Οι πρώτες 48 ώρες με το μωρό: Τι δεν σου είπε κανείς για τις δύσκολες (αλλά και τρυφερές) πρώτες στιγμές

Έφτασε η μεγάλη στιγμή. Το μωρό σου ήρθε στον κόσμο και όλοι γύρω σου περιμένουν να σε δουν να λάμπεις από ευτυχία. Αλλά εσύ, εκτός από ευτυχία, νιώθεις και πρησμένη, συγκινημένη, μουδιασμένη και λίγο… αλλού. Οι πρώτες 48 ώρες μετά τον τοκετό είναι ένα μείγμα ορμονών, τρυφερών χαοτικών στιγμών και επανεκκίνησης. Αν αναρωτιέσαι τι συμβαίνει πραγματικά όταν πέσει η αυλαία της αίθουσας τοκετού και ξεκινήσει η ζωή με το μωρό στην αγκαλιά, εδώ θα τα μάθεις όλα όπως είναι. Όχι όπως τα παρουσιάζουν στα σίριαλ, αλλά όπως τα βιώνεις εσύ. Όχι για να σε φοβίσω, αλλά για να σε προετοιμάσω. Γιατί όταν ξέρεις τι να περιμένεις, νιώθεις πιο ήρεμη και λιγότερο μόνη.

Η πρώτη επαφή δεν είναι πάντα κινηματογραφική

Μπορεί να σου έλεγαν ότι θα το δεις και θα κλάψεις από συγκίνηση. Αλλά εσύ, ίσως απλώς να ένιωσες σαν να βγήκες από έναν μαραθώνιο και σου δώσανε τρόπαιο που… κλαίει. Είναι απολύτως φυσιολογικό να μη νιώσεις δέσιμο με το καλημέρα. Το σώμα και το μυαλό σου χρειάζονται χρόνο να συνέλθουν. Αντί να πιέζεσαι να ζήσεις το “μεγάλο συναίσθημα”, δώσε χώρο στον εαυτό σου. Το δέσιμο δεν είναι φωτογραφία για το Instagram, είναι μια διαδικασία που ξεκινά και χτίζεται.

Θηλασμός: Η πιο γλυκιά πρόκληση

Το φέρνεις στο στήθος και αντί να αρχίσει να θηλάζει όπως στο μάθημα προετοιμασίας, αρχίζει να στριφογυρίζει σαν να ψάχνει το δρόμο του σε καινούργιο πλανήτη. Εσύ νιώθεις αδέξια, απορημένη και λίγο απογοητευμένη. Κι όμως, αυτό το μπερδεμένο μικρό πλασματάκι κι εσύ, που δεν προλάβατε καν να συστηθείτε σωστά, τώρα πρέπει να συνεργαστείτε. Δεν είναι εύκολο. Πονάει καμιά φορά, κουράζει, φέρνει δάκρυα. Αλλά είναι και συγκινητικό. Είναι η πρώτη σας προσπάθεια να μάθετε ο ένας τον άλλον. Αν κάτσεις τελείως όρθια, θα νιώσεις τη δυσφορία στα πιο ευαίσθητα σημεία σου. Ξάπλωσε πίσω, χαλάρωσε, βάλε το μωρό να ακουμπήσει πάνω σου και άσε το σώμα σας να θυμηθεί κάτι αρχέγονο. Κι αν δεν πετύχει με την πρώτη, δεν πειράζει. Λίγες σταγόνες πρωτόγαλα στα χειλάκια του, μια δεύτερη προσπάθεια, και μια μαία ή μια βοηθός να σε καθοδηγήσει με ήρεμη φωνή. Είσαι νέα σ’ αυτό, κι εκείνο επίσης. Και σιγά σιγά, θα τα καταφέρετε μαζί. 

Η δεύτερη νύχτα: Το ξενύχτι της γνωριμίας

Την πρώτη μέρα, το μωρό σου μπορεί να σου φανεί… ύποπτα ήσυχο. Τρως, κοιμάσαι, το κοιτάς, και λες “οκ, το ’χω”. Και μετά έρχεται η δεύτερη νύχτα. Ξαφνικά, εκείνο το γλυκό πλασματάκι μοιάζει να έχει μόνιμη θέση στο στήθος σου. Θηλάζει, κοιμάται μισό λεπτό, ξυπνάει, κλαίει, ψάχνει πάλι το στήθος. Μην πανικοβληθείς. Δεν πεινάει περισσότερο από όσο πρέπει, δεν κάνεις κάτι λάθος. Το σώμα του ζητά επαφή και το δικό σου ετοιμάζεται να παράγει περισσότερο γάλα. Αυτός ο φαινομενικός μαραθώνιος είναι απόλυτα φυσιολογικός. Αν μπορείς, δώσε το στήθος, δώσε αγκαλιά, δώσε μυρωδιά και χτύπο καρδιάς. Αυτή είναι η αρχή της σχέσης σας. Όσο πιο κοντά σε έχει, τόσο πιο ασφαλές νιώθει. Κι εσύ, όσο κι αν νυστάζεις, ξέρεις πως αυτό το χάος είναι… αγάπη σε ωμή μορφή.

Αυτές οι πρώτες 48 ώρες δεν είναι για να τα κάνεις όλα σωστά, είναι για να υπάρξεις. Για να πάρεις μια ανάσα ανάμεσα στις συσπάσεις που τελείωσαν και σε αυτή τη νέα αρχή που μόλις ξεκίνησε. Μην κυνηγάς τη στιγμή, ζήσε τη. Άφησε το κινητό, ξέχασε για λίγο τις φωτογραφίες και τους επισκέπτες, και κράτα δίπλα σου μόνο ό,τι σε ηρεμεί. Ξεκούραση, λίγη σούπα, μια κουβέρτα, μια ματιά στο μωρό που ακόμα μυρίζει θαύμα. Είσαι ήδη αρκετή. Δε χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα. Αν κάτι σου λέει να μείνεις λίγη ώρα ακόμα ξαπλωμένη, άκου το. Το σώμα σου ξέρει. Κι εσύ – όσο κι αν δεν το νιώθεις ακόμη – έχεις αρχίσει να γίνεσαι μητέρα. Και τα πας υπέροχα.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock