Ζέτα Δούκα: Ο ρόλος της στο “Καφέ της Χαράς”, οι haters και η σημασία της οικογένειας

Η Ζέτα Δούκα, λίγο πριν εισβάλλει στο “Καφέ της Χαράς” και φέρει αναστάτωση… μιλά στην εφημερίδα Real News για τον ρόλο της Στέλλας στη σειρά του Χάρη Ρώμα, για τους haters του Instagram αλλά και για τη σημασία της οικογένειας.

Είδαμε στο Instagram μια φωτογραφία που αναρτήσατε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του “Καφέ της Χαράς”. Το “Kill Bill” που γράφετε στο χέρι, σημαίνει κάτι για τον ρόλο σας, ο οποίος μπαίνει στη σειρά στις 28 Φεβρουαρίου;

Αυτό είναι ένα τατουάζ που έγινε για να υπενθυμίζει στην Στέλλα ότι υπάρχει κάποιος που της έκανε κακό και θα τον εκδικηθεί. Στους ανθρώπους του χωριού δεν θα αποκαλυφθεί αμέσως ποια είναι αυτή η γυναίκα. Θα αποκαλυφθεί, βέβαια, στους τηλεθεατές από την πρώτη στιγμή. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που έχει περάσει πολύ δύσκολα. Έχει ένα βεβαρημένο παρελθόν, λόγω της ιστορίας της με έναν άνδρα.

Ηθοποιός ή παρουσιάστρια;

Σε καμιά περίπτωση δεν μπορώ να δηλώσω παρουσιάστρια, δεν το έχω διδαχθεί. Έκανα την παρουσίαση κάποιων εκπομπών, που με αφορούσαν άμεσα.

Απαντάτε στους haters του Instagram, οι οποίοι σχολιάζουν πολλούς επωνύμους;

Έχω απαντήσει στο παρελθόν σε κάποια σχόλια, τα οποία δεν ήταν τόσο κακόβουλα, αλλά ίσως απερίσκεπτα. Υπήρχαν άνθρωποι που μου είπαν “πω, πω, πώς έχεις γεράσει έτσι” ή “η μύτη σου είναι αποτέλεσμα αποτυχημένης χειρουργικής επέμβασης;”. Σε αυτά απαντώ. Δεν απαντώ σε αυτούς που καταλαβαίνω ότι είναι haters, αλλά σε εκείνους που πιθανότατα δεν έχουν σκεφτεί καλά τι ρωτούν. Κι αυτό γιατί είναι σημαντικό να μπαίνουν τα πράγματα στη θέση τους. Εμένα, στην ηλικία των 46 ετών, δεν με πειράζει πλέον να μου μιλάνε για τη μύτη μου, γιατί έχω συμφιλιωθεί. Αν όμως ήμουν 16 ή 20, αυτό θα με πείραζε. Θα μου δημιουργούσε πάρα πολύ μεγάλη ανασφάλεια και θα μου χαλούσε τη ψυχολογία. Είναι σημαντικό, όμως, το ότι είμαστε όλοι διαφορετικοί. Δεν είναι ανάγκη να αρέσουμε σε όλους.

Υποθέτω ότι διαμορφώνετε έτσι τα ωράρια σας, ώστε πάντα να περνάτε δημιουργικό χρόνο με την κόρη σας…

Έχουμε ανάγκη να είμαστε οικογένεια, η οποία είναι ένα πάρα πολύ βασικό κομμάτι της προσωπικής υγείας και εξέλιξης. Η βάση και το θεμέλιο μας είμαστε εμείς, για όλα. Η οικογένεια ένα ένας όροφος όμως. Ένα επίπεδο παραπάνω.

Αν η διαδικασία υιοθεσίας στην Ελλάδα ήταν πιο εύκολη, πιστεύετε ότι θα υιοθετούσαν περισσότερες οικογένειες; Εσείς ας πούμε, το έχετε σκεφτεί;

Το έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές. Νομίζω ότι τώρα γίνεται πιο εύκολη η διαδικασία. Δεν υπάρχουν πολλά παιδιά για υιοθεσία στην Ελλάδα. Αυτός είναι ο λόγος. Σε κάποια μπορείς να πάρεις την επιμέλεια, παιδιά από γονείς που έχουν κριθεί ακατάλληλοι που, όμως, έχουν ακόμη δικαιώματα πάνω στα παιδιά. Στην Ελλάδα τα παιδιά που είναι προς υιοθεσία είναι ελάχιστα. Πάντως, τώρα αν τηρείς τις προϋποθέσεις και κάνεις αίτηση, νομίζω ότι σε έναν χρόνο μπορείς να έχεις το παιδί σου.