Οι 5 μεγαλύτεροι φόβοι ενός γονιού: Χρήσιμος οδηγός για να παραμείνεις ψύχραιμη

Αν έγινες γονιός και κοιμάσαι ήσυχος, κάτι δεν πάει καλά. Το μυαλό σου γίνεται εργοστάσιο ανησυχιών, κατασκευάζει σενάρια, προβλέπει κινδύνους, μεγενθύνει απειλές. Όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Ο φόβος γεννιέται μαζί με το παιδί και δεν φεύγει ποτέ, απλώς αλλάζει μορφή όσο εκείνο μεγαλώνει. Το θέμα δεν είναι να σταματήσεις να φοβάσαι, αλλά να καταλάβεις ποιοι φόβοι έχουν βάση και πώς να τους διαχειριστείς. Γιατί όσο πιο ξεκάθαρα τους βλέπεις, τόσο λιγότερη δύναμη έχουν πάνω σου.

1. Μήπως δεν του προσφέρω όσα χρειάζεται για να πετύχει;

Έχεις ακούσει πως τα πρώτα χρόνια είναι τα πιο κρίσιμα και νιώθεις πως πρέπει να κάνεις τα πάντα σωστά. Να πάρεις τα σωστά παιχνίδια, να διαλέξεις το σωστό νηπιαγωγείο, να φροντίσεις να μάθει δεύτερη γλώσσα πριν βγάλει δόντια. Σταμάτα. Η αλήθεια είναι πως δε χρειάζεσαι εξειδικευμένα εργαλεία, χρειάζεσαι απλότητα. Η υπερδιέγερση δε βοηθά το παιδί να αναπτυχθεί καλύτερα, απλώς το κουράζει. Πιο σημαντικό από κάθε πρόγραμμα είναι το να έχει χρόνο για να παίξει, να βαρεθεί, να φτιάξει τον δικό του κόσμο. Η φαντασία δεν καλλιεργείται με tablets και ασκήσεις, αλλά με κουτιά, σεντόνια και λίγο χώμα.

2. Κι αν κάποιος του κάνει κακό;

Ο φόβος αυτός σε πιάνει από το στομάχι. Φαντάζεσαι το χειρότερο και νιώθεις ανήμπορος. Όμως η αλήθεια είναι πως τα περισσότερα περιστατικά κινδύνου δεν προέρχονται από αγνώστους, αλλά από το κοντινό περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι το καλύτερο που έχεις να κάνεις δεν είναι να του μάθεις να φοβάται τους ξένους, αλλά να του δείξεις πώς να σε εμπιστεύεται. Μίλα του για το σώμα του, δώσ’ του τις λέξεις για να περιγράψει τι νιώθει και πες του καθαρά ότι μπορεί να σου πει τα πάντα, ό,τι κι αν είναι. Η εμπιστοσύνη είναι το πιο δυνατό εργαλείο προστασίας.

3. Μήπως χτυπήσει ή πάθει κάτι σε ατύχημα;

Δεν μπορείς να αποφύγεις κάθε πτώση, ούτε να τυλίξεις το παιδί σου με προστατευτικό αφρολέξ. Αλλά μπορείς να μειώσεις σημαντικά τους κινδύνους. Το κάθισμα στο αυτοκίνητο, το κράνος στο ποδήλατο, τα σωστά παπούτσια στην παιδική χαρά, δεν είναι υπερβολή. Είναι βασικά μέτρα πρόληψης, Το παιδί δεν θα μείνει ακίνητο, θα πέσει, θα γρατσουνιστεί, θα κάνει βλακείες. Κι εσύ θα είσαι εκεί, όχι για να του τις στερήσεις, αλλά για να του μάθεις πώς να κάνει τις βλακείες του με ασφάλεια.

4. Κι αν πέσει θύμα bullying;

Δεν υπάρχει γονιός που να μην ανησυχεί μήπως το παιδί του δεν καταφέρει να βρει τη θέση του στην ομάδα. Ο κοινωνικός αποκλεισμός πονάει, και τον νιώθεις κι εσύ σαν να είσαι πάλι στο δημοτικό. Το σημαντικό εδώ είναι να μην περιμένεις το σχολείο να λύσει όλα τα προβλήματα. Εσύ είσαι αυτός που θα διδάξει το παιδί σου τι σημαίνει ενσυναίσθηση, πώς να απαντά χωρίς να γίνεται επιθετικό, πώς να ζητά βοήθεια. Αν νιώθει αποδοχή στο σπίτι, αν του δείχνεις καθημερινά ότι αξίζει όπως είναι, τότε θα έχει τις ρίζες για να αντέξει και τα δύσκολα.

5. Μήπως αποκτήσει προβλήματα με το βάρος του;

Εδώ μιλάμε για έναν φόβο που είναι και σωματικός και συναισθηματικός. Φοβάσαι μήπως φάει πολύ, μήπως φάει λίγο, μήπως δεν τρώει σωστά, μήπως φάει κρυφά. Δεν χρειάζεται να μετράς θερμίδες ούτε να λες «φάε όλο το πιάτο σου». Αυτό που χρειάζεται είναι να έχει το παιδί σου μια φυσική σχέση με το φαγητό. Να τρώτε μαζί, να μιλάτε για το φαγητό χωρίς ενοχές, να δει κι εσένα να χαίρεσαι το φαγητό χωρίς να σε κυνηγάνε τύψεις. Το σώμα του δεν είναι πρόβλημα προς επίλυση, είναι το σπίτι του. Και αυτό του το μαθαίνεις πρώτα εσύ.

Δεν υπάρχει τέλειος γονιός, αλλά υπάρχουν γονείς που φοβούνται και συνεχίζουν. Που ψάχνουν, μαθαίνουν, δοκιμάζουν. Ο φόβος είναι δείγμα αγάπης, αλλά δεν πρέπει να σε παραλύει. Αντί να τον αφήνεις να σου καθορίζει τη σχέση με το παιδί σου, χρησιμοποίησέ τον ως αφορμή για να δυναμώσεις αυτή τη σχέση. Δεν μεγαλώνεις το παιδί σου μέσα σε γυάλα, αλλά του μαθαίνεις πώς να ζει σε έναν κόσμο που έχει και δυσκολίες και ομορφιές. Και σε αυτό, είσαι ο καλύτερος οδηγός που θα μπορούσε να έχει.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock