Βάσω Λασκαράκη: “Από την εγκυμοσύνη μέχρι σήμερα, μας ζούσε ο Γιάννης!”

Πριν ένα χρόνο ήρθε στη ζωή της η μικρή Εύα και της άλλαξε τα δεδομένα. Η Βάσω Λασκαράκη είναι πλέον μια ευτυχισμένη μανούλα και η μπέμπα είναι η μεγάλη της αδυναμία… Όχι, όμως, μόνο της Βάσως, αλλά και του διάσημου μπαμπά της… Γιάννη Τσιμιτσέλη!

Το ζευγάρι είναι στα καλύτερά του και η μικρή Εύα ήρθε για να ολοκληρώσει την ευτυχία τους.. Τι λέει όμως, η Βάσω Λασκαράκη για την οικογένειά της; Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν γεννήθηκε η μικρή; Την στήριξε ο σύζυγός της; Για αυτά και πολλά ακόμη μίλησε στον Αλέξανδρο Πρίφτη και το Down Town Κύπρου.

Όχι, όχι, είμαι πολύ επιλεκτική επάνω στη δουλειά. Ειδικά φέτος που η ζωή μου είναι εντελώς διαφορετική, που έπρεπε να σκεφτώ και να αποφασίσω για έναν άλλο άνθρωπο πρώτα και όχι για μένα. Δεν ήθελα να διαμορφώσω ένα πρόγραμμα και να μην μπορώ να δω το παιδί μου! Όχι. Επέλεξα πολύ προσεκτικά το τι θα κάνω φέτος και, δεν σου κρύβω, ότι δεν ήθελα να κάνω δύο πράγματα μαζί. Όσο είχα τις πρόβες, πριν τα γυρίσματα, θυμάμαι ότι επί δύο ημέρες σερί είδα την Εύα μόνο για 10 λεπτά και είχα τις τύψεις και τις ενοχές ότι το παιδί με χρειαζόταν κι εγώ έλειπα. Ε, εντάξει, ήμουν χάλια. Αυτές ήταν οι πιο δύσκολες μέρες των τελευταίων χρόνων.

Αυτό το έκανα από την εγκυμοσύνη ως τον τοκετό, μέχρι σήμερα. Ουσιαστικά μας ζούσε ο

Γιάννης. Ευτυχώς που είχε δουλειά, πρόσφερε κι επωμίστηκε μόνος του τα οικογενειακά βάρη. Ξέρεις, όταν έρχεται μία εγκυμοσύνη, έχεις απίστευτα έξοδα; Να φτιάξεις ένα δωμάτιο, να πάρεις ρούχα και πολλά άλλα. Όπως καταλαβαίνεις, τα έξοδα ήταν τεράστια και τα ανέλαβε όλα ο Γιάννης, μόνος του. Δούλευε ατελείωτες ώρες, σκεφτόταν και φρόντιζε για εμάς κι εγώ εξαρτιόμουν από εκείνον, όπως και το παιδί μας.

Όχι. Μα, με τον Γιάννη είμαστε οικογένεια, όχι αντίπαλοι. Από την άλλη, δεν μου έλειπε η δουλειά μου, επειδή λάμβανα καθημερινά άλλες πληροφορίες, αντιμετώπιζα άλλες καταστάσεις. Δεν ήταν τίποτα πια το ίδιο, είχα μία εντελώς διαφορετική καθημερινότητα με την Εύα στο σπίτι, οπότε δεν μου έλειπε ή δεν προλάβαινα να σκεφτώ κάτι άλλο. Χαιρόμουν που τη Δευτέρα το βράδυ καθόμουν να δω το «Κάτω Παρτάλι», επειδή έπαιζε ο Γιάννης, χαιρόμουν που είχε τόσο μεγάλη απήχηση στον κόσμο και η δουλειά αυτή θα μας έφερνε τα λεφτά στο σπίτι. Άρχισα να αγχώνομαι από την άνοιξη και μετά, αλλά τον Ιούνιο όλα άλλαξαν και, όπως σου είπα, είχα προτάσεις και βρήκα αμέσως δουλειά.

Πραγματικά δεν έχω ιδέα… Φαντάζομαι πολύ διαφορετική. Βασικά δεν θέλω να το σκέφτομαι.

Όχι, παιδί μου! Μα τι επιμονή κι αυτή πια… Κάναμε έναν πολιτικό, έτσι, για γραφειοκρατικούς λόγους, λόγω του παιδιού και τέλος.