Σάκης Τανιμανίδης: «Μας είπαν ότι αυτό που κάναμε θεωρούνταν τρομοκρατική ενέργεια και μας πήγαν στο κρατητήριο»

Στην εκπομπή του Φάνη Λαμπρόπουλου, «Στην αγκαλιά του Φάνη» βρέθηκε καλεσμένος το βράδυ της Παρασκευής ο Σάκης Τανιμανίδης.

Ο παρουσιαστής αφού τόνισε πως το World Party είναι για εκείνον το αγαπημένο του project αναφέρθηκε και σε μια περιπέτεια που είχαν στο πρώτο γύρισμα της ταξιδιωτικής εκπομπής, με αποτέλεσμα να καταλήξουν στο κρατητήριο.

«Ανάμεσα σε World Party και Survivor διαλέγω με τεράστια διαφορά το World Party» είπε αρχικά ο Σάκης Τανιμανίδης.

Στη συνέχεια, ο Σάκης Τανιμανίδης εξιστόρησε την περιπέτειά τους.

«Ξεκινάμε να πάμε το παρθενικό μας ταξίδι στο World Party, και πάμε Βραζιλία. Προσγειωνόμαστε στη Βραζιλία, είμαστε στο αεροδρόμιο και είναι η πρώτη στιγμή ever στο World Party που πάμε να πατήσουμε το rec. Έχουμε φτάσει όμως και λείπει μια βαλίτσα. Τους είπα να μην αγχώνονται και θα το κάνουμε περιεχόμενο στην εκπομπή.

Βγάζει ο Παναγιώτης στην κάμερα και πάμε στο γραφείο lost & found. Ρωτάω αν πειράζει που θα γράψουμε με την κάμερα και μου λέει ο άνθρωπος όχι, ότι όλα είναι καλά. Λέω ότι χάσαμε τη βαλίτσα μας. Δεν προλαβαίνω να μιλήσω δέκα δευτερόλεπτα. Η κάμερα έγραφε μπροστά, στο πλάι ήταν μια κυρία η οποία μας λέει, “με συγχωρείτε, μη με γράφετε”. Της λέω να μην ανησυχεί γιατί δε τη γράφουμε, γράφουμε μπροστά. Ρωτάω στο γραφείο τι θα κάνουμε με τη βαλίτσα και ξαναλέει η κυρία από το πλάι εκνευρισμένη, “σας είπα να μη με γράφετε, γιατί με γράφετε;”.

Και σκέφτομαι ότι δε μπορεί να μη βλέπει ότι η κάμερα κοιτάει μπροστά. Φεύγει και πάει και ενημερώνει την αστυνομία του αεροδρομίου, ότι είναι κάποιοι και γράφουν και την έγραψαν παρά τη θέλησή της. Η κυρία Βραζιλιάνα. Έρχονται δυο φουσκωτοί, νταμάρια, με κάτι αλυσίδες μας πιάνουν και μας ρωτάνε τι κάνουμε και αν έχουμε άδεια. Εμείς δεν είχαμε άδεια. Ποτέ δεν είχαμε άδεια στο World Party.» είπε ο παρουσιαστής.

Και συνέχισε την ιστορία του, «Kαι μας λένε ότι η πράξη αυτή, το να καταγράψεις με κάμερα μέσα στο αεροδρόμιο, θεωρείται τρομοκρατική ενέργεια και μας πήγαν στα κρατητήρια. Μείναμε εκεί ένα δεκάωρο χωρίς να ξέρουμε τι θα συμβεί. Μας έπαιρναν έναν-έναν για ανάκριση. Κατάφερα να μιλήσω με τον πατέρα μου, ο οποίος βρίσκει έναν άνθρωπο και μιλάει με τον πρόξενο της Ελλάδας στη Βραζιλία, του εξηγεί τη φάση και ο άνθρωπος πήρε στο αεροδρόμιο και μας αφήσανε να φύγουμε».