Η εξομολόγηση του Ν. Χατζηνικολάου : “Εκλαιγα για 45 λεπτά στο δωμάτιο του νοσοκομείου” !

Μία συνέντευξη – εξομολόγηση ήταν η αποψινή συνέντευξη που έδωσε ο Νίκος Χατζηνικολάου στον Πέτρο Κωστόπουλο, προσφέρoντάς μας ένα απολαυστικό και πραγματικά ενδιαφέρον “Βράδυ”, μιας και οι αποκαλύψεις που έκανε ήταν πολλές, ενώ η αφοπλιστική ειλικρίνεια με την οποία μίλησε για τα πάντα, ήταν καθηλωτική.

Ο γνωστός δημοσιογράφος μετά από πέντε ολόκληρα χρόνια – τότε ήταν η τελευταία τηλεοπτική συνέντευξη που είχε δεχτεί να παραχωρήσει – φαίνεται πως είχε και την διάθεση, αλλά και την ανάγκη να μιλήσει, κάνοντας μαζί με τον Πέτρο κάτι σαν… τηλε-ψυχανάλυση !

Και επειδή τέτοιες συνεντεύξεις σπανίως βλέπουμε, είπα να σας σημειώσω τα πιο hot σημεία και να σας τα ανεβάσω, σε περίπτωση που είπατε απόψε να πατήσετε το… off στην τιβιτσα σας !

Τι είπε για την τηλεόραση :

“Δεν μου λείπει καθόλου η τηλεόραση… Ο κόσμος δεν το πιστεύει και ίσως δεν το πιστεύεις ούτε κι εσύ Πέτρο μου, αλλά έτσι είναι. Στην πρώτη συνέντευξη που έδωσα πριν από περίπου 20 χρόνια όταν ξεκινούσα το τηλεοπτικό μου ταξίδι, είχα πει πως η τηλεόραση ήταν για μένα μία παρένθεση στην δημοσιογραφική μου διαδρομή. Την τηλεόραση δεν την ερωτεύθηκα ποτέ… Την υπηρέτησα με επαγελματική ευσυνειδησία… Την τρέλα που έχω για την εφημερίδα και τον έρωτα που έχω για το ραδιόφωνο δεν τον είχα ποτέ για την τηλεόραση…”

Τι είπε για την απουσία του από αυτή, σε σχέση με τις εξελίξεις και την καυτή επικαιρότητα :

“Είναι πολλές οι στιγμές που νιώθω πως ο Θεός με λυπήθηκε και με άφησε έξω από τα δελτία ειδήσεων αυτή την εποχή, αυτή την περίοδο της βαθιάς κρίσης… Και αυτό γιατί; Γιατί η τηλεόραση δεν έχει ανταποκριθεί στις προσδοκίες των τηλεθεατών και του κόσμου, οπότε με αυτή την έννοια δεν με χαλάει που απουσιάζω…”

Θα ξανά γυρίσει στην TV ;

“Θέλω να κάνω όλες τις δουλειές που υπάρχουν στο χώρο μου… Είμαι επαγγελματίας και μάλιστα πρέπει να σου πω, πως την βραδιά των εκλογών θα είμαι σε τηλεοπτικό σταθμό… Δεν ξέρω αν θα είμαι πρσκεκλημμένος ή αν θα παρουσιάσω… Είμαι καλεσμένος από την Ελλη Στάη… Οπως σου είπα ,λοιπόν, τηλεόραση μπορεί να μην μου λείπει, όμως θέλω να ξανά κάνω τηλεόραση και θα ξανά κάνω…”

Τι γίνεται με το Alter ;

“Το ποιο θα είναι το επόμενο βήμα μου, είναι κάτι που θα εξαρτηθεί από το τι θα γίνει με το Alter. Αν δεν ολοκληρωθούν οι διαδικασίες προς την μία ή προς την άλλη κατεύθυνση, δεν πρόκειται να πάω σε κάποιο άλλο κανάλι. Αν το Alter κλείσει, θα βρεθώ στον επόμενο τηλεοπτικό σταθμό, γιατί τηλεόραση θα ξανά κάνω… Και κάνω υπομονή με το Alter γιατί στο Alter όλα αυτά τα χρόνια ένιωσα την μεγαλύτερη ελευθερία που μπορούσα να νιώσω σε αυτό το επάγγελμα. Σε αυτό το κανάλι δεν δέχτηκα ποτέ παρεμβάσεις και ποτέ αναμίξεις στην δουλειά μου και για μένα αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος. Και μάλιστα, αυτή την ελευθερία την κατάλαβαν και οι τηλεθεατές, γι ΄αυτό και το δελτίο του Alter είχε την πολλαπλάσια τηλεθέαση, από την συνολική τηλεθέαση του καναλιού…”

Για το καινούργιο μωρό που περιμένει :

