Μήπως παραφορτώνετε το παιδί σας με εξωσχολικές δραστηριότητες;

Το παιδί σου πηγαίνει καθημερινά σχολείο… Μετά φροντιστήριο, μετά πιάνο, μετά κολύμβηση, μετά… μετά… μετά… Ουφ! Πώς αντέχει ένα μικρό παιδάκι;

Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη σου εξηγεί πως αισθάνεται το παιδί σου, ποια πρέπει να είναι η στάση των γονιών και τι πρέπει να κάνουν για να βλέπουν το παιδί τους χαρούμενο και ξένοιαστο!

Πολλοί γονείς θεωρούν ότι τα παιδιά τους πρέπει να ασχολούνται με πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες, πιστεύοντας ότι έτσι αποκτούν περισσότερα προσόντα και έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες εξέλιξης και επιτυχίας.
Μετά το σχολείο, ακολουθούν τα εξωσχολικά μαθήματα που καταναλώνουν όλον τον ελεύθερο χρόνο του παιδιού, μαζί με τη μελέτη για το σχολείο, κι αφήνουν το παιδί εξαντλημένο, κατάκοπο και ανικανοποίητο, αφού δεν έχει καθόλου χαλαρώσει και παίξει.
Βέβαια θα ήταν ιδανικό αν το σχολείο, πρωτοβάθμιο ή δευτεροβάθμιο, εξασφάλιζε στα παιδιά όλες τις γνώσεις που απαιτεί η σύγχρονη εποχή! Άλλωστε, θεωρητικά, αυτό ακριβώς κάνει. Διδάσκει ξένες γλώσσες, και δύο μάλιστα, από την Γ και Δ Δημοτικού, υπολογιστές οπωσδήποτε από την Α Γυμνασίου, αν όχι νωρίτερα κ.λπ.
Το κακό είναι ότι τα παιδιά διδάσκονται, αλλά δεν μαθαίνουν και υποχρεώνονται να ξαναδιδαχθούν στα φροντιστήρια – ομαδικά ή ατομικά. Έτσι, χάνουν χρόνο, χρήμα, ανάπαυση, καθαρότητα σκέψης, ικανότητα συγκέντρωσης, ύπνο και το κέφι τους!
Η στάση των γονιών!
Οι γονείς θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί ώστε και να μην παραφορτώνουν τα παιδιά αλλά και να μην τα αποκλείουν από το εκπαιδευτικό γίγνεσθαι.
Θα πρέπει να ληφθεί υπόψην η ηλικία του παιδιού, η ικανότητα αφομοίωσης που διαθέτει, η οργάνωση του χρόνου μελέτης, η δυσκολία της τάξης που παρακολουθεί, οι ανάγκες και οι δυνατότητές του.
Ένα παιδάκι που αρχίζει το δημοτικό σχολείο, θα πρέπει να ασχοληθεί αποκλειστικά με τα μαθήματα της Α΄ τάξης και να επενδύσει εκεί όλες του τις δυνάμεις και τις προσπάθειες. Είναι πολύ σημαντικό βήμα στη ζωή του η ένταξη στη σχολική πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται να διασπαστεί σε άλλες ασχολίες, που θα τα δυσκολέψουν και θα το αποδιοργανώσουν.

Ένα παιδί που παρουσιάζει προβλήματα συγκέντρωσης ή άλλα μαθησιακά προβλήματα, δεν ωφελείται από τα παράλληλα μαθήματα. Αντίθετα, χάνει χρόνο και δυνάμεις που του χρειάζονται για να ξεπεράσει τις δυσκολίες του.

Τα παιδιά που έχουν μεγάλες δυνατότητες θα πρέπει να επιλέξουν τις προτεραιότητες και με γνώμονα το μακροπρόθεσμο όφελος και συμφέρον του παιδιού, οι γονείς να αποφασίσουν ορθολογιστικά πόσες ώρες θα διαθέσει το παιδί και σε ποια δραστηριότητα.
Και το ευφυέστερο παιδί θα αντιμετωπίσει δυσκολίες, αν πρέπει να κάνει στην ηλικία των 8 ή των 10 ετών φροντιστηριακά μαθήματα σε δύο ξένες γλώσσες για 10 ή 12 ώρες την εβδομάδα, ένα τρίωρο για πιάνο και 2 ώρες για εκμάθηση υπολογιστή.
ΠΡΕΠΕΙ…
-να αφήνουμε χρόνο στο παιδί για άνετη μελέτη

-να αφήνουμε χρόνο για προετοιμασία των σχολικών μαθημάτων του

-να του εξασφαλίζουμε χρόνο ικανοποιητικό για παιχνίδι και ξεκούραση

-να επιλέγουμε μαζί του τα εξωσχολικά μαθήματα, που δεν θα πρέπει να ξεπερνούν τις 4-6 ώρες την εβδομάδα.

Προσοχή! Τι να έχετε στο μυαλό σας…
1. Παιδί και παιχνίδι προέρχονται από την ίδια ετυμολογική ρίζα. Το παιδί, χρειάζεται το παιχνίδι, όπως το φαγητό και τον ύπνο.

2. Ένα παιδί χαρούμενο και ξεκούραστο μαθαίνει πιο εύκολα και γρήγορα από ένα κατάκοπο παιδί που έχει μόνο υποχρεώσεις και καθήκοντα.

3. Η ωριμότητα της ηλικίας βοηθά το παιδί να μάθει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά. Αρχίζοντας λίγο μεγαλύτερο τα μαθήματα, θα μάθει σε σύντομο χρόνο όσα ένα άλλο, μικρότερο παιδί μάθαινε τα προηγούμενα χρόνια.

4. Μην αγχώνετε τα παιδιά από τη μικρή τους ηλικία. Τα καταδικάζετε σε εργασιομανία, σε έλλειψη χαράς της ζωής, σε μιζέρια. Η μάθηση είναι χαρά, το ίδιο και η εργασία, φθάνει να κρατάμε το μέτρο.

Read More

And More