Σ΄ευχαριστώ γιατί είσαι η μαμά μου! Αφιερωμένο στη μανούλα μου και σε όλες τις μανούλες του κόσμου…

Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά… Είμαι σίγουρη πια – έχοντας γίνει και εγώ μαμά – πως οι μανούλες έχουν έρθει σε αυτή τη γη για να μας αποδείξουν πως οι άγγελοι υπάρχουν! Είμαι σίγουρη πια πως οι μανούλες έχουν έρθει σε αυτή τη γη, γιατί όλοι μας χρειαζόμαστε έναν φύλακα-άγγελο σε κάθε μας βήμα…

Δεν ξέρω αν μπορώ μόνο με κάποιες λέξεις βαλμένες στο χαρτί να σου μιλήσω για το μεγαλείο της μητρότητας. Δεν ξέρω αν μπορώ μόνο με κάποιες λέξεις να μιλήσω γι ΄αυτή την ιερή σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη μάνα και στο παιδί της και για το μεγαλείο των συναισθημάτων που υπάρχουν μέσα σε αυτή την πολύτιμη σχέση.

Αύριο Κυριακή 10 Μαίου είναι η γιορτή της μητέρας και αυτή τη φορά αποφάσισα το δώρο προς της μαμά μου να είναι ένα γράμμα… Να είναι αυτό το γράμμα, το οποίο και αφιερώνω φυσικά και σε όλες τις μανούλες του κόσμου. Ενα γράμμα μέσα από το οποίο ουσιαστικά θέλω να της πω πως την ευχαριστώ γιατί είναι η μαμά μου και εννοείται πως για μένα είναι η καλύτερη μαμά της γης! Πιστεύω πως και η δική σου μαμά ανήκει σε αυτή την…παγκόσμια κατηγορία με τις καλύτερες μαμάδες της γης.

Η μαμά μου με έμαθε τι πάει να πει… ανεμοστρόβιλος αγάπης! Η μαμά μου με έμαθε τι πάει να πει αληθινή, βαθιά, ουσιαστική αγάπη. Αγάπη χωρίς όρια… Αγάπη δίχως τέλος… Αγάπη αναδιοτελής…

Είναι ο άνθρωπος που από τα πρώτα μου λεπτά σε αυτή τη ζωή μέχρι και σήμερα δεν έχει σταματήσει να νοιάζεται για μένα ούτε λεπτό. Από τότε που με αγωνία βρέθηκε στο μαιευτήριο για να με φέρει στο κόσμο, από τότε που για πρώτη φορά βρέθηκα πεσμένη στο έδαφος, μέχρι και σήμερα που σε οποιαδήποτε δύσκολη στιγμή μου είναι εκεί για να μου απλώσει το χέρι, να με βοηθήσει, να με στηρίξει. Το χάδι της και η αγκαλιά της είναι βάλσαμο.

Είναι ο άνθρωπος που ήταν πάντα εκεί όταν τον χρειάστηκα, αλλά και όταν δεν τον χρειάστηκα, μήπως και τον χρειαστώ, γιατί ας μην ξεχνάμε πως… “πάντα η μανούλα ξέρει”!

Είναι ο άνθρωπος που με έμαθε να μην φοβάμαι να αγαπήσω με πάθος, γιατί η αγάπη είναι ευλογία. Η αγαπη είναι η λιακάδα της ψυχής μας και ποτέ κανείς δεν έπαθε κακό από αυτή…

Είναι ο άνθρωπος που με εμπνέει, που με έκανε να πιστεύω στον εαυτό μου και να μάθω να ονειρεύομαι ακόμα και στα δύσκολα.

Η μαμά μου ,όμως, έκανε ακόμα κάτι πολύ σημαντικό για μένα… Με έφερε στο κόσμο και έτσι μου χάρισε την πολύτιμη ευκαιρία να μπορέσω και εγώ να γίνω μητέρα και να γνωρίσω πως μία μαμά λιώνει, όταν μπαίνει στο σπίτι κατάκοπη και δύο μικρά χεράκια τρέχουν να την αγκαλιάσουν, φωνάζοντας “ήρθε η μαμά μας, ήρθε η μαμά μας”!

Πως μία μαμά λιώνει όταν γυρίζει από τη δουλειά και ενώ έχει μαύρα χάλια, τα παιδάκια της της λένε πως είναι όμορφη και την γεμίζουν φιλάκια, σπεύδοντας ταυτοχρόνως να της διευκρινίσουν πως δεν γνωρίζουν απολύτως τίποτα για το πως ακριβώς βρεθηκαν στο σαλόνι δεκάδες αυτοκινητάκια, τρενάκια, σπαθιά και όλα Χελονονιντζάκια του κόσμου, μετατρέποντας σε πραγματικά δύσκολη υπόθεση την… μετάβαση στο καναπέ!

Πως μία μαμά λιώνει όταν τα παιδάκια της έρχονται από τον παιδικό, έχοντας κατασκευάσει για ΄κείνη διάφορα ανεκτίμητης αξίας δωράκια (φέτος πήρα μέχρι και… καρφίτσα-υπερπαραγωγή για τη γιορτή της μητέρας) κι εκείνη κλαίει σαν τρελή στη μέση του δρόμου, αδιαφορώντας για το αν γίνεται ρεζίλι μπροστά σε όλα τα υπόλοιπα παιδάκια που βρίσκονται στο σχολικό, στη δασκάλα, στον οδηγό… Και τα πράγματα μπαίνουν και πάλι στο φυσιολογικό τους ρυθμό, όταν μία φωνούλα φωνάζει και επιβάλλει την τάξη λέγοντας “μπορείς να μου πεις γιατί… γκρινιάζεις με τόσα δώρα που σου φέραμε”;

Ναι μαμά μου σε ευχαριστώ για όλα αυτά και για τόοοοοσα άλλα… Σε ευχαριστώ που ξέρω πως θα είσαι για μένα πάντα εκεί, γιατί πολύ απλά ο χτύπος της καρδιάς μας εδώ και σαράντα ολόκληρα χρόνια χτυπάει με τον ίδιο ακριβώς ρυθμό!

Να κι ένα υπέροχο ποίημα της Λιάνας Τελειώνη για τις πολύτιμες μανούλες όλων μας. Αφιέρωσέ το στη μαμά σου και είμαι σίγουρη πως θα της χαρίσεις μία μεγάλη στιγμή ευτυχίας!

«ΟΣΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΕΧΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ»
«Ξέρει να σου διαβάζει τις σκέψεις, μέσα στο χάος.
Ξέρει να σου μιλάει σε δύσκολες στιγμές, μέσα σου να κοιτάζει.
Και όσο και αν δείχνεις πράος, να βλέπει τις κρυμμένες φουρτούνες και αστραπές.
Η μάνα είναι μιά σε ολόκληρη την πλάση, σε ανθρώπους, ζώα και πουλιά, σε γη και ουρανό. Και άμα πληγώνεται πολύ, ποτέ δεν έχει χάσει, εκείνη την αγάπη της όπου κινεί βουνό.
Σαν ήλιος την ανατολή και σαν ουράνιο τόξο, ζεσταίνει την καρδιά μας, φωτίζει την ψυχή. Ήθελα να σου φώναζα πως σ’ αγαπάω τόσο, όσα αστέρια έχει ο ουρανός, σταγόνες οι βροχή.
Αλήθεια αν θα σε έχανα δεν ξέρω αν θα αντέξω, νομίζω πως θα πέθαινα σύντομα μια βραδιά. Σαν το παιδί λαχτάρισα, στα χέρια σου να παίξω να σου χαρίσω την μικρή, αθώα μου καρδιά!»


Read More

And More