Μάνος Ελευθερίου: Η τελευταία επίσημη εμφάνιση, ένα μήνα πριν το θάνατό του

Την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Κυριακής 21 Ιουλίου από ανακοπή καρδιάς άφησε ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ποιητές, στιχουργούς και πεζογράφους, ο Μάνος Ελευθερίου. Η είδηση του θανάτου του βύθισε στο πένθος τα αγαπημένα του πρόσωπα, φίλους, συνεργάτες και όσους τον γνώριζαν μέσα από το έργο του.

Ο Μάνος Ελευθερίου είχε αντιμετωπίσει πρόσφατα ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Φάνηκε πως το είχε ξεπεράσει. Αλλά η καρδιά του δεν άντεξε. Τα ξημερώματα της Κυριακής υπέστη ανακοπή καρδιάς. Ωστόσο, είχε καταφέρει να σταθεί δυνατός μέχρι το τέλος.

Ένα μήνα πριν το μοιραίο ξημέρωμα της Κυριακής, ο Μάνος Ελευθερίου είχε κάνει μια από τις σπάνιες επίσημες εμφανίσεις του και είχε βρεθεί ως ομιλητής στα Public για την παρουσίαση νέου δίσκου του Σταύρου Ξαρχάκου «7 Eλεγείες & Σάτιρες».

Ο Μάνος Ελευθερίου ήταν ένας  από τους σπουδαιότερους ποιητές, στιχουργούς και πεζογράφους που γνώρισε ποτέ η χώρα, ένας άνθρωπος του πνεύματος που έγραψε τη δική του ξεχωριστή ιστορία στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών.

Έχει γράψει ποιητικές συλλογές, διηγήματα, μία νουβέλα, δύο μυθιστορήματα και περισσότερα από 400 τραγούδια. Παράλληλα έχει εργαστεί ως αρθογράφος, επιμελητής εκδόσεων, εικονογράφος και ραδιοφωνικός παραγωγός.

Ποιος ήταν ο Μάνος Ελευθερίου

Γεννήθηκε στις 12 Μαρτίου 1938 στην Ερμούπολη της Σύρου. Στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων πέρασε και τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Ο πατέρας του ήταν ναυτικός. Σε ηλικία 14 ετών μετακομίζει με την οικογένειά του στην Αθήνα και το Χαλάνδρι. Λίγα χρόνια μετά, το 1960, η οικογένεια Ελευθερίου μετακομίζει στο Νέο Ψυχικό.

Το 1955, ο Μάνος Ελευθερίου γνωρίζει τον Άγγελο Τερζάκη. Εκείνος ήταν που τον ώθησε να παρακολουθήσει μαθήματα στη δραματική σχολή του Εθνικού Θεάτρου ως ακροατής. Το 1956 γράφεται στο τμήμα θεάτρου της Σχολής Σταυράκου με καθηγητές τον Χρήστο Βαχλιώτη, Γιώργο Θεοδοσιάδη και Γρηγόρη Γρηγορίου.

Τα πρώτα βήματα

Το 1960 βρέθηκε για Γιάννενα για να υπηρετήσει την στρατιωτική του θητεία. Εκεί αρχίζει να γράφει θεατρικά έργα και ποιήματα. Το 1962 σε ηλικία μόλις 24 ετών δημοσιεύει την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο Συνοικισμός, με δικά του χρήματα αλλά δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία. Την ίδια εποχή, πάντα στα Γιάννενα, γράφει τους πρώτους στίχους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και «Το τρένο φεύγει στις 8:00» που αργότερα μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Τον Οκτώβριο του 1963 ξεκινά να εργάζεται στο «Reader’s Digest» όπου και παρέμεινε για τα επόμενα δεκαέξι χρόνια. Στο μεταξύ κυκλοφορούν τα δύο πρώτα του βιβλία με διηγήματα, Το διευθυντήριο (1964) και Η σφαγή (1965), τα οποία απέσπασαν εξαιρετικές κριτικές.

Η δισκογραφία

Το 1964 παρουσιάζεται στην ελληνική δισκογραφία. Συνεργάζεται με το συνθέτη Χρήστο Λεοντή καθώς και τον Μίκη Θεοδωράκη (1967) με τον οποίο η συνεργασία διακόπηκε λόγω της Δικτατορίας. Τα συγκεκριμένα τραγούδια πρωτοκυκλοφόρησαν το 1970 στο Παρίσι. Συνεργάστηκε με τον Δήμο Μούτση (Άγιος Φεβρουάριος, 1971) και με τον Γιάννη Μαρκόπουλο στον δίσκο Θητεία του οποίου η ηχογράφηση άρχισε το Νοέμβριο του 1973, διακόπηκε από τα γεγονότα του Πολυτεχνείου και τελικά κυκλοφόρησε το 1974 με την Μεταπολίτευση.

Συνεργάστηκε σχεδόν με όλους τους Έλληνες συνθέτες, όπως με τον Σταύρο Κουγιουμτζή και τον Γιώργο Νταλάρα καθώς και με το Θανάση Γκαϊφύλλια στην Ατέλειωτη Εκδρομή (1975), τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Ζαμπέτα, τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον Λουκιανό Κηλαηδόνη, τον Γιώργο Χατζηνάσιο, τον Αντώνη Βαρδή και πολλούς άλλους.

Παράλληλα γράφει και εικονογραφεί παραμύθια για παιδιά και επιμελείται την έκδοση λευκωμάτων με θέμα την Σύρο: Ενθύμιον Σύρας, Θέατρο στην Ερμούπολη κ.α.

Την δεκαετία του ‘90 αρθρογραφεί και συγχρόνως κάνει ραδιοφωνικές εκπομπές στον Αθήνα 9,84 και στο Δεύτερο Πρόγραμμα. Το 1994 εκδίδει τη πρώτη του νουβέλα με τίτλο Το άγγιγμα του χρόνου. Το 2004 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα Ο Καιρός των Χρυσανθέμων που τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας 2005. Το 2013 ο Μάνος Ελευθερίου, βραβεύθηκε για την συνολική προσφορά του από την Ακαδημία Αθηνών.

Read More

And More