“Με το νέο παιδάκι που θα αποκτήσω ως πολύτεκνος πια θα ανοίξω περίπτερο για να πουλάω και καμία εφημερίδα (γέλια). Λοιπόν, καταρχήν θέλω να πω, πως όλο αυτό το διάστημα που η Κρίστυ είναι έγκυος, έχω πάρει κι εγώ γύρω στα τέσσερα κιλά, γιατί τρώω για να της κάνω παρέα (γέλια). Γι ΄αυτό και έχω σταματήσει να ζυγίζομαι γιατί παθαίνω κατάθλιψη. Και πρέπει να σου πω, πως είμαι σήμερα συγκεκριμένα πολύ χαρούμενος, γιατί η πιθανότητα του να κάνουμε κοριτσάκι ήταν της τάξεως του 6,0% με 7,0% και τελικά σήμερα πληροφορηθήκαμε πως μάλλον το μωράκι μας είναι κοριτσάκι, μιας και οι πιθανότητες έχουν εκτοξευθεί στο 60,0%. Με το που το έμαθα δε, είπα στην Κρίστυ να τα μαζέψει τα πράγματά της από το υπνοδωμάτιο γιατί έρχεται η άλλη.. Επιτέλους θα μπει και λίγο ροζ στην ζωή μας…”

Για τα τρία του αγόρια :

“Και ο Πάνος, ο μεγάλος μου γιος ήθελε σαν τρελός να κάνουμε κοριτσάκι. Μάλιστα έχω να σου πω, πως από τους δύο άλλους τους μπόμπιρες που έχω τρώει πολύ ξύλο… Τον κοιτάνε κάθε πρωί που ξυπνάνε με την δήλωση : “Είμαστε Νίντζα” !Βλέπεις ο Πάνος είναι 18 ετών, και οι άλλοι δύο 3 και 41/2 ετών…”

Για την Κρίστυ :

“Η Κρίστυ είναι πιο συγκροτημένη, πιο τετράγωνη, πιο προγραμματισμένη από μένα… Λειτουργεί σαν το ξυπνητήρι μου… Με την Κρίστυ γνωριστήκαμε όταν πήγα για να πάρω συνέντευξη από την Αννα Βίσση και έφαγα πόρτα από εκείνη που τότε δούλευε πως ιδιαίτερα της και όπως καταλαβαίνεις ήμουν έξαλλος μαζί της. Ετσι, την κάλεσα να έρθει στο γραφείο μου για να λύσουμε τις… διαφορές μας και έτσι άρχισαν όλα.

Πως της έκανε πρόταση γάμου :

“Στην αρχή της γνωριμίας μας με δυσκόλεψε πολύ… Μου πήρε έναν μήνα για να την ψήσω να βγει μαζί μου… Ομως, στην πορεία όλα εξελίχθηκαν αλλιώς… Πρόταση γάμου δε της έκανα μία παραμονή Πρωτοχρονιάς όταν σε ένα πράσινο φανάρι τράβηξα χειρόφρενο και της είπα : “Εχω μία ιδέα, με παντρεύεσαι ;” Οσο δε για το ποια ήταν η αντίδρασή της ; Δάκρυσε !”

Για τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε :

“Το πρώτο και το δεύτερο χειρουργείο που έκανα ήταν πολυ σοβαρά.Το πρώτο ήταν ένα καρκινάκι στον θυρεοειδή και το πετάξαμε και έφυγε πριν από τέσσερα χρόνια. Το δεύτερο πολύ σοβαρό χειρουργείο ήταν ένα μεγάλο ανεύρυσμα που είχα στον εγκέφαλο και έκανα επτά ώρες χειρουργείο. Μάλιστα, κάθισε την ημέρα που έβγαινε η πρώτη εφημερίδα… Το εντόπισα δε, μετά από τυχαία εξέταση. Ετσι το Σάββατο ήμουν στο χειρουργείο και την Δευτέρα έλεγα δελτίο ειδήσεων ! Και έλεγα δελτίο όντας κουρεμένος κι από τις δύο πλευρές του κεφαλιού, έχοντας κολλήσει ψεύτικα μαλλιά για να μην φαίνεται κάτι και με την Κρίστυ να κλαίει στο σπίτι γιατί πίστευε πως κάτι θα πάθω ! Ομως, αποφάσισα να κάνω κάτι τέτοιο γιατί δεν γουστάρω τις μελλούρες … Στην συνέχεια βέβαια είχα άλλα δύο πιο μικρά χειρουργεία, ένα μικρό ανεύρισμα κάτω από το μάτι και μία εγχείρηση στους κοιλιακούς, γιατί αυτά παθαίνεις όταν εισαι 50 και κάνεις τον… Λάμπρο Κωνσταντάρα !

Πάντως μετά από μία τέτοια περιπέτεια, βλέπεις τα πράγματα στην ζωή αλλιώς… Αλλάζεις τον τρόπο που σκέφτεσαι και δεν κάνεις πια μακροπρόθεσμα σχέδια. Πριν την μεγάλη επέμβαση ενώ έκλαιγαν οι πάντες γύρω μου, εγώ δεν έκλαψα καθόλου. Εκλαψα ,ομως, πολύ μετά το χειρουργείο με τους κοιλιακούς. Ενιωσα πως ξεχείλισε το ποτήρι… Εκλαιγα για 45 λεπτά μόνος μου, μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείου…”