Όταν το κινητό σου κλέβει χρόνο από το παιδί σου

Πόσες φορές έχεις πιάσει τον εαυτό σου να λέει στο παιδί «άφησε το τάμπλετ» ενώ εκείνο θα μπορούσε να σου απαντήσει το ίδιο για το κινητό σου; Η εικόνα είναι γνώριμη: εσύ κοιτάς την οθόνη, τα δάχτυλα τρέχουν γρήγορα πάνω από το πληκτρολόγιο και κάπου στο βάθος ακούς μια μικρή φωνή να λέει «μαμά, κοίτα τι έφτιαξα» ή «μπαμπά, έλα να παίξουμε». Και τότε έρχεται εκείνο το βλέμμα, το βλέμμα που ζητάει κάτι παραπάνω από ένα βιαστικό «ωραίο». Ζητάει εσένα, ολόκληρο. Η τεχνολογία μπορεί να είναι χρήσιμη και αναγκαία, αλλά αν αρχίσει να κλέβει τις στιγμές που δεν ξαναγυρίζουν, τότε γίνεται βάρος.

Όταν το παιδί θέλει τα μάτια σου, όχι την απάντησή σου

Δεν είναι το «ωραίο» που θα μείνει στο παιδί σου στη μνήμη, είναι το πώς το κοίταξες όταν σου έδειξε το καμάρι του. Ένα κουτί που έγινε διαστημόπλοιο, μια ζωγραφιά με στραβές γραμμές, μια ιστορία που δεν βγάζει νόημα. Ό,τι κι αν είναι, εκείνο θέλει να σε δει να λάμπεις μαζί του. Κι εσύ το ξέρεις. Η οθόνη δεν σε αφήνει πάντα να σηκώσεις το κεφάλι, κι όμως αυτή η μικρή κίνηση, να αφήσεις για λίγο το κινητό και να δώσεις τα μάτια σου, είναι το δώρο που θυμάται για χρόνια. Γιατί πίσω από το «κοίτα με» δεν υπάρχει μόνο παιχνίδι, υπάρχει η ανάγκη του να ξέρει πως για ‘σένα είναι πιο σημαντικό από κάθε ειδοποίηση.

Η τεχνολογία σαν εργαλείο, όχι σαν κλέφτης στιγμών

Δε χρειάζεται να γίνεις ασκητής της ψηφιακής εποχής. Η τεχνολογία μπορεί να σε βοηθήσει να οργανώσεις τη μέρα σου, να βρεις συνταγές, να κλείσεις ραντεβού, να μάθεις μαζί με τα παιδιά σου μέσα από εκπαιδευτικά βίντεο. Το πρόβλημα ξεκινά όταν η οθόνη παύει να είναι εργαλείο και γίνεται καταφύγιο. Όταν σε κρατάει ξύπνιο ως αργά, όταν σε απομακρύνει από τον άνθρωπο που κάθεται δίπλα σου στον καναπέ, όταν το παιδί σου χρειάζεται την προσοχή σου και εκείνη χάνεται πίσω από ένα scroll στο κινητό. Δεν είναι κακό να χρησιμοποιείς την τεχνολογία, κακό είναι να την αφήνεις να σε χρησιμοποιεί εκείνη.

Η αλήθεια είναι πως τα παιδιά μας δεν ακούν μόνο αυτά που τους λέμε, βλέπουν αυτά που κάνουμε. Αν σε δουν να αφήνεις το κινητό για να παίξεις μαζί τους, αυτό θα τους μείνει. Αν σε δουν να κλείνεις τον υπολογιστή γιατί η ώρα του φαγητού είναι ώρα οικογένειας, αυτό θα μάθουν. Δε χρειάζεται να είσαι «τέλειος», θα υπάρξουν στιγμές που θα χαθείς πάλι στην οθόνη, όμως μπορείς να δείξεις πως ξέρεις να επιστρέφεις εκεί που πρέπει. Γιατί στο τέλος της ημέρας, το πιο σημαντικό μήνυμα δεν το στέλνεις με emoji αλλά με το βλέμμα σου όταν το παιδί σου λέει «κοίτα με».

Κεντρική εικόνα και εικόνες άρθρου: iStock