Όταν οι παππούδες μπλέκονται στην ανατροφή του παιδιού: Πώς να τους βάλεις όρια με τρόπο

Το να μεγαλώνεις παιδιά είναι ήδη αρκετά δύσκολο, κι εσύ το ξέρεις καλύτερα από τον καθένα. Όταν όμως μπαίνουν και οι παππούδες στη μέση με τις “πολύτιμες” συμβουλές τους, τότε τα νεύρα δοκιμάζονται. Όχι γιατί δεν τους αγαπάς, όχι γιατί δε θέλεις να είναι κοντά στα παιδιά, αλλά γιατί πολύ απλά το να μεγαλώνεις ένα παιδί σήμερα δεν έχει καμία σχέση με το πώς μεγάλωσαν εκείνοι εσένα. Αν λοιπόν νιώθεις ότι κάθε σου απόφαση περνάει από έλεγχο πεθερικών ή γονιών, ήρθε η ώρα να πάρεις μια βαθιά ανάσα και να βάλεις όρια. Όχι με καυγάδες, αλλά με γνώση, χιούμορ και λίγη… ψυχολογία.

Μίλα τους για το πώς μεγαλώνεις το παιδί σου

Οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς συγγενείς, και αυτό ισχύει και στην ανατροφή των παιδιών. Αν δεν τους εξηγήσεις το γιατί του τρόπου σου, είναι φυσικό να βλέπουν τις επιλογές σου σαν “χαλαρότητα” ή “αδυναμία”. Πες τους ότι αφήνεις το παιδί να νιώσει το κρύο χωρίς μπουφάν όχι επειδή βαριέσαι να του το βάλεις, αλλά γιατί θέλεις να καταλάβει μόνο του τις συνέπειες. Εξήγησέ τους ότι η δική σου προσέγγιση βασίζεται σε θετικές πρακτικές, που δίνουν στο παιδί αυτονομία και καλλιεργούν τη συναισθηματική του ασφάλεια. Και όχι, δεν έχεις σκοπό να πλύνεις το στόμα του με σαπούνι επειδή απάντησε απότομα. Αντίθετα, θέλεις να καταλάβει τι ένιωσε και γιατί αντέδρασε έτσι.

Διαχώρισε τη συνέπεια από την τιμωρία

Για πολλούς παππούδες, κάθε συμπεριφορά που ξεφεύγει “θέλει τιμωρία”. Η αλήθεια όμως είναι ότι οι συνέπειες είναι πιο δυνατές όταν δεν κουβαλάνε ντροπή ή εκφοβισμό. Μπορείς να τους εξηγήσεις ότι δε “χαρίζεσαι” στο παιδί, αλλά το βοηθάς να μάθει. Κι αυτό δε γίνεται με φωνές, αλλά με συνέπεια, σαφή όρια και επιλογές. Όταν ένα παιδί βλέπει καθαρά τη σύνδεση πράξης και αποτελέσματος, τότε έχει και την ευθύνη των επιλογών του. Δε χρειάζεται να του στερήσεις την τηλεόραση για μια εβδομάδα, αν μπορείς να του πεις “αν δεν κλείσεις την οθόνη τώρα, χάνεις τον αυριανό χρόνο σου”. Απλό, καθαρό και αποτελεσματικό.

Δώσε χώρο στις ανησυχίες των παππούδων, χωρίς να παραιτηθείς από τα δικά σου όρια

Μπορεί να σε κουράζει που ο πατέρας σου σχολιάζει συνέχεια την ώρα που κοιμάται το παιδί ή που η μητέρα σου προσπαθεί να “σου δείξει πώς γίνεται”. Πριν σηκώσεις τείχη, δοκίμασε να τους ακούσεις. Όχι για να αλλάξεις γνώμη, αλλά για να νιώσουν ότι τους σέβεσαι. Κάθε γενιά κουβαλάει τις δικές της ανασφάλειες. Αν τους δώσεις τον χώρο να μιλήσουν, ίσως μπορέσουν να σε ακούσουν κι εκείνοι. Θύμισέ τους, όμως, ευγενικά αλλά σταθερά, ότι εσύ έχεις τον τελικό λόγο. Δε χρειάζεται να το κάνεις με επιθετικότητα. Πες απλά “σας ευχαριστώ που νοιάζεστε, αλλά θέλω να το χειριστώ με τον δικό μου τρόπο”.

Βάλε κανόνες όταν babysittάρουν

Οι παππούδες είναι λατρεία, το ξέρεις και το ξέρει και το παιδί σου. Όμως όταν μένει μαζί τους, χρειάζονται όρια και μια μικρή εκπαίδευση. Όχι γιατί δεν είναι ικανοί, αλλά γιατί δεν γνωρίζουν τις λεπτομέρειες της καθημερινότητας. Δώσε τους ένα μικρό πρόγραμμα, εξήγησέ τους τι επιτρέπεται και τι όχι και μην τους αφήνεις να αυτοσχεδιάσουν. Όταν το παιδί ξέρει τι να περιμένει, και οι παππούδες έχουν έναν μπούσουλα, αποφεύγονται παρεξηγήσεις και σπασμένα νεύρα. Και αν πάνε όλα στραβά, μη θυμώσεις. Πιθανόν δε θυμούνται πώς είναι να έχεις παιδιά στο σπίτι. Ξεκίνα από τα βασικά, εξήγησε με αγάπη και… ξαναεξήγησε.

Μην ξεχνάς ότι ο ρόλος τους είναι μοναδικός

Όσο σε φτάνουν στα όριά σου κάποιες φορές, οι παππούδες έχουν κάτι πολύτιμο να δώσουν. Το παιδί σου τους χρειάζεται για να νιώσει συνέχεια, ρίζες και άνευ όρων αγάπη. Δε χρειάζεται να συμφωνείτε σε όλα για να υπάρξει αυτή η σχέση. Όμως όσο πιο ξεκάθαροι είστε στους ρόλους σας, τόσο πιο ασφαλές νιώθει και το παιδί. Εσύ είσαι ο γονιός, εσύ βάζεις τα όρια, αλλά εκείνοι μπορούν να είναι οι “μαγικοί” μεγάλοι που ξέρουν να ακούν, να παίζουν και να στηρίζουν. Αν καταφέρεις να τους το δείξεις αυτό, τότε όλοι κερδίζουν.

Το να θέτεις όρια στους γονείς σου δεν είναι εύκολο. Είναι όμως πράξη ωριμότητας και σεβασμού προς τον εαυτό σου, το παιδί σου και τη σχέση σας μαζί τους. Δε χρειάζεται να αλλάξουν εκείνοι, χρειάζεται μόνο να αποδεχτούν ότι εσύ πλέον είσαι αυτός που οδηγεί. Και όσο δύσκολο κι αν είναι στην αρχή, με σταθερότητα, αγάπη και λίγη ψυχραιμία, όλα μπαίνουν στη θέση τους. Κι εσύ θα νιώσεις λίγο πιο ελεύθερος να μεγαλώσεις το παιδί σου με τον τρόπο που πραγματικά πιστεύεις.

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock