Πολλοί γονείς για να τρομοκρατήσουν τα μικρά παιδιά τους να φάνε -αν φας όλο σου το φαΐ θα σου πάρω παγωτό- ή να τους απαγορέψουν κάποια πράγματα -δεν κάνεις να πιεις αναψυκτικό- χρησιμοποιούν λάθος μεθόδους και εκφράσεις.
Αυτές οι λάθος μέθοδοι θα καταφέρουν να κάνουν το παιδί να έχει αρνητικές αντιδράσεις και να καταλάβει ότι ο γονέας του λέει ψέμματα.
Ο διατροφολόγος – διαιτολόγος Νίκος Κριαράς εξηγεί ποιες είναι οι λάθος φράσεις που λέμε σε ένα παιδί για να το πείσουμε να φάει, αλλά και πως να το αντιμετωπίσουμε!
“Φάε δεν έχει ψάρι μέσα” ενώ έχει ψαράκι και θέλουμε να το κοροϊδέψουμε…
Το να προσπαθούμε να ξεγελάσουμε το παιδί, αποκρύπτοντας την αλήθεια, δεν έχει κάποιο όφελος πέραν της επίτευξης του στόχου μας. Αλλά και πάλι θα είναι παροδικό διότι αργά ή γρήγορα το παιδί μέσω των διαφόρων κοινωνικών φορέων, θα βρεθεί σε μία παιδική συζήτηση κατά την οποία θα μάθει την αλήθεια. Γεγονός σύνηθες και με υψηλού βαθμού αρνητικές επιπτώσεις.
Η συμβουλή μου είναι να προσπαθήσει ο κάθε γονέας να μεταδώσει τα θετικά οφέλη της εκάστοτε τροφής, είτε είναι ψάρι είτε όχι και να προσπαθήσει με λογικά επιχειρήματα τα οποία θα στρέφονται στην προάσπιση υγείας του οργανισμού του, να εξηγήσει γιατί είναι καλό να καταναλωθεί η εν λόγω τροφή.
“Αν δεν φας όλο το φαγητό σου δεν θα σηκωθείς από το τραπέζι.”
Το να αναγκάσουμε το παιδί μας να καταναλώσει όλο του το φαγητό, ενώ το ίδιο δηλώνει χορτασμένο, είναι εντελώς λαθεμένη κίνηση. Ο λόγος είναι, ότι μόνο εκείνο ξέρει αν πραγματικά έχει χορτάσει, έχει αναπτύξει πλήρως τις αισθήσεις και την αντίληψη του, στο να μεταδίδει τα μηνύματα του -συμπεριφέρεται σαν εμάς, τους ενήλικες- δεν είναι άβουλο.
Αποτέλεσμα, τέτοιου είδους συμπεριφορά, θα είναι το παιδί να προσπαθεί να βρίσκει αιτίες να τρώει μόνο του ή αν ντρέπεται – φοβάται, τότε καταναλώνει όλη του τη τροφή. Στη συνέχεια επειδή θα θέλει να καταναλώσει και κάποιο σνάκ, τότε θα αυξάνεται καθημερινώς το ενεργειακό του ισοζύγιο, με αποτέλεσμα να αναπτύξει την αίσθηση της υπερφαγίας και κατ’ επέκταση της παχυσαρκίας.
“Αν φας όλο το φαγητό σου, θα σου πάρω παγωτό.”
Θεωρώ, σφάλμα ενός γονέα να προσπαθεί να επιβραβεύσει την διαδικασία της κατανάλωσης φαγητού στο παιδί του. Σκοπός είναι να προσπαθήσουμε να του δείξουμε το γιατί αξίζει να καταναλώνεις τη τροφή σου και ποια θετικά θα λάβει. Επίσης, να σημειωθεί ότι μία τέτοια κίνηση, μπορεί να προκαλέσει στο παιδί τον ενθουσιασμό και την απόλαυση αλλά ταυτοχρόνως και τον εκνευρισμό στο να καταναλώσει γρήγορα το γεύμα, ώστε να του δώσουμε και το γλυκό.
Αρνητική συνέπεια θα είναι ότι το παιδί θα αναπτύξει την λογική της γρήγορης μάσησης και δεν αποθηκεύει σε ικανοποιητικό βαθμό τα θρεπτικά συστατικά των τροφών τόσο για το παρών όσο και ότι λόγω της νοοτροπίας της γρήγορης μάσησης θα θέσει τις βάσεις για ανάπτυξη έλκους ή κολίτιδας στο εγγύς μέλλον.
“
Τα μικρά παιδάκια δεν κάνει να πίνουν αναψυκτικά” ενώ οι ίδιοι πίνουν μπροστά του με τα λίτρα…
Σκοπός δεν είναι να αναφέρουμε στο παιδί μας τι κάνει και τι δεν κάνει να πίνουν όσο είναι μικροί, αλλά τι προάγει την υγεία του οργανισμού τους, τόσο για τώρα όσο και για όταν μεγαλώσουν. Η άνωθεν φράση, δημιουργεί στο παιδί το αίσθημα ότι μπορεί τώρα να μην κάνει αλλά μιας και ο μπαμπάς ή η μαμά τα καταναλώνουν τότε όταν μεγαλώσουν θα μπορούν και εκείνα.
Τρομερό λάθος, σπουδαίο βήμα πριν την απαγόρευση κάθε τροφής είναι να του αναλύουμε το καθετί διατροφικά και το τι παρέμβαση θα έχει στην υγεία μας η λήψη του κάθε τροφίμου.
