας κύκλος. Νιώθω πολύ καλύτερα. Πήρα όσα είχε να μου προσφέρει αυτή η συνθήκη.

Ο ήρωας που υποδύεσαι είναι επαναστάτης για την εποχή. Ποιες είναι οι δικές σου αντίστοιχα μικρές επαναστάσεις της ζωής σου;

Μία μικρή επανάσταση που έκανα στην καθημερινότητα μου ήταν το να βάλω τον εγωισμό μου στο πλάι και να ακούω περισσότερο τους ανθρώπους γύρω μου. Επίσης αποφάσισα να ακολουθώ το προσωπικό μου όνειρο χωρίς να φοβάμαι για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει, ενώ έπαψα να ορίζω την προσωπική μου ευτυχία ως αποτέλεσμα της προσωπικής επιτυχίας.

Ήταν επανάσταση θεωρείς το ότι αποφάσισες στα είκοσι τρία σου να ασχοληθείς με το θέατρο ούσα η μαμά σου Φιλαρέτη Κομνηνού μία πολύ καταξιωμένη ηθοποιός;

Δε θεωρώ ότι ήταν επαναστατικό αυτό. Ήταν μία απόφαση που έλαβε χωρίς να καταλαβαίνω τι κάνω. Ήμουν σε μία ηλικία που μπορούσα να πειραματιστώ, να ανακαλύψω αν αυτός ο δρόμος έχει κάτι να μου διδάξει.

Φοβήθηκες την σύγκριση με τη μητέρα σου ;

Ναι. Στην αρχή ήμουν πολύ αυστηρός. Δεν επιθυμούσα να με συνδέουν με τη μητέρα  μου στη δουλειά. Έπειτα από τα πρώτα δέκα χρόνια έχοντας ακολουθήσει την προσωπική μου διαδρομή  σταμάτησα να το βλέπω κομπλεξικά. Θα ήθελα κάποια στιγμή να συναντηθούν οι δρόμοι μας. Δεν έχω πλέον τα κολλήματα του παρελθόντος.

Επιθυμείς να κάνεις παιδιά;

Ναι. Είμαι ανοιχτός σ αυτή τη μετάβαση στη ζωή.