Όταν η μητρότητα «χωράει» κυρίως στο Σαββατοκύριακο – χωρίς τύψεις!

Η δουλειά σου τρέχει, οι υποχρεώσεις μαζεύονται και κάπου ανάμεσα στα Zoom meetings και στις λίστες “να μην ξεχάσω”, υπάρχει ένα παιδί που απλώς θέλει να σε βλέπει. Αν νιώθεις ότι οι καθημερινές σου ανήκουν στο γραφείο και μόνο τα Σαββατοκύριακα στον ρόλο της μαμάς ή του μπαμπά, σε καταλαβαίνω. Όχι, δεν είσαι η εξαίρεση. Είσαι μάλλον η πλειοψηφία και κανείς δεν σου το είπε εγκαίρως. Ούτε φταις, ούτε πρέπει να αισθάνεσαι τύψεις. Όμως καλό είναι να καταλάβεις πώς λειτουργεί αυτή η δυναμική, γιατί αξίζει να δώσεις λίγο παραπάνω χώρο σε σένα, στο παιδί σου και στην ποιότητα αυτής της σχέσης.

Όταν το βράδυ είναι απλώς μια checklist

Οι καθημερινές είναι σκληρές. Γυρίζεις σπίτι και δεν προλαβαίνεις να ακουμπήσεις την τσάντα σου. Το παιδί χρειάζεται να φάει, να διαβάσει, να κάνει μπάνιο, να πάει για ύπνο. Εσύ να απαντήσεις στα τελευταία emails, να βάλεις πλυντήριο και να θυμηθείς να φας κάτι που δεν είναι τοστ. Πού να χωρέσει μέσα σ’ αυτό η ουσιαστική επαφή; Ένα “πώς πέρασες σήμερα;” λες λίγο πριν σβήσουν τα φώτα. Μπορεί να είσαι παρούσα σωματικά, αλλά πνευματικά έχεις μείνει στην πρωινή συνάντηση που πήγε στραβά ή στη δουλειά που σε περιμένει αύριο. Είναι φυσιολογικό, αλλά όχι ιδανικό.

Η ενοχή του γονιού που «δεν προλαβαίνει»

Το “μπορείς να με πάρεις από το σχολείο αύριο;” γίνεται μαχαιριά όταν ξέρεις ότι η απάντηση είναι “όχι, έχω δουλειά”. Και μετά έρχεται η ενοχή. Νιώθεις πως χάνεις τις μικρές, καθημερινές στιγμές. Όμως πριν αυτομαστιγωθείς, σκέψου το αλλιώς: δίνεις στο παιδί σου ένα πολύτιμο μάθημα. Βλέπει έναν γονιό που δουλεύει σκληρά, που παλεύει για να προσφέρει, που δεν τα παρατάει. Δεν είσαι αδιάφορη, είσαι ανθρώπινη. Αντί να προσπαθείς να γίνεις τέλεια, προσπάθησε να είσαι ειλικρινής και σταθερή. Τα παιδιά δεν ζητούν τελειότητα, ζητούν αλήθεια και αγάπη.

Το Σαββατοκύριακο δεν είναι ανταμοιβή, είναι ευκαιρία

Όταν φτάνει το Σάββατο, αντί να το δεις σαν λύτρωση ή σαν ευκαιρία να τα κάνεις όλα μαζί, δες το σαν μικρή επανεκκίνηση. Δε χρειάζονται δραστηριότητες με το πρόγραμμα στρατοπέδου. Χρειάζεται να είσαι εκεί, πραγματικά. Να παίξεις χωρίς να κοιτάς το κινητό, να πάτε μια βόλτα χωρίς να έχεις στόχο, να ακούσεις όσα δεν ειπώθηκαν τη Δευτέρα. Μην προσπαθείς να αναπληρώσεις την εβδομάδα, απλώς ζήσε το διήμερο. Μπορεί να είναι λίγες οι ώρες, αλλά η ποιότητα πάντα νικάει την ποσότητα.

Όσο μεγαλώνει το παιδί σου, αυτό που θα θυμάται δεν είναι πόσες φορές έφτασες εγκαίρως στο μπαλέτο ή αν ήσουν στην παρουσίαση της ιστορίας του. Θα θυμάται αν ήσουν εκεί όταν σε είχε ανάγκη. Αν μπορούσε να σου πει κάτι χωρίς να φοβάται ότι είσαι κουρασμένη ή βιαστική. Αν ένιωθε ότι είσαι η ασφαλής βάση του, ακόμα κι όταν όλα γύρω έτρεχαν με χίλια. Δν χρειάζεται να είσαι κάθε μέρα τέλεια. Αρκεί να είσαι σταθερά δική του. Γιατί τελικά, δεν είσαι απλώς η μαμά του Σαββατοκύριακου. Είσαι η μαμά που προσπαθεί. Και αυτό αξίζει πιο πολύ από οτιδήποτε.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock