Μαριάννα Πολυχρονίδη: Δεν υπάρχει το άλλο μας μισό

Την Μαριάννα Πολυχρονίδη την γνωρίσαμε μέσα απο γνωστή τηλεοπτική σειρά του Mega. Η ταλαντούχα ηθοποιός πρωταγωνιστεί πλέον στην κυπριακή σειρά Πρώτη σταγόνα. Μιλάει στο Down Town της Κύπρου και στον Γιάννη Πουλόπουλο για τον λόγο που έφυγε απο την Αθήνα και γύρισε στην Κρήτη αλλά και για τις σχέσεις στην ζωή της.

/

Δυσκολεύτηκες με την κυπριακή διάλεκτο; Επειδή κατάγομαι από την Κρήτη, η κυπριακή διάλεκτος δεν ηχεί ξένη στα αυτιά μου. Εκτός αυτού, όταν ήμουν στη Δραματική Σχολή, κολλητή μου φίλη ήταν η Παρασκευή Αναστασίου, οπότε με είχε μυήσει στην κυπριακή διάλεκτο και όχι μόνο καταλάβαινα, αλλά μπορούσα να μιλάω κιόλας. Πολλές φορές, λοιπόν, όταν είμαι στο γύρισμα και συνομιλούν μεταξύ τους οι τεχνικοί, μπορεί να πεταχτώ να πω την άποψή μου, με αποτέλεσμα να γυρνούν και να με κοιτούν απορημένοι. (γελάει). Υπάρχουν, βέβαια, κάποιες εκφράσεις που μου είχαν φανεί περίεργες όταν τις πρωτοάκουσα, όπως λ.χ. το «Θα σε πιάσω πίσω», που χρησιμοποιείται όταν θες να πεις στον άλλο ότι θα τον πάρεις τηλέφωνο. Αλλά ακόμα και αυτό το στοιχείο είναι κάτι που έχει εντάξει ο Λώρης στο ρόλο μου και θεωρώ ότι θα έχει πολύ ενδιαφέρον.

Πριν από τρία χρόνια αποφάσισες να αφήσεις τη δουλειά σου και να μετακομίσεις στην Κρήτη. Το μετάνιωσες; Πολλοί συνάδελφοι, αλλά και φίλοι που με ξέρουν από τα παιδικά μου χρόνια, μου έλεγαν: «Πού πας;». Και ίσως κάπου να είχαν δίκιο, γιατί πολύ σύντομα άρχισε να μου λείπει η δουλειά μου και κατάλαβα ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το θέατρο. Μπορεί κάποια στιγμή δηλαδή να είχαν άλλα πράγματα για εμένα προτεραιότητα, αλλά το σαράκι του ηθοποιού με έτρωγε. Ένιωθα μισή! Ίσως, αν δεν είχα κάνει αυτή την παύση, να είχα προχωρήσει ακόμα περισσότερο στη δουλειά μου, αλλά δεν το μετάνιωσα. Και δεν υπήρχε και λόγος για να το μετανιώσω, γιατί συνέχισα να δουλεύω κανονικά στο θέατρο και σε μουσικές σκηνές. Απλά, καλώς ή κακώς, στη δουλειά μας υπάρχει η άποψη ότι αν δεν είσαι στην τηλεόραση, δεν υπάρχεις.

Συνάντησες κλειστές πόρτες, όταν επέστρεψες;
Όχι. Όταν επικοινώνησα με κάποιους ανθρώπους με τους οποίους είχα συνεργαστεί στο παρελθόν και τους είπα «εδώ είμαι πάλι», βρήκα μία τεράστια αγκαλιά.

Είσαι ερωτευμένη; Ναι. Είμαι πολύ καλά!

Έφτασε ποτέ κάποια σχέση σου κοντά στο γάμο; Όχι. Και νομίζω ότι όσο μεγαλώνει κανείς τόσο κάνει ένα βήμα πίσω στο θέμα του γάμου και της δημιουργίας οικογένειας. Δεν νομίζω πια ότι ο γάμος είναι ό,τι πιο σημαντικό μπορεί να σου συμβεί. Δεν θέλω να μεγαλώσω και να είμαι μόνη μου γι’ αυτό και δίνω πολλή σημασία στην έννοια της συντροφικότητας, αλλά ο γάμος, ως διαδικασία, δεν με αφορά και τόσο πολύ. Σου έχουν κάνει ποτέ πρόταση γάμου; Κανονική πρόταση γάμου με δαχτυλίδι δεν έχω δεχτεί, αλλά υπήρχαν άντρες που μου είπαν ότι θα ήθελαν να παντρευτούμε.

Αισθάνθηκες ποτέ ότι βρήκες το άλλο σου μισό; Παλαιότερα πίστευα πολύ στη θεωρία του άλλου μισού και ίσως και να έπεσα στην παγίδα της αναζήτησής του. Μέχρι που είπα: «Τι αηδίες είναι αυτές! Και αν το άλλο σου μισό είναι στην Κίνα;». Ένα μεγάλο λάθος που κάνουμε κατά κόρον στις σχέσεις είναι ότι προσπαθούμε να κάνουμε τον άλλον, όπως θα θέλαμε. Και αντίστοιχα και εκείνος προσπαθεί να μας αλλάξει, για να μοιάζουμε σε αυτό το «ιδανικό» που είχε φτιάξει στο μυαλό του για να του ταιριάζει. Μεγαλώνοντας, λοιπόν, συνειδητοποίησα δεν υπάρχει το άλλο μας μισό. Το μυστικό είναι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος να βρει έναν άλλον ολοκληρωμένο άνθρωπο και να συμπορευθούν.

Διάβασε περισσότερα στο περιοδικό DOWN TOWN Κύπρου που κυκλοφορεί

Read More

And More