Πέθανε ο σκηνοθέτης Νίκος Παναγιωτόπουλος

Πέθανε τα ξημερώματα ο γνωστός σκηνοθέτης Νίκος Παναγιωτόπουλος, λίγες μόνο μέρες μετά την προβολή στις αίθουσες της τελευταίας του ταινίας, ” Η κόρη του Ρέμπραντ”.

Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος έφυγε σε ηλικία 74 ετών αφήνοντας πίσω του ένα μεγάλο και αξιόλογο έργο.

Με τη Δήμητρα Ματσούκα στην επίσημη πρεμιέρα της τελευταίας του ταινίας, πριν λίγες μέρες

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος, γεννήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 1941, στην Μυτιλήνη. Σπούδασε σκηνοθεσία κινηματογράφου στην Αθήνα και ξεκίνησε την καριέρα του ως βοηθός σκηνοθέτη σε ελληνικές αλλά και ξένες παραγωγές. Το 1960-1973 έζησε στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα κινηματογράφου στο ινστιτούτο Φιλμολογίας της Σορβόνης, ενώ την ίδια περίοδο συνήθιζε να περνά τον χρόνο του στην en:Cinémathèque Française, γαλλική ταινιοθήκη όπου κατέχει ένα από τα μεγαλύτερα αρχεία ταινιών στον κόσμο. Το 1973 επέστρεψε στην Αθήνα.Πλάι του καθ’όλη την διάρκεια της ζωής του, η σύντροφός του Μαριάννα Σπανουδάκη, η οποία, ως ενδυματολόγος, συμμετείχε πιστά σε όλες του τις παραγωγές. Από το 1974 σηνοθέτησε, με ξεχωριστό αφηγηματικό στυλ, ταινίες που θεματικά προσεγγίζουν ζητήματα ερωτικής αυταπάτης και φθοράς των ανθρωπίνων σχέσεων. Ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ και έχουν τιμηθεί με σημαντικές διακρίσεις.

Ο ίδιος έχει μιλήσει για το θάνατό, σε συνέντευξή του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, με αφορμή την ταινία του, “Πεθαίνοντας στην Αθήνα”

«Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Το μόνο που φοβάμαι είναι ο φόβος».
– Δεν φοβάμαι τον θάνατο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι συμφιλιωμένος μαζί του. Σκέφτομαι τον θάνατο ως σκάνδαλο, με οργή. Το βρίσκω εξοργιστικό να πεθαίνει κάποιος. Δεν μπορώ να το κατανοήσω, αλλά μπορώ να το ζήσω.
– «Το μόνο που αξίζει είναι η αλήθεια».
– Αυτό είναι ειρωνικό. Δεν το πιστεύω. Ολοι νομίζουν ότι η αλήθεια είναι πανάκεια, ότι αρκεί να την ξεστομίσουμε για να λυθούν όλα τα προβλήματα ηθικά, κοινωνικά, αισθητικά… Ο ήρωας έχει ανάγκη να πιστέψει σε κάτι γιατί βαδίζει προς τον θάνατο. Ηταν ένας άντρας φανφαρόνος, ψεύτης, που, όμως, αγαπούσε τις γυναίκες.
– Εσείς αγαπάτε τις γυναίκες κ. Παναγιωτόπουλε;
– Πάρα πολύ. Ο Καζαντζάκης έλεγε: «Φρούτα, γυναίκες, ιδέες». Το υπογράφω.


Read More

And More