Ευγνωμοσύνη στα παιδιά: Πώς να τη διδάξεις με τρόπο που να τους… μείνει!

Δεν είναι καθόλου απλό να επιστρέφεις από τις ξέγνοιαστες μέρες του καλοκαιριού στο ρολόι, στο ταπεράκι, στο “σήκω, θα αργήσεις”. Και κάπου ανάμεσα στις λίστες με τα σχολικά, στις πρώτες ιώσεις και στα βιαστικά πρωινά, προσπαθείς να φτιάξεις και την ψυχολογία του παιδιού σου. Να το βοηθήσεις να προσαρμοστεί, να νιώσει καλά, να βλέπει τη ζωή λίγο πιο φωτεινά. Εκεί μπαίνει στο παιχνίδι η ευγνωμοσύνη. Όχι σαν λέξη που πρέπει να εξηγείς με λεξικά, αλλά σαν στάση ζωής που το βοηθάει να σταθεί πιο γερά.

Τι σημαίνει ευγνωμοσύνη για ένα παιδί

Μπορεί για εσένα να είναι η σκέψη “ευτυχώς που έχω δουλειά”, για το παιδί σου όμως είναι “χαίρομαι που παίζω με τη φίλη μου”. Η ευγνωμοσύνη για τα παιδιά δεν ξεκινάει από βαθυστόχαστες ιδέες, αλλά από μικρές, απτές στιγμές. Για να τους την εξηγήσεις, μην πας με θεωρίες. Πες του τι σημαίνει “να νιώθεις τυχερός“, “να χαίρεσαι γι’ αυτό που έχεις“, “να λες ευχαριστώ όχι επειδή στο είπαν, αλλά επειδή το νιώθεις”. Μην περιμένεις να ξεχωρίσει από μόνο του το υλικό από το ουσιαστικό. Εκεί έρχεσαι εσύ. Το βοηθάς να δει τι πραγματικά του δίνει χαρά. Κι αυτό είναι η αρχή για έναν πιο ευγνώμονα και λιγότερο απαιτητικό άνθρωπο.

Άφησέ το να πάρει πρωτοβουλία

Όσο περισσότερο του δίνεις την ευθύνη, τόσο περισσότερο νοιάζεται. Αντί να του επιβάλλεις εσύ μια δραστηριότητα ευγνωμοσύνης, ρώτα το τι θα του άρεσε. Ίσως θέλει να φτιάξει ένα βάζο με σημειώματα. Ίσως θέλει να ζωγραφίζει αυτά για τα οποία νιώθει ευγνώμον. Ίσως να τα λέει φωναχτά κάθε βράδυ πριν τον ύπνο. Όταν η ιδέα είναι δική του, δεν θα την εκτελεί σαν αγγαρεία. Θα είναι κάτι που έχει επιλέξει, κάτι που το κάνει να νιώθει όμορφα. Δώσε του χώρο και θα σε εκπλήξει με το πόσο δημιουργικά μπορεί να εκφραστεί.

Δείξ’ του, μην του λες μόνο

Αν δε σε δει να λες “ευχαριστώ”, να μοιράζεσαι, να σταματάς μια στιγμή να χαρείς κάτι μικρό, πώς περιμένεις να το κάνει εκείνο; Η ευγνωμοσύνη δε μαθαίνεται με διαλέξεις, μαθαίνεται με πράξεις. Μπορείτε να ξεκινήσετε μαζί μια οικογενειακή δράση. Από το να μαγειρέψετε για μια οικογένεια που έχει ανάγκη, μέχρι να πάτε εθελοντικά κάπου όλοι μαζί. Δε χρειάζεται να είναι κάτι μεγάλο. Αρκεί να το κάνετε μαζί και να το συζητάτε. Έτσι δίνεις νόημα, και στο ίδιο το παιδί αλλά και στη σχέση σας.

Κάνε την ευγνωμοσύνη μέρος της καθημερινότητας

Θες να λειτουργήσει; Τότε πρέπει να γίνει συνήθεια. Όχι κάτι που κάνεις μια φορά και μετά ξεχνάς. Βάλε την ευγνωμοσύνη στην καθημερινή σας ρουτίνα. Μπορείτε κάθε βράδυ να λέτε τρία πράγματα που σας έκαναν χαρούμενους μέσα στη μέρα. Ή να φτιάξετε έναν πίνακα ευγνωμοσύνης στο δωμάτιο του παιδιού. Ακόμα και το ημερολόγιο ευγνωμοσύνης για τα μεγαλύτερα παιδιά είναι ιδανικό. Δε χρειάζεται να είναι τέλειο, ούτε πολύπλοκο. Χρειάζεται μόνο να είναι σταθερό. Γιατί όσο περισσότερο εξασκείς κάτι, τόσο περισσότερο σου γίνεται δεύτερη φύση.

Μην περιμένεις το παιδί να καταλάβει τι σημαίνει ευγνωμοσύνη από μόνο του. Δεν ζούμε σε εποχές που τη μαθαίνεις εύκολα απ’ τον κόσμο γύρω σου. Γι’ αυτό χρειάζεται η καθοδήγησή σου, η καθημερινή σου στάση και η πρόθεσή σου να φτιάξεις έναν άνθρωπο που βλέπει ό,τι έχει, όχι μόνο ό,τι του λείπει. Στο τέλος της ημέρας, αυτό που μετράει δεν είναι πόσα έχει ένα παιδί, αλλά πώς νιώθει για όσα έχει. Και εκεί έχεις εσύ τον πιο σημαντικό ρόλο